حداقل از حریم فيزيكي دانشگاه دفاع کنید!

گروه مقالات: محسن صنیعی عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران با ارسال متني براي سايت نوشته است: بعد از ظهر روز چهارشنبه ۲۹ بهمن ۹۳ حریم دانشگاه شهید چمران اهواز در مجاورت کوی استادان دانشگاه، بر اساس حکم یک شعبه قضایی و توسط واحد اجرای احکام قضایی، تخریب گردید. همان شب، بیش از ۶۰ نفر از استادان دانشگاه، با حضور در استانداری خوزستان، مراتب اعتراض خود را نسبت به تخریب دیوار حریم دانشگاه اعلام داشتند.

تعدادی از استادان دانشگاه با سخنان خود، خواستار حفظ حریم و شان دانشگاه شدند، سرپرست دانشگاه شهید چمران، مدیر حقوقی فعلی و اسبق دانشگاه گزارشی از پرونده حقوقی زمین های دانشگاه و پیگیری حقوقی مساله ارائه دادند و سپس معاون امنیتی، انتظامی استانداری و فرماندار اهواز در این جلسه، خواستار پیگیری حقوقی این مساله توسط دانشگاه گردیدند و قول لازم برای تامین امنیت کوی استادان را اعلام داشتند.

در خصوص تخریب حریم دانشگاه، چند نکته وجود دارد:
۱- این که این مساله باید به صورت حقوقی پیگیری شود، هیچ شک و شبهه ای نیست. بلاشک، لازم است یک تیم حقوقی قوی و دفتر حقوقی دانشگاه، از حریم دانشگاه و مالکیت بر تمامی زمین های دانشگاه به صورت حقوقی دفاع نمایند و در صورت به حق بودن ادعای دیگران، مساله با رضایت طرفین، حل و فصل گردد. البته در پیگیری حقوقی، این نیز بدیهی است که حریم فعلی دانشگاه، قریب به شصت سال است که با نام دانشگاه جندی شاپور و بعد از انقلاب، دانشگاه شهید چمران، شناخته شده است.

۲- اما تخریب حریم دانشگاه، اگر چه مستند به یک حکم قضایی است، مساله را از حوزه حقوقی به حوزه اجتماعی، رسانه ای، امنیتی تبدیل می کند. بی شک، برای کسانی که دستور تخریب و آن هم در روز چهارشنبه ساعت ۴ را صادر می کنند (مشابه آن چه که در ۲۸ اسفند ۹۲ اتفاق افتاد) پیش بینی بازتاب های اجتماعی، رسانه ای و امنیتی آن دور از ذهن نبوده است.
این که این مساله بر احساسات دانشگاهیان اعم از استادان و دانشجویان تاثیر می گذارد و روحیه آنان را جریحه دار می کند و موجبات اعتراض دانشگاهیان اعم از استادان، کارمندان و دانشجویان را بوجود خواهد آورد، این که این عمل در فضای مجازی، در سایت ها انتشار پیدا می کند و حتی می تواند مورد استفاده رسانه های خارجی قرار گیرد و نیز این که خانواده های استادان در کوی استادان دانشگاه، احساس نا امنی خواهند کرد، پیش بینی همه این ها دور از ذهن نبوده است.

از این روست که از استاندار محترم باید خواست که مانع از گسترش یک مساله حقوقی به مساله اجتماعی، رسانه ای، امنیتی شوند، همان طور که در موارد مشابه دیگر، این مهم در نظر گرفته می شود. موقعی که با هزاران کانال می شد با مدیران دانشگاه، ارتباط برقرار کرد و آنان را در جریان مساله قرار داد، تا این مساله به صورت حقوقی حل و فصل شود تا به تخریب حریم دانشگاه نینجامد، چرا به آخرین راه یعنی تخریب حریم دانشگاه اقدام شد؟

۳- اما مهم تر از این که روند پیگیری حقوقی مساله و بازتاب های رسانه ای، اجتماعی و امنیتی مساله چیست، می خواهم به این مهم بپردازم که اگر از دیوار دانشگاه با نام حریم دانشگاه یاد می کنیم، از آن روست که دانشگاه را حریم دانش، حریم تعلیم و تعلم، حریم تربیت و پرورش فرهیختگان و حریم دانشگاهیان و دانشجویان فرهیخته می دانیم. دانشگاه را خانه پژوهش و خانه توسعه استان و کشور می دانیم. دانشگاه خانه و حریم چهره های ماندگار کشوری و استادان نمونه کشوری است، دانشگاه، خانه استادانی است که عمر خود را صرف تعلیم فرزندان این کشور کرده اند و خانه کسانی است که با همه مشکلات، زندگی خود را وقف آموزش و پژوهش کرده اند. تخریب دیواری به نام حریم دانشگاه، برای ما شکسته شدن حریم دانشگاه است، جریحه دار شدن حرمت دانشگاه و دانشگاهیان است و از این روست که از مقامات و مدیران استان می خواهیم که از حریم دانشگاه دفاع کنید.