گروه بین الملل: عصر پنجشنبه سرانجام دود سفید از دودکش عبادتگاه سیستین بلند شد و متعاقب آن ناقوسهای کلیسای سنت پیتر به صدا در آمد، نشانهای از اینکه کاردینالها سرانجام توانستند پس از چند دور رایگیری، دویستوشصتوهفتمین پاپ را برای رهبری کاتولیکهای جهان انتخاب کنند.
با بلند شدن دود سفید در ساعت شش و هفت دقیقه عصر پنجشنبه ۱۸ اردیبهشت، غریو شادی از سوی جمعیت حاضر در میدان سنت پیتر به هوا بلند شد، کشیشها علامت صلیب کشیدند و راهبهها گریستند، در حالی که جمعیت فریاد میزد: «زنده باد پاپ»!
بلند شدن دود سفید به این معنی است که برنده، حداقل ۸۹ رای لازم از ۱۳۳ کاردینال شرکتکننده در مجمع کاردینالها برای انتخاب جانشین پاپ فرانسیس را کسب کرده است.
نام پاپ جدید بعداً اعلام خواهد شد، زمانی که یک کاردینال ارشد به لاتین جمله «Habemus Papam!» را میگوید؛ یعنی «ما یک پاپ داریم!». سپس نام پاپ را به زبان لاتین بر زبان میآورد و لقبی که او برای خود برگزیده است را آشکار میکند.
در ادامه، انتظار میرود که پاپ جدید برای اولین بار در انظار عمومی ظاهر شود و حاضران را برکت دهد.
خواهر مونالیزا، یک راهبه برزیلی، یکی از افراد حاضر در میدان سنت پیتر بود که پرچم برزیل را تکان میداد و اشک میریخت. او گفت: «خیلی خوشحالم که پاپ داریم».
انتخاب پاپ جدید پس از چهار دور رایگیری به سرانجام رسید. کاردینالها صبح پنجشنبه پس از دو دور رایگیری نتوانسته بودند جانشین پاپ فرانسیس را انتخاب کنند.
جلسه نخست رایگیری شامگاه چهارشنبه انجام شد و ساعت ۹ شب دود سیاه از کلیسای سیستین در واتیکان بلند شد.
در بخش اعظم قرن گذشته، مجمع کاردینالها بین سه تا ۱۴ رایگیری برای انتخاب پاپ انجام داده بود. ژان پل اول که در سال ۱۹۷۸ به مقام پاپی رسید و رهبری او بر کلیسای کاتولیک تنها ۳۳ روز دوام آورد، در چهارمین دور رایگیری انتخاب شد. جانشین او، ژان پل دوم، پس از هشت دور رایگیری به مقام پاپی برگزیده شد.
پاپ فرانسیس سال ۲۰۱۳ در پنجمین دور به این مقام دست یافت.
پاپ فرانسیس پس از ۱۲ سال رهبری ۱.۴ میلیارد نفر کاتولیک در جهان روز ۲۱ آوریل درگذشت.
او در دوران رهبری خود به دنبال گشودن دریچهای به دنیای مدرن بود، و طیف وسیعی از اصلاحات را در کلیسا به اجرا درآورد و اجازه داد تا در مورد موضوعات تفرقهانگیزی مانند انتصاب زنان به مقام کشیشی بحث شود.
در حالی که هیچ فرد شاخصی برای جانشینی او شناخته نشده بود، کاردینال ایتالیایی پیترو پارولین، که به عنوان فرد شماره دو واتیکان تحت رهبری فرانسیس خدمت میکرد، و کاردینال فیلیپینی لوئیس آنتونیو تاگل، از نامزدهای بالقوه برای کسب مقام پاپی به شمار میرفتند.
دیگر نامزدهای بالقوه مقام پاپی، ژان مارک آولین فرانسوی، پیتر اردو از مجارستان، رابرت پریوست آمریکایی، پیرباتیستا پیتزابالا ایتالیایی و پابلو ویرجیلیو دیوید فیلیپینی بودند.
کاردینالها باید تصمیم میگرفتند آیا باید فردی را انتخاب کنند که بر اساس دیدگاه پاپ فرانسیس، به دنبال گشایش و اصلاحات بیشتر باشد یا شخصیت محافظهکارتری را برگزینند.
در زمان رایگیری، تنها راه ارتباطی کاردینالها با جهان خارج از طریق دود بود؛ سیاه یعنی هنوز پاپ انتخاب نشده، و سفید یعنی یک پاپ جدید با اکثریت حداقل دو سوم آرا برگزیده شده است.