گروه سیاسی: احمد پورنجاتی نماینده مردم تهران در مجلس ششم و قائم مقام اسبق سازمان صداوسیما طی نامه ای به مسعود پزشکیان رئیس جمهور منتخب توصیه هایی داشته است. در نامه احمد پورنجاتی آمده است:
آقای دکتر مسعود پزشکیان
درود بر شما
می دانم که از هر سو آماج رهنمودها، پیشنهادها، خواسته ها و چه بسا خط و نشان کشیدن ها هستید.
نمی دانم این نوشته را خواهید دید یا نه.اما به پاس ارجمندی دو واژه ی "حق و عدالت" که تاکنون تکیه کلام مکررتان بوده، به عنوان یک شهروند کوچک ایرانی، به همان شیوه ی بی آرایه که در برخورد با برخی سکانداران پیشین و کنونی نظام داشته ام، به جناب عالی پیشنهاد می کنم:
این چند گزاره را با خط خوانا و درشت،روی کاغذ سپید بنویسید و قاب کنید و بگذارید جایی که هر روز صبح،شما را به بازخوانی وادارد:
۱-من، هرگز به مردم دروغ نمی گویم. باهیچ توجیه یا بهانه یا مصلحت گرایی عقیدتی، سیاسی؛
۲-در برابر ستم، ناروا، خرافه، ویژه خواهی و ویژه خواری، نه تنها سکوت نمی کنم بلکه بی هیچ ملاحظه با بهره گیری از اختیارات قانونی ام می ایستم؛
۳- از حق منتقد و مخالف و دگراندیش برای بیان بی هراس دیدگاه شان دفاع می کنم و حواسم هست که در چرخه ی خشم و لجبازی و ریشخند اینان نیفتم. می کوشم که منطق درونی و حقیقی خشم و ناخرسندی مردم را درست بفهمم.عوضی تفسیر نکنم؛
۴-به انگیزه یا بهانه ی "اجماع سیاسی جناح ها و ارکان و بدنه ی مدیریت کشور" هیچ ناحقی را بر نمی تابم. شریک سپیدشویی سیاهی ها نمی شوم؛
۵- از اعتراف به اشتباه و پوزش خواهی از مردم و جبران شایسته ی هر ناروا یا اقدام نادرست، در هر بخش از دولت، دریغ نخواهم کرد؛
۶- حواسم هست که دچار شکل گیری و محاصره ی"حلقه ی مریدان" نشوم؛
۷- حواسم هست که "هندوانه گذاری زیر بغل" و تمجید های هدفمند این و آن مرا دچار رودربایستی و کوتاه آمدن به زیان هدف های حق طلبانه و عدالت خواهانه ام نکند؛
* این ها را کسی به شما نوشته که ۲۰ سال است به اراده و تصمیم خود،به کلی با سرای قدرت، وداع کرده است؛
با فروتنی: احمد پورنجاتی
۵/مرداد/۱۴۰۳