بیمه‌های تکمیلی و سردرگمی مردم در دریافت هزینه‌های دندانپزشکی

 بسیاری از بیماران پس از انجام درمان‌های گران‌قیمت دندانپزشکی، با امید به بازگشت بخشی از هزینه‌ها از طریق بیمه تکمیلی، مدارک خود را به شرکت بیمه ارائه می‌دهند. اما روند بازپرداخت معمولاً با ابهام، تأخیر و حتی رد درخواست همراه است. نبود شفافیت در پوشش خدمات، تفاوت بین قراردادهای بیمه‌ای، و عدم هماهنگی بین مراکز درمانی و شرکت‌های بیمه از جمله دلایلی هستند که باعث نارضایتی گسترده بیمه‌گذاران شده‌اند.

یکی از رایج‌ترین مشکلات بیمه‌شدگان، عدم آگاهی دقیق از خدمات قابل پرداخت است. برای مثال، بسیاری از افراد نمی‌دانند که خدماتی مانند لمینت یا کامپوزیت به دلیل زیبایی بودن، در اغلب موارد تحت پوشش بیمه قرار نمی‌گیرند. یا در مورد عصب‌کشی، فقط بخش درمانی پوشش داده می‌شود و هزینه‌های جانبی مانند عکس‌برداری یا قالب‌گیری توسط بیمه پرداخت نمی‌شود.
علاوه بر آن، شرکت‌های بیمه معمولاً تنها فاکتورهای رسمی دارای مهر و امضای پزشک و مرکز درمانی را قبول می‌کنند. برخی از بیماران بدون دریافت فاکتور رسمی یا با مدارک ناقص به بیمه مراجعه می‌کنند که طبیعتاً درخواست آن‌ها رد خواهد شد. همچنین باید توجه داشت که هر شرکت بیمه‌ای، سقف پرداخت متفاوتی برای خدمات دندانپزشکی دارد و این سقف‌ها در بسیاری از موارد بسیار پایین‌تر از هزینه واقعی درمان هستند.

یکی دیگر از مشکلات، تفاوت در نوع قرارداد مراکز درمانی با بیمه‌ها است. برخی مراکز طرف قرارداد مستقیم هستند و بیمار تنها فرانشیز (سهم خود) را پرداخت می‌کند. اما در بیشتر موارد، کلینیک‌ها طرف قرارداد نیستند و بیمار باید ابتدا تمام هزینه درمان را پرداخت کرده، سپس با فاکتور رسمی به شرکت بیمه مراجعه کند تا شاید بخشی از هزینه به او بازگردد.
در چنین شرایطی، انتخاب یک مرکز درمانی معتبر که بتواند فاکتور رسمی و قابل قبول برای بیمه ارائه دهد، اهمیت زیادی دارد. برای مثال، اگر ساکن شهر بابل هستید، می‌توانید با مراجعه به بابل ایمپلنت، ضمن دریافت خدمات تخصصی، فاکتور رسمی دریافت کرده و آن را جهت بازپرداخت به بیمه تکمیلی خود ارائه دهید.

از سوی دیگر، عدم هماهنگی در سیستم‌های الکترونیکی نیز از دیگر معضلات بیماران است. سامانه‌های آنلاین بسیاری از بیمه‌ها هنوز توانایی بررسی، ثبت و پیگیری سریع درخواست‌های دندانپزشکی را ندارند. در مواردی هم دیده شده که بیمه‌شدگان باید برای یک خدمت ساده، بارها مراجعه حضوری به دفاتر بیمه داشته باشند و پاسخ مشخصی دریافت نکنند.
نکته دیگر اینکه فرآیند بازپرداخت در بیمه‌ها معمولاً زمان‌بر است. حتی در موارد تأییدشده، ممکن است چند هفته یا حتی چند ماه طول بکشد تا مبلغی به حساب بیمه‌شده واریز شود. این تأخیرها، به‌ویژه برای خانواده‌هایی که با سختی هزینه دندانپزشکی را پرداخت کرده‌اند، بسیار دشوار و ناراحت‌کننده است.

برخی متخصصان بر این باورند که مشکل اصلی در نبود قوانین مشخص و جامع برای پوشش دندانپزشکی در بیمه‌های تکمیلی است. در بسیاری از کشورها، بیمه‌های دندان به‌طور خاص و با تعرفه‌ها و خدمات مشخص فعالیت می‌کنند، اما در ایران، بیمه‌های تکمیلی صرفاً به‌صورت الحاقی به قراردادهای اصلی اضافه می‌شوند و از لحاظ اجرایی دچار ضعف هستند.
در نهایت، اگرچه بیمه‌های تکمیلی به‌عنوان یک ابزار مالی در کاهش هزینه‌های دندانپزشکی شناخته می‌شوند، اما در عمل، به دلیل عدم شفافیت، ضعف زیرساخت و نبود همکاری مؤثر میان بیمه‌گر و مراکز درمانی، هنوز نتوانسته‌اند نقش مؤثری در بهبود رضایت بیماران ایفا کنند. انتظار می‌رود با تدوین ضوابط روشن، آموزش بیمه‌شدگان و ارتقاء سامانه‌های رسیدگی، مسیر دریافت هزینه‌های درمانی ساده‌تر و منصفانه‌تر شود.