روزنامه بهار
چند وقتی میشود که آنفولانزای پرندگان در میان طیور شایع شده است. به نحوی که وزارت بهداشت در زمینه خرید مرغ از بازار آزاد هشدار داده است. هر چند که به گفته محمد نبوی معاون بیماریهای واگیردار وزارت بهداشت خطر این بیماری انسانها را چندان تهدید نمیکند. چرا که این ویروس به سختی به انسان منتقل میشود و امکان سرایت پائینی دارد. به گفته وی، در صورت انتقال این ویروس به انسانها احتمال مرگومیر ناشی از آن 40 تا 60 درصد است.
فراگیری این ویروس در میان پرندگان بهقدری شایع شده است که هر روز خبرهای مرگومیر در طیور بیشتر و بیشتر میشود. در روزهای گذشته خبر رسید که آنفولانزای پرندگان در 10 استان ایران فراگیر شده است و تلفات در استانهایی نظیر آذربایجان شرقی، تهران، قم و مرکزی بیشتر بوده است.
به گفته یک پزشک آنفولانزای پرندگانی که اکنون در کشور شیوع پیدا کرده است نمیتواند خطر چندانی برای انسان داشته باشد. داود آتشبیگ سخنان معاون بیماریهای واگیردار وزارت بهداشت را تایید میکند و میگوید: «این آنفولانزا امکان انتقال از انسان به انسان را ندارد. انتقال آن از پرنده به انسان هم بسیار مشکل است. با اینحال بهتر است که افراد در معرض تماس با پرندگان یا اجساد پرندگان از دستکش استفاده کنند و سپس دستهای خود را بشویند.»آتشبیگ در همهگیری امسال آنفولانزای پرندگان، گزارشی از شیوع بیماری به انسان نشنیده است، هر چند که در موارد پیشین این همهگیری در سالهای پیش گزارشهایی در این باره ارائه شده بوده است. او معتقد است این بیماری در حال حاضر بیش از هر چیز تهدیدی مالی برای مرغداران است.
چرا آنفولانزای پرندگان را باید جدی بگیریم؟
بهتر است بدانیم آنفلوانزا علاوه بر انسان در گونههای مختلف پرندگان و بسياري از پستانداران از جمله اسب، خوك و گربهسانان مشاهده میشود. در این میان به دليل امكان پرواز در پرندگان و تنوع ويروس آنفلوانزاي مشاهده شده در آنها و همچنین خطر انتقال آن به انسان و اثبات احتمال بروز همهگیری با منشأ اين ویروسها، آنفلوانزاي پرندگان داراي اهميت خاص است.
همهگیری «جهانی» آنفلوانزا به دنبال توليد ويروس جديدي كه جامعه نسبت به آن مصونيت ندارد روي میدهد؛ اما با توليد آنتي بادي ضد ویروس جديد، ميزان مصونيت جامعه افزايش مییابد.
در سال 1961 نوع خاصي از آنفولانزا در پرندگان موجود در آفريقاي جنوبي شناسايي شد. اين بيماري براي مرغها بسيار خطرناك ولي براي انسان بي خطر بود. آنفولانزاي مرغي انسانها را مبتلا نميساخت يا شايد اينطور تصور ميشد.
در سال 1997 پزشكان و ويروسشناسان شاهد بروز طغيان آنفولانزايي بودند كه خاطرات مربوط به اپيدمي آنفولانزاي سال 1918 را در ذهن آنها تداعي ميكرد. اين بيماري جديد آنفولانزاي مرغي يا آنفولانزاي هنگكنگي نام گرفت. اولين بيمار مبتلايي كه در اثر اين بيماري فوت كرد يك كودك سه ساله بود.نكته عجيبی كه همه دانشمندان ويروس شناس و پزشكان را متعجب ساخت، آن بود كه ويروسی در اين كودك منجر به بروز بيماري شده است كه قبلاً تصور ميشد فقط پرندگان را مبتلا ميسازد. در طول تاريخ بشري تا آن زمان هنوز چنين ويروسي در بدن انسان پیدا نشده بود. اين ويروس 15 نفر را مبتلا ساخت و آنها را كشت. اولين انساني كه بدليل آنفولانزاي مرغي جان باخت داراي تماس مستقيم با مرغها بود و بنابراين انتقال از مرغ به انسان قطعي است.
باید این را مدنظر قرار داد که آنفلوانزاي پرندگان يكي از بیماریهای عفوني شناخته شده در گونههای مختلف پرندگان است. به نظر ميرسد كليه پرندگان نسبت به اين بيماري حساس هستند، ولي ميزان حساسيت آنها ممكن است متفاوت باشد. طيف علائم باليني در پرندگان مختلف متفاوت است و قادر به ايجاد بيماري خفيف تا بسيار شديد، مسري و كشنده میباشد. شكل شديد و كشنده بيماري، شروعی ناگهاني دارد، شدت آن بالاست و سريعا منجر به مرگ میشود؛ به طوري كه ميزان مرگ ناشي از آن در حدود 100 درصد است.
آنفولانزا چگونه به انسان منتقل میشود؟
امکان انتقال به انسان، در تماس نزديك و طولاني مدت با پرندگان پدید میآید. اين تماس شامل نگهداري، بازي با پرندگان، سربريدن آنها، كندن پر، از بين بردن بقاياي اجساد پرندگان و غیره است. راه اصلي انتقال از طریق سطوح باز، مثل چشم، بيني و دهان است. ویروس از این طریق وارد دستگاه تنفسي انسان میشود. این بیماری از طريق خوردن گوشت پخته پرندگان انتقال نمييابد زيرا ويروس مولد آن در دماي 50 درجه از بين ميرود. این بیماری در صورت تماس نزديك و طولاني مدت، امكان انتقال از انسان به انسان را افزایش میدهد.آنفلوانزاي حاد پرندگان توجه به بهداشت عمومي را طلب میکند. نه تنها اين ويروس انسان را آلوده میکند و موجب بيماري شديد با ميزان مرگ بالا میگردد، بلكه اين توانايي را دارد كه خود را با انسان تطبيق دهد و به عنوان يك عامل بالقوه بیماریزا براي انسان مطرح شود يا با ساير ویروسهای آنفلوانزاي انساني تركيب و موجب پديدار شدن يك عامل بیماریزا با توانايي ايجاد همهگیری شود.
علائم آنفولانزای پرندگان چیست؟
این بیماری در پرندگان سبب بروز ضعف، بيحالي، سيخ شدن پرها، عطش فراوان و اسهال ميشود.حال با توجه به این موضوع که علائم بيماري آنفلوانزای پرندگان در انسان مشابه علائم بيماري آنفلوانزای انساني است باید دید علائم گونه انسانی آنفولانزا چگونه است؟آنفلوانزا بيماري ويروسي حاد دستگاه تنفسي است كه با تب، سرفه، سردرد، گلودرد، درد عضلاني، تعريق، آبريزش بيني و گاهی استفراغ و اسهال خود را بروز میدهد. در اين ميان تب و سرفه به عنوان علائم كليدي مطرح هستند. سرفه اغلب شديد است و براي مدتي ادامه مييابد ولي ساير نشانههاي بيماري بعد از 2 تا 7 روز خودبهخود بهبود پيدا ميكند. شناسايي بيماري معمولا بر اساس مشخصات همهگیری آن صورت میگیرد و موارد تکگیر آن را فقط با كمك روشهای آزمايشگاهي میتوان تشخيص داد. آنفلوانزا در افراد مختلف ممكن است از ساير بیماریهای ويروسي دستگاه تنفس قابل تشخيص نباشد. شکلهای باليني بيماري متفاوت بوده و ممكن است نشانههايي مثل سرماخوردگي، برونشيت، سینهپهلوی ويروسي و بیماریهای حاد غيرقابل جداسازی از دستگاه تنفسي را نشان دهد. اختلالات دستگاه گوارش (تهوع، استفراغ و اسهال) نيز در آنفولانزا بروز میکند. در كودكان ممكن است نشانههاي گوارشي، علامت غالب باشد و در خلل این بیماری میتوان به اختلال در عملكرد كليوي و قلبي وغیره پان سيتونپي و سپيس اشاره کرد.
ويروس قبل از شروع علائم بيماري (24 ساعت قبل) در ترشحات دستگاه تنفسي فرد آلوده میتوان شناسايي نمود. به طور معمول ويروس تا 5 روز در ترشحات ويروسي فرد آلوده قابل گزارش نيست. مهمترین راه انتقال ويروس در محيطهاي بسته پرجمعيت مثل اتوبوس از طريق هوا است. از آنجا كه ويروس آنفلوانزا ممكن است ساعتها در شرايط سرد و رطوبت كم در محيط زنده بماند، انتقال ويروس از طريق ترشحات آلوده نيز ميتواند صورت گيرد. دوره كمون بيماري كوتاه بوده و معمولاً بين 1 تا 3 روز است. دفع ويروس احتمالاً در بالغين بين 3 تا 5 روز بعد از بروز نشانههای باليني بيماري و در كودكان 7 تا 21 روز بعد از آن ادامه خواهد داشت.
راهکارهای مقابله با آنفولانزای پرندگان
مهمترین اقدامات كنترلي شامل معدوم سازي سريع كليه پرندگان بيمار يا تماس يافته، دفع مناسب لاشهها و فضولات، قرنطينه كردن و ضدعفوني مرغداريها است.
ويروس آنفلوانزا در عرض 3 ساعت در دماي 56 درجه سانتیگراد يا نيم ساعت در دماي 60 درجه سانتیگراد و همچنين در تماس با مواد ضدعفوني كننده رايج نظير فرمالين و يد از بين خواهد رفت؛ ولي در دماهاي پايين مقاوم بوده و حداقل تا سه ماه بعد ممكن است در كودهاي آلوده زنده بماند. همچنين قادر است در محيط آب در دماي 22 درجه سانتیگراد به مدت 4 روز و در دماي صفر درجه سانتیگراد به مدت بيش از 30 روز به حيات خود ادامه دهد. مقدار يك گرم از كود آلوده به اَشكال بیماریزای ويروس آنفلوانزاي پرندگان، حاوي تعداد بسيار زيادي ويروس بوده و قادر به آلوده كردن حدود يك ميليون پرنده است. ولی در هر حال باید این را مد نظر قرار داد که تمامي موارد ابتلا به آنفلوانزاي پرندگان نياز به جداسازي دارند. در همهگیری بيماري آنفلوانزا بهتر است در 5 تا 7 روز اول شروع بيماري افراد بيمار در يك محل نگهداري شوند و تماس با افراد سالم به حداقل رسانده شود. در مرحله حاد بيماري آنفلوانزا نيز توصيه میشود تماس با فرد بيمار به حداقل برسد؛ ولي تماس با افراد بيمار با رعايت اصول حفاظت فردي و اصول بهداشتي منعي ندارد. هر چند که قرنطينه کردن افراد روش موثري براي جلوگيري از انتشار بيماري در جامعه نيست اما آگاه نمودن مردم که با شروع علائم بيماري به صورت داوطلبانه در منزل بمانند تاثیر فراوانی دارد. در صورت دسترسي به واكسن آنفلوانزا تجويز آن از اهميت فراواني برخوردار است. رعايت بهداشت دستها و رعايت بهداشت فردي و تنفسي در كاهش ابتدا به بيماري موثر است. استفاده از ماسك به هنگام خروج از منزل توصيه مي شود. ضد عفوني كردن سطوح منزل با آب و صابون و مواد ضد عفوني كننده در خانهاي كه داراي فرد مبتلا است ميتواند سودمند باشد.