اینترنت و برخوردهای غلط با آن در ایران

عطا افشاریان

---

گروه مقالات: رشد فناوری طی دهه گذشته نشان داده كه زمانه برخورد قهری با تکنولوژی گذشته است و هر گروه باید بتواند بر اساس سلایق خود از تکنولوژی بهره برده و از دنیای آزاد اطلاعات بهره برد. اینترنت بطور حتم یکی از دستاوردهای بزرگ بشری است که دنیا را تغییر داده و آن را به خانه‌ها آورده است. دنیای برخط (آنلاین) دنیای امروز و فردای بشر است، دنیایی که در آن حجم بالایی از اطلاعات در دسترس همه قرار گرفته است و این توسعه اطلاعات سبب رشد صد چندان دانش، آگاهی و فهم گردیده است.

اینترنت، تکنولوژی است که مسیر حرکت دنیای آتی را رقم زده است و جوامعی که از آن غافل گردند، در آینده نخواهند بود. در جامعه فردا، آنهایی حضور پررنگ دارند و فرهنگ‌هایی موثر خواهند بود، که مردمان آن، امروز از دنیای آزاد اینترنت بهره بیشتری برند. اگر نیم نگاهی به مردان موفق علم و تکنولوژی و تجارت در ایران بیاندازیم، بسیاری از آنان افرادی بوده‌اند که از دانشگاههای دنیای غرب استفاده نموده‌اند و آن امکانات و بستر علمی سبب توسعه فکری و اندیشه‌ای آنها شده است.

ارزش بالای پاسپورت ایرانی در دهه پنجاه شمسی، منجر به ایجاد فرصت‌های بدیع برای جوانان ایرانی شد، تا راه غرب در پیش گیرند و در این مهاجرت‌ها، استعدادهای بزرگی خلق گردد. حتی بسیاری از استعدادهای کارآفرینی و تجاری کشور به میمنت جایگاه مطلوب ایرانیان در این دهه، توانستند فرصت‌های مناسب کسب و کار را درک و بطور مستقیم با بازرگانان کشورهای مختلف وارد مذاکره گردند.

بررسی دقیقتر برنامه‌های توسعه تدوین شده نشان می‌دهد که، جایگاه آموزش نسلی نو اندیش، کارآفرین و تولید کننده ثروت (نه انباشت کننده و اسراف کننده) در این برنامه‌ها خالی است. ایران در مسیر توسعه همه جانبه با مشکلات متعددی روبروست، که شاید تهدیدات خارجی، در میان آنها از درجه اهمیت پایینی برخوردار باشد.

اینترنت، یک فرصت مهم برای ورود به دنیای جدید است و مبارزه با آن همانقدر در رشد و مواظبت از فرهنگ و رسوم ملی و یا مذهبی موثر خواهد بود که مبارزه با ویدئوپخش‌های خانگی (VHS) در دهه شصت موثر واقع شد، ویدئوپخش هایی که بصورت قاچاق و با ترس میان مردم جابجا می‌گردید تا فیلمی بی کیفیت اما با هیجان را برای چند نفر به نمایش بگذارد.

مبارزه با اینترنت و هر تکنولوژی دیگری نیز به همان میزان مبارزه با ویدئوپخش برای کشور هزینه معنوی و مالی خواهد داشت و به همان میزان نیز بی اثر و بیهوده خواهد بود. اینترنت و سرعت آن در ایران، داستانی است که البته نپرداختن به آن بهتر است ولی این سرعت پایین و کیفیت نامطلوب اپراتورها، به طور حتم در تضاد با ایران 1400 بعنوان پیشرفته ترین کشور منطقه و الگو برای سایر کشورهای اسلامی است.

مقاومت در مقابل تکنولوژی، تنها به ایجاد اصطکاک میان بدنه اجتماعی و سیستم مدیریتي و حاكميتی شده و منجر به اتلاف انرژی معنوی و مادی کشور می‌گردد. بطور حتم سرعت و سرویس دهی فعلی اپراتورها در خور جامعه ایرانی نیست و انحصار یکی از مهمترین دلایل این بی کیفیتی است. اپراتورها، بخصوص اپراتورهای تلفن همراه، بسادگی شما را محدود می‌کنند به شکلی که اینترنت خریداری شده توسط شما، کیفیت اسمی و واقعی متفاوتی دارند.

دیر یا زود، عرضه اینترنت روی تکنولوژیهای جدید و بدون فیلتر و هیچگونه محدودیتی برای همه دنیا و بصورت رایگان، انجام خواهد شد. اینترنت و ماهواره و هر تکنولوژی دیگری، جای خود را در میان خانواده‌ها باز خواهد نمود، و مبارزه قهری با آنها نتیجه معکوس خواهد داشت ولی ایجاد یک سیستم آموزشی صحیح برای درک صحیح تکنولوژی و استفاده از آن، می‌تواند ایران فردا را متفاوت سازد، متفاوت تر از آنچه که حتی در برنامه‌های بلند مدت دولت دیده شده است.

اینترنت و سرعت بالای آن و دسترسی عمومی به این دستاورد مهم بشری، هر كشوري از جمله ایران فردا را در مقابل حوادث، واکسینه خواهد نمود و مبارزه با آن تنها بیماری را به آینده نزدیک موکول خواهد کرد، آنچنانکه مبارزه با ویدئو پخشهای خانگی و یا مبارزه با ماهواره نتوانست راهی از پیش ببرد. وضعیت فعلی اینترنت در ایران، تهدید مهمی برای ایران و نسل جوان محسوب می‌شود، چرا که عدم دسترسی مطلوب به اینترنت، فرصتهای پیشروی زیادی را از ایرانیان خواهد ربود. وجود اینترنت پر سرعت در همه جای ایران، دروازه‌های اطلاعات بشری را به ایرانیان گسیل خواهد کرد، هرچند عده قلیلی استفاده نابجا از آن داشته باشند، مسیر توسعه را هموارتر و حرکت به سمت آن را پر شتاب تر خواهد نمود.

مدیران کلان نگر کشور باید راه را برای ورود تکنولوژی به کشور هموار سازند و از آن نترسند، سد ساختن در مقابل سیل به مهار آن کمکی نخواهد نمود، این در حالی است که هدایت صحیح منابع سیلابها ، آبادانی را به دنبال خواهد داشت. شاید زمان آن رسیده است که نگاه بالا به پایین داشتن، نسبت به این مردم رنج کشیده را، تغییر داد و به مردم اجازه کسب فرصتهای نو و امتحان راههای جدید داد، در چنین فضایی امکان رشد همه جانبه ملت فراهم خواهد شد و برنامه‌های توسعه کشور سریعتر از آنچه امکان دارد، انجام خواهند شد. ایران با فرهنگ غنی بومی، ویژه همه اقلیم و قومیت‌ها، و دارای اندیشه و هنر، بدون آزادی و دسترسی نامحدود به دنیای جدید و همچنین سیستم آموزشی مناسب، امکان پذیر نخواهد بود.