تاثیر این سرکه بر چربی های شکمی

ماده اولیه سرکه سیب همان ماده اولیه دیگر سرکه‌ها، یعنی استیک اسید است که هنگام تخمیر قند‌های سیب تولید می‌شود. وقتی سرکه سیب تصفیه می‌شود یک ماده شفاف از آن بر جای می‌ماند، اما اگر سرکه سیب را تصفیه ‌نشده رها کنید، رنگ آن کدر می‌شود و یک ماده ابری و ژله‌ای باقی می‌ماند. علت رنگ کدر سرکه سیب در این وضعیت ترکیب باکتری و مخمری است که در طول فرایند تخمیر شکل می‌گیرد که به آن «مادر» گفته می‌شود. در این تحقیقات نیمی از مشارکت‌کنندگان به صورت تصادفی به مدت ۱۲ هفته در حدود ۳۰۰‌میلی‌گرم سرکه سیب را در رژیم غذایی‌شان گنجاندند و به نیمی دیگر سرکه سیب داده نشد.

بعد از تحقیقات مشخص شد آن گروه از افرادی که طی این مدت سرکه سیب مصرف کرده بودند وزن، توده بدنی، محیط لگن، چربی شکمی و میزان اشتهای‌شان به طرز چشمگیری کاهش یافته بود. علاوه ‌بر آن، مقایسه آزمایش بین گروه کنترل و گروهی که سرکه سیب مصرف کرده بودند، نشان داد که در بین اعضای گروهی که طی این مدت سرکه سیب مصرف کرده بودند، شاخص سطح کلسترول کاهش و درعوض تجمع کلسترول HDL  افزایش یافته بود. افزایش کلسترول LDL  می‌تواند خطر حمله قلبی را در افراد افزایش دهد ولی افزایش میزان کلسترولHDL  برای کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی بسیار مفید است. همچنین سرکه سیب ممکن است به دلیل وجود استیک اسید که جذب نشانه غذا را کاهش می‌دهد و عمل هضم را کند می‌کند، باعث کاهش اشتها شود و افراد مدت طولانی‌تری احساس سیری ‌کنند.