هرگونه تعرضی، به ايران نتیجه ای جز ذلت و خواری برایتان در بر نخواهد داشت

باسمه تعالی
«فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَالْحَمْدُ للهِِ رَبِّ الْعَالَمِينَ»
در این روزها که سران قدرت های جهانی (1+5) در توافق ژنو به منطق و عقل سیاسی و دیپلماتیک رسیده و دولت ایران به خاطر شیوه اسلامی و ملی که همان منطق گفتگو و حکمت است با آنها به توافق رسیده، نظر برخی از سناتورهای آمریکایی و پیش نویس لایحه ای در کنگره بر خلاف مصالح ملتشان دیده می شود که با هیچ درک سیاسی و حقوقی سازگاری نداشته و ندارد؛ آیا آنان هنوز به این نتیجه نرسیده اند که نمی توانند ملت بزرگ و مقاومی همچون مردم شریف ایران را در حق قانونی خود در غنی سازی صلح آمیز منع نمایند.

آیا منافع کوتاه مدت خشنودی دولتمردان رژیم غاصب صهیونیستی برای آنان، از منافع بلند مدت مردم آمریکا و ایجاد صلح و ثبات در منطقه با اهمیت تر است ؟ این عده قلیل و کسانی که بر طبل جنگ می کوبند؛ توافق دولت ایران با قدرتهای جهانی را نباید به منزله فراموش کردن جنایات دولت های آمریکا در حق ملت ایران در کودتای 28 مرداد، حمایت از رژیم سرکوبگر شاه، حمایت تسلیحاتی و اطلاعاتی از رژیم دیکتاتور صدام در جنگ هشت ساله و ... بدانند بلکه این توافق نشان از منطق و منش ایران در گفتگو و حل مسالمت آمیز مسایل، با تأکید بر حفظ تمامی حقوق مشروع و قانونی خود می باشد.

شرم آورتر آنکه به جای عذرخواهی از ملت شریف ایران بابت ستم ها و تضییع حقوق آنها پا را از حد خود فراتر گذاشته و تا سر حد کمک نظامی و حمایت از دولت شر، غاصب، و نامشروع صهیونیست، بر فرض حمله به مراکز انرژی هسته ای صلح آمیز پیش می روند. و چگونه می اندیشند که رژیم صهیونیستی اسرائیل توان حمله به یک کشور بزرگ و قدرتمند همچون ایران را دارد، حال آنکه در برابر گروه کوچکی از فرزندان معنوی امام خمینی (سلام الله علیه) در لبنان توان مقاومت نداشته و با شکستی رسوا و مفتضحانه روبرو گشت.

آنان که در فکر خام حمله نظامی به ایران هستند، باید بدانند هرگونه تعرضی به منافع ملی و خاک این کشور به معنی بسته شدن راه گفتگو است و شروع مقاومتی خستگی ناپذیر که نتیجه ای جز ذلت و خواری و گرفتاری در باتلاق مشکلات برای آنها نخواهد داشت؛ همانگونه که در ویتنام، عراق، افغانستان دست به گریبان مشکلات زیادی شده و خواهند شد با این تفاوت که ملت بزرگ ایران با هر سلیقه ای در برابر متجاوزان همچون ید واحدی هستند که هیچگاه تسلیم زور نخواهند شد و به راه خود ادامه خواهند داد؛ لکن منافع متجاوزان در آتش دفاع مشروع ملت ایران خواهد سوخت.

شاهد این مدعا ایستادگی، هشت سال جنگ تحمیلی در برابر تمامی قدرت های حامی رژیم بعث است. در پایان امیدوارم که منطق و رفتار توأم با متانت و احترام متقابل در میان دولتمردان آمریکا راه را بر اندیشه های افراطی عده ای قلیل ببندد و راه رسیدن به توافقی در همه مراحلش با رعایت و حفظ حقوق مشروع و قانونی پدید آورد.