میوه نارضایتی از دولت

رضا صادقیان
‌بنده خدایی گفته است: نارضایتی از عملکرد دولت فرصتی برای اصلاح‌طلبان است. جریده‌ای این حرف را منتشر کرده،‌ احتمالا به عنوان هشدار و یا بازنشر خبر. اما یادمان باشد «نارضایتی مردم» برای هیچ‌کس تبدیل به فرصت نخواهد شد. بار دیگر موضع‌اش را می‌خوانم، متن خبر را نیز. کلامش تکراری است، اما به نظر می‌رسد دغدغه‌اش را گفته است. دغدغه‌ای که به جای مطرح شدن در جلسات خصوصی و گعده‌های دوستانه سر از خبرگزاری و نشریات درآورده است. احتمالا خبرهای مربوط به واکنش مردم کوچه و خیابان درباره دولت سیزدهم را به وفور خوانده است. قول‌های دولتی‌ها را نیز در سال گذشته شنیده و حال برای این همه نقد و انتقاد با مرکزیت گرانی و تورم پاسخی ندارد و آدرس را در جایی دیگر می‌جوید. بگذریم.
محصول میوه نارضایتی دولت،‌ چیزی به غیر از بی‌اعتمادی شهروندان نبوده و نیست. بی‌اعتمادی به همه، از همکار گرفته تا مدیران کل و جزء و وزیران و وکلای مجلس و شوراهای شهر. وقتی موج ناامیدی شکل گرفت و نسیم بی‌تدبیری به دلایل مختلف در جای‌جای کشور وزید، به شخص و جریان سیاسی مطبوع و غیرمطبوع ختم نمی‌شود، دامن همه را با هم می‌گیرد. نمونه‌اش نواختن مدیران دوتابعیتی بود،‌ الان به فرزندان و نوه‌های همان افرادی کشیده شده که در مذمت خارج و حتی سفر به «ینگه دنیا» سخن‌ها می‌گفتند!
میوه نارضایتی از دولت‌ها، ناامیدی از امروز و آینده است. میوه‌ی که بخش زیادی از آن قسمت مردم می‌شود. حتی اگر در یخچال نگه‌داری کنید، حتی اگر بعدها به مردم بگویید که بذر میوه ما بهترین و ناب‌ترین است. این همه را فقط مردم می‌شنوند و با دلسردی و بی‌خیالی و بی‌حوصله‌گی تمام گذر می‌کنند. هر چند برخی می‌گویند مردم ایران حافظه تاریخی ندارند، اما همین مردم حافظه‌شان آنقدر یاری می‌کند که وضعیت ماه و سال گذشته را به یاد بیاورند. چون جدل‌های بیهوده و الکی را دیده‌اند، چون در میدان واقعی و بدون روتوش زندگی دیده‌اند که چگونه صدها قول مساعد را درباره آبادانی می‌شنوند ولی در زندگی چیزی نمی‌بینند، فقط سختی‌ها برجای سابق ماندگارتر می‌شوند.
میوه نارضایتی دولت‌ها هیچ چیزی نیست مگر تهیه فضایی بکر برای رسانه‌های خارج‌نشین. بذر میوه نارضایتی همیشه در داخل کشور کاشته می‌شود، رسانه‌های مخالف آبیاری آن را برعهده می‌گیرند و برخی از اهل هیاهو هوای کافی برای رشد میوه فراهم می‌کنند. افرادی که در بدترین مواقع تندترین مواضع، رادیکال‌ترین حرف‌ها و عجیب‌ترین رفتارها را در جامعه به اسم‌ها مختلف انجام می‌دهند! الکی خط تحلیل ترسیم نکنید، صاحب میوه ناامیدی مردم هیچ‌کس نیست مگر مخالفان ایران امروز و فردا.