این بازیکن‌ها هم توی بارسلونا بودند، هم رئال مادرید!

شاید رقابت بین بارسلونا و رئال مادرید یکی از بزرگترین رویداد‌های فوتبالی در سراسر جهان باشد و این که بازیکنی مدتی در یکی بازی کرده باشد و سپس به دیگری برود، می‌تواند خشم هواداران را برانگیزد.
در بسیاری از طرفداران این دو تیم، رقابت، رنگ نفرت و دعوا به خود گرفته است و اصلا قبول نمی‌کنند بازیکنی که زمانی مثلا در رئال مادرید توپ میزده حالا به بارسلونا بیاید و لباس سرخابی آن را بر تن کند.
در تجارت بی پایان نقل و انتقالات فوتبال، بازیکنانی که برای هر دو تیم بازی می‌کنند از رقابت رنج می‌برند. در اینجا نگاهی داریم به بهترین بازیکنانی که به نوعی توانسته اند برای هر دوی این رقبای همیشگی در اسپانیا بازی کنند.
توجه داشته باشید که محتوای این صفحه برگرفته از یکی از مقالات سایت سرخابی شاپ به نام بازیکنان مشترک رئال و بارسا است. سایت سرخابی شاپ مانند سایت unisportstore.com در زمینه فروش لوازم فوتبال است.
در تجارت بی پایان نقل و انتقالات فوتبال، بازیکنانی که برای هر دو تیم بازی کرده اند، بار سنگین این رقابت را به دوش کشیده اند. در اینجا نگاهی داریم به بازیکنان برتری که به نوعی توانسته اند برای هر دوی این رقبای همیشگی در اسپانیا بازی کنند.
 
لوئیس انریکه
سرمربی سابق بارسلونا قبل از انتقال به رئال مادرید در سال 1991، کار خود را با اسپورتینگ خیخون آغاز کرد. در طول 5 سال حضور خود در لوس بلانکوس، این بازیکن اسپانیایی در خط میانی به کار گرفته شد و به دلیل استقامت و سرعت خود مورد تحسین قرار گرفت. در طول پنج فصل حضور در رئال، او 18 گل در 213 بازی برای این باشگاه به ثمر رساند، اما اختلاف با هیئت مدیره رئال منجر به انتقال به رقیب سرسخت بارسلونا در سال 1996 شد.
دوران حرفه ای او در نیوکمپ سر به فلک کشید، زیرا او به عنوان یک بازیکن بالغ شد و مهارت‌های بازی سازی او به شدت بهبود یافت. او در نهایت 300 بازی برای بلوگرانا انجام داد و در اوایل دهه 2000 به یکی از اعضای اصلی تیم آنها تبدیل شد. دوران سه ساله او به عنوان سرمربی بارسلونا از سال 2014 تا 2017 فوق العاده بود زیرا او لیونل مسی و همراهانش را به سه گانه در سال 2015 رساند.         
 
لوئیس فیگو
این بازیکن پرتغالی از زمان حضورش در نیوکمپ در سال 1995 مورد علاقه هواداران بارسلونا بود، زیرا او این باشگاه را به دو عنوان قهرمانی لالیگا در سال‌های 1998 و 1999 رساند. اما رکورد انتقال 62 میلیون یورویی او در سال 2000 به رئال، هواداران بارسلونا را عصبانی کرد. که از خیانت او خشمگین بودند.
با این حال، زمانی که لوئیز فیگو در بازی ال کلاسیکو به نیوکمپ بازگشت، هواداران خشم خود را با فحش دادن و پرتاب وسایل به سمت‌هافبک نشان دادند. با این وجود، فیگو همیشه به خاطر توانایی‌های خلاقانه‌اش برای برگرداندن بازی شناخته می‌شود.
 
رونالدو نازاریو
اگرچه این بازیکن برزیلی از سال 1996 تا 1997 تنها یک فصل را در بارسلونا سپری کرد، اما اعدادی که او ارسال کرد، غیرعادی بود. رونالدو در مجموع 49 بازی خود در آن فصل، 47 گل به ثمر رساند و جوانترین بازیکنی شد که در سن 20 سالگی بهترین بازیکن سال فیفا را به خود اختصاص داده است.
اگرچه او پس از تنها فصل حضورش در نیوکمپ به اینترمیلان رفت، اما نمایش بی عیب و نقص او در جام جهانی 2002، رئال مادرید را به خانه او آورد و این برزیلی با پیوستن به دشمن بارسا موافقت کرد. لوس بلانکوس از فرم داغ خود سود برد و در 177 بازی خود در سانتیاگو برنابئو 104 گل به ثمر رساند. او احتمالا تنها بازیکنی بود که مورد تحسین هر دو رقیب قرار گرفت.
 
ساموئل اتوئو
دوران حرفه ای ساموئل اتوئو در رئال مادرید به ندرت ممکن است به چرخه نمایش تبدیل شود، زیرا مهاجم کامرونی تنها سه بار برای سفیدپوشان به میدان رفت و معمولا مدت طولانی تری را در دوران قرضی خود در مایورکا سپری کرد.
 
کاتالان‌ها متوجه صعود ساموئل در مایورکا شدند و او را در سال 2004 به خدمت گرفتند، پس از آن او به یکی از اعضای اصلی تیم بارسا تبدیل شد، به خصوص در فصل 2008/09 تحت هدایت پپ گواردیولا. او استعداد سیری ناپذیری در گلزنی داشت و به بارسا کمک کرد تا در طول مدت حضورش در نیوکمپ به سه عنوان قهرمانی لالیگا دست یابد.
 
جولن لوپتگی
سرمربی سابق رئال مادرید همچنین نام خود را در کتاب‌های تاریخ بارسلونا و رئال مادرید می‌بیند. جولن لوپتگی یکی از معدود افرادی بود که نماینده رئال و بارسا بود اما فقط برای مدتی کوتاه.
او توسط لوس بلانکوس به لاس پالماس قرض داده شد و سه سال را در لوگرونز گذراند و سپس در سال 1994 به نیوکمپ رفت.