منبرها باید به دور از حرمت شکنی باشد

حجت الاسلام سید مهدی طباطبایی روزه گرفتن را به معنای امساک و خویشتن داری،توصیف کرد و افزود: وقتی انسان علاقه به خوردن، آشامیدن و لذایذ جسمی دارد روزه گرفتن یعنی خویشتنداری از این لذایذی که مربوط به جسم انسان است. روح اگر پاکیزه باشد یا این پاکیزگی را بپذیرید رشد و نشاط پیدا می‌کند. اما روح مخالف با این پاکی‌ها که روح حیوانی است هیچگاه از این ماه بهره نمی‌برد. نه تنها بهره نمی برد که معذب هم می‌شود، برای همین هم است که اگر فرضا 5 روز از ماه رمضان گذشته باشد و از آنها سوال کنید چند روز گذشته می گویند 10 روز. انسان هایی که خام طمع هستند و انسانی که نه از روی امیال معنوی و قلبی که فقط از روی اجبار می گوید من باید در این ایام روزه بگیرم، هیچگاه رغبتی هم به این ماه مبارک پیدا نمی کند.

نماینده سابق مجلس با بیان اینکه اگر به این ماه و فضیلت ها و معنویات آن باور داشته باشیم بدون شک تحمل کردن سختی های روزه گرفتن برایمان راحت می شود، خاطرنشان کرد: مثالی می زنم، کودکی که قرار است به او آمپول بزنند شروع به جیغ و داد کردن می کند، چون نمی فهمد و درکی ندارد که این آمپول قرار نیست فقط باعث دردش شود، قرار است دردش را آرام کند. در مقابل یک آدم بزرگ نه تنها سروصدا نمی کند که خودش دستش را آماده زدن آمپول می کند. بدنش را محیای پذیرش این آمپول می کند چون می داند در نهایت درد را آرام می کند.

این استاد اخلاق تصریح کرد: بنابراین اول باید آدم ها را با فواید روزه و معنویت ماه رمضان آشنا کنیم تا تحمل سختی های روزه گرفتن و شب زنده داری برایشان راحت تر شود. اما اگر روحیه و درک پذیرش این واقعیت را نداشته باشد چیزی جز خستگی و ناراحتی برایش نخواهد ماند. روزها برایش سخت می گذرند حتی اگر روزه نگیرد. طباطبایی با اشاره به اینکه ماه رمضان دعوت به ضیافت خدا است، اظهار داشت: کسی که این دعوت را بفهمد، درک کند، میزبان را بشناسد و خود را مهمان لایق بداند و وارد این ضیافتخانه الهی شود قطعا به رشد معنوی می رسد.

وی در ادامه به نقش منبرهای ماه رمضان برای دعوت کردن مردم به این فریضه و مهمانی اشاره و با تاکید تاثیرگذاری منبرها در این مسیر، گفت: اینکه فردی که بر منبر می نشیند تنها تلاشش این باشد که مردم را به سوی خود دعوت کند بسیار خطرناک است. دعوت کردن به سوی خدا باید به دور از گناه، حرمت شکنی و توهین به آدم‌ها باشد. اگر برای خود محوریت قائل شویم و خود را عزیز کنیم، به دیگران توهین کنیم برای بالا بردن و ... اینها هم شرک به خداست.

وی افزود: اینکه مردم برای دیدن فوتبال جمع می‌شوند، از فوتبال چیزی گیرشان نمی‌آید اما چون دچار یکسری توهمات زندگی شده اند از این حرکات فوتبال لذت می برند. این به معنای آن نیست مردمی که آمدند حتما از روی علاقه آمدند، نه اینها برای توجه به علایق ورزشی خود آمدند. در جلسات مذهبی هم همین است، جمع شدن مردم در سخنرانی‌ها و جلسات، برای لذت بردن از فحش و سخنان رکیک نیست. البته اکثر آنهایی که ما می شناسیم از منبری‌ها تا مداح ها شاید گاهی برای امر به معروف و نهی از منکر حرف هایی را بزنند که مطلوب نباشد اما این فرق دارد با کسی که بنایش بر هتک حرمت و بی احترامی است.

این استاد اخلاق خاطرنشان کرد: از این رو منبرهای ماه رمضان باید به دور از ایراد گیری‌ها و نقدهای بی مورد باشد و مردم را به سوی خدا بخواند. باید کل منبری‌ها تلاش شان این باشد که خودشان را گرفتار دغدغه های بیرون فضای معنوی جلسات نکنند، چه دغدغه سیاسی باشد چه اجتماعی و ...آنچه در این جلسات مهم است معنویات مردم است.