بهار نیوز - هفت نکته‌ از پیروزی آرسنال برابر من‌یونایتد

هفت نکته‌ از پیروزی آرسنال برابر من‌یونایتد

گروه ورزشی: تیم فوتبال آرسنال با پیروزی ارزشمندی که در زمین منچستر یونایتد کسب کرد٬ به مرحله‌ی نیمه‌نهایی رقابت‌های جام حذفی باشگاه‌های انگلیس راه یافت و حریف را از گردونه‌ی مسابقات کنار زد.

یک: آرسنال نامزد فتح مجدد جام حذفی شده
توپچی‌ها که پارسال راهی ویمبلی شده و جام حذفی را با پیروزی برابر هال سیتی فتح کردند٬ اکنون با پیروزی برابر یونایتد در نیمه‌نهایی هم با قرعه‌ی خوبی روبرو شده‌اند و برابر برادفورد یا ردینگ به میدان خواهند رفت و دیدار دیگر نیمه‌نهایی را آستون ویلا برابر لیورپول یا بلکبرن انجام خواهد داد. یعنی توپچی‌ها می‌توانند برای دومین سال متوالی جام زرینه‌بال حذفی را در آغوش بکشند.

دو: تغییرات دفاع یونایتد تمامی نداشت
لویی فان‌خال ترکیب تیمش در مقایسه با دیدار برابر نیوکاسل که به پیروزی ۱-۰ انجامید را فقط با یک تغییر در سیاهه‌ی بازیکنانش راهی میدان کرده بود. تغییری در خط دفاع که کلیدی بود و پاشنه‌ی آشیل یونایتد باقی ماند. جانی اوانز به دلیل درگیری با پاپیسه سیسه با شش جلسه محرومیت روبرو شده بود و لوک شاو جای او بازی می‌کرد؛ یعنی در قلب دفاع روخو و اسمالینگ قرار داشتند و شاو در دفاع راست قرار گرفته بود. ولی دو تغییر فان‌خال در آغاز نیمه‌ی دوم، زمانی که نتیجه 1-1 بود٬ نشان داد که وی از ترکیب دفاعی‌اش راضی نیست.

لوک شاو جایش را به فیل جونز داد تا روخو در پستی که بدان تعلق داشت٬ قرار بگیرد؛ یعنی دفاع چپ و فیل جونز کنار اسمالینگ در قلب دفاع قرار گرفت تا یونایتد با سه مدافع بازی را دنبال کند... ولی قرار دادن آنتونیو والنسیا در پست دفاع راست که مورد نقد بسیاری از کارشناسان انگلیسی قرار داشت٬ سرانجام در این دیدار بزرگ٬ سرنوشت بازی را به کلی تغییر داد. پاس رو به عقب والنسیا در دقیقه‌ی 64 بود که دنی ولبک را برابر دخه‌آ قرار داد و ولبک هم دروازه را گشود و آرسنال با آن گل پیروز شد. فان‌خال برای کسب پیروزی باز هم در دفاعش تغییر داد و در دقیقه‌ی 72 روخو را بیرون کشید و جانوزای را راهی میدان کرد.

سه: فاصله‌ی فان‌خال و رسانه‌های انگلیسی بیشتر شده
بیش و کم همه‌ی ژورنالیست‌های انگلیسی در حال دست انداختن لویی فان‌خال هستند. چه درباره‌ی نوع سخن گفتنش و چه اساسا چیزهایی که بر زبان می‌آورد. وقتی از او در‌باره‌ی این دیدار پرسیده بودند٬ گفته بود: «... برنامه‌ام چیست؟ برنامه‌ام مغلوب کردن آرسنال است. آرسنال یکی از بهترین تیم‌های لیگ برتر بشمار می رود و اخیرا متوجه شده‌ام دفاعی‌تر بازی می‌کنند»... ولی پرسش همه‌ی ژورنالیست‌ها یکی است: «... فلسفه‌ی فان‌خال چیست و از آن مهم‌تر کی و کجا در یونایتد عینیت پیدا خواهد کرد؟»

چهار: رونی باز هم به آرسنال گل زد
همه او را برای نخستین بار در 19 اکتبر 2002 با آن گلی که به آرسنال زد٬ شناختند. جایی که وین رونی با پیراهن اورتون با ضربه‌ی ناگهانی‌اش از فاصله‌ی دور دروازه‌ی دیوید سیمن که سنگربان تیم ملی انگلیس هم به‌شمار می‌رفت را گشود. او سپس در 23 مارس 2003 باز هم دروازه‌ی آرسنال را با پیراهن اورتون طی شکست 1-2 باز کرد.

اولین گل او برابر آرسنال برای منچستر یونایتد در اکتبر 2004 بود. روزی که یونایتد ۲-۰ آرسنال را شکست داد تا بر نوار پیروزی 49 بازی بی‌شکست‌شان خط بطلان بکشد. او تا پیش از این دیدار 14 گل به آرسنال زده بود و این‌جا پاسخ گل اول توپچی‌ها را 5 دقیقه پس از به ثمر رسیدنش داد. سانتر تماشایی آنخل دی ماریا از فراز سر کوشینلی عبور کرد و بین او و مرتساکر پایین آمد و کاپیتان وین رونی با شیرجه و ضربه‌ی سر گل تساوی‌بخش را زد. او پیش از این٬ چهارده بار دروازه‌ی توپچی‌ها را گشوده بود و با این گل تعدادشان را به 15 رساند.

پنج: نزول آنخل دی‌ماریا ادامه یافت
گران‌ترین بازیکن تاریخ لیگ برتر مدت‌ها است که نزول کرده و خیلی‌ها سقوط او در یونایتد را با سرگردانی هم‌وطنش٬ خوان سباستین ورون در اولدترافورد مقایسه کرده‌اند. دی‌ماریا پاس گل رونی را ارسال کرد، ولی کارت زرد او در پانزده دقیقه به پایان طی درگیری‌اش با آرون رمزی و سپس کشیدن پیراهن داور٬ مترادف با اخراج شدنش بود. ده نفره شدن یونایتد با اخراج او آخرین چیزی بود که فان‌خال انتظارش را داشت. شاید مایکل الیور در برخورد با دی‌ماریا بیش از حد سخت‌گیری کرد٬ ولی این که بازیکن 60 میلیون پوندی یونایتد در سراشیبی افتاده به خودی خود سر جایش باقی است.

شش: بازگشت ولبک به اولدترافورد برایش شیرین بود
دنی ولبک برای نخستین بار پس از ترک یونایتد به اولدترافورد بازگشته بود، در حالی که همه انتظار داشتند الیور ژیرو در نوک حمله‌ی آرسنال قرار داشته باشد. ولی او به میدان رفت و چه چیزی شیرین تر از گشودن دروازه‌ی تیم سابق؟ او که از 28 دسامبر تاکنون گل نزده بود و با پیراهن آرسنال فقط 7 بار دروازه را باز کرده بود٬ ضربه پیروزی‌بخش را نواخت.

هفت: آرسنال اکنون دو غول شهر منچستر را شکست داده
آرسنال طی 10 بازی در اولدترافورد پیروز نشده بود، در حالی که میان نتایجش شکست 2-8 در اوت 2011 هم خودنمایی می کرد. آرسن ونگر پیش از این دیدار اعتراف کرده بود پیروزی دراماتیک یونایتد در نیمه‌نهایی جام حذفی 99-1998 با آن گل تاریخی رایان گیگز را هنوز از یاد نبرده و گریبانش را می‌چسبد. ولی آن‌ها سرانجام توانستند یونایتد را در خانه‌اش به زانو درآوردند و در مجموع شایسته‌ی کسب پیروزی بودند. بهتر از یونایتد دفاع کردند و درخشش دخه‌آ مانع از به ثمر رسیدن گل سوم‌شان شد.

آن‌ها ماه پیش سیتی٬ تیم دیگر شهر منچستر را در زمینش با دو گل به زانو درآورده بودند. یعنی آرسنال هر دو غول شهر منچستر را در فاصله‌ی نزدیکی در خانه‌شان به زانو درآورد... ترکیب آرسنال در مقایسه با دیدار برابر کویینز پارک رنجرز که به پیروزی 1-2 توپچی‌ها انجامیده بود٬ با ۵ تغییر همراه بود. ژسنی درون دروازه جای آسپینا قرار گرفته بود. الیور ژیرو روی نیمکت نشسته بود و دنی ولبک در نوک حمله قرار داشت و آلکس آکسلید چمبرلین، ناچو مونرئال و کوشینلی به میدان رفته بودند. این که دو گل آرسنال را مونرئال و ولبک زدند٬ نشان از قریحه‌ی تاکتیکی ونگر هم می‌داد. اکنون آرسنال در 11 دیدار از 13 دیدار اخیرش در همه‌ی رقابت‌ها پیروز شده است.