به روز شده در ۱۴۰۲/۱۲/۲۹ - ۱۴:۲۵
 
۱
تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۹/۰۸ ساعت ۱۵:۳۷
کد مطلب : ۱۶۵۸۱۲

حكايت جناح تندرو و دستگاه دیپلماسی

حكايت جناح تندرو و دستگاه دیپلماسی
محمد توکلی
نمایندگان جناح تندرو در مجلس با وجود آنکه می‌دانند همراهی جناح اصولگرا در خانه ملت را هم در موضوع اعتراض به جواد ظریف با خود نخواهند داشت استیضاح وزیر امور خارجه را تقدیم هیئت رییسه مجلس کرده‌اند. استیضاحی که به جایی نرسیدن آن بدیهی است و تنها نتیجه‌اش حاشیه‌سازی تندروهای مجلس برای رییس دستگاه دیپلماسی کشور است. بیاییم فرض کنیم همین امروز محمدجواد ظریف به توصیه رسانه‌های متعلق به اردوگاه تندروها گوش فرا دهد و استعفای خود را تقدیم رییس‌جمهور کند.

حسن روحانی نیز نه تنها بلادرنگ استعفای ظریف را بپذیرد بلکه از جناح تندرو هم درخواست کند تا فرد مورد نظرشان را برای وزارت امور خارجه پیشنهاد دهند تا او حکمش را صادر کند. آیا دلواپسان تصور می‌کنند در چنین حالت فرضی وضعیتی بهتر را در حوزه سیاست خارجی تجربه خواهیم کرد؟! لازمه پاسخ صحیح به این سوال از خاطر نبردن سال‌های ۸۶ تا ۹۲ است!برای پاسخ ابتدا باید توصیف دقیقی را از شرایط امروز ایران در حوزه سیاست خارجی داشته باشیم.

 شرایطی که در آن از یک سو با دولت غیرقابل پیش‌بینی دونالد ترامپ مواجه هستیم که تمایلی به اجرای برجام نداشته و تحریم‌های ثانویه را بازگردانده است، مذاکرات با اتحادیه اروپا به نقطه حساسی رسیده است و دیپلمات‌ها بر لبه تیغ حرکت می‌کنند هر لحظه ممکن است به جای خبری از نجات برجام ناقوس مرگ توافق هسته‌ای شنیده شود، در منطقه شرایط پیچیده‌تر از همیشه شده است و میزان تنش میان ایران و عربستان اوج گرفته است و آیا جناح تندرو که شش سال است در آرزوی حذف ظریف به سر می‌برد در چنین شرایطی فردی با تجربه‌تر از او را برای دفاع از منافع ملی می‌شناسد؟

به نظر می‌رسد که اگر معترضان به ظریف به وجدان خود مراجعه کنند حداقل در خلوت‌شان به این نتیجه خواهند رسید که برای عبور از چنین شرایط پیچیده‌ای راهی جز "تحمل" دیپلمات کارکشته‌ای همچون ظریف ندارند و در دنیای واقعی انتخاب جایگزین برای او آن هم از میان جریانی که خود را دلواپس می‌نامد شدنی نیست. پرسشی که اینجا می‌توان مطرح کرد آن است که با وجود این واقعیت علت سنگ‌اندازی‌ها چیست و چرا در چنین شرایط سختی در حوزه بین‌المللی و داخلی اصرار بر حذف ظریف وجود دارد.

برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید از نظر دور نداشت که این مانع‌تراشی‌ها بیشتر هوچی‌گری‌های تبلیغاتی و سیاسی است و در صحنه عمل شاهد اثرگذاری آن در سطح تغییر وزیر امور خارجه و یا نتیجه‌بخش شدن استیضاح ظریف نخواهیم بود اما به هر حال بخشی از وقت و انرژی دستگاه سیاست خارجی برای چنین موضوعات بی سرانجامی هدر می‌رود. برای ریشه‌یابی این وضعیت باید به نسبت جناح تندرو با مفهوم "منافع ملی" توجه نشان دهیم.

نمایندگان افراطی مجلس و رسانه‌ها و تریبون‌های پر شمار این جریان بارها و بارها نشان داده‌اند که در بزنگاه‌های گوناگون ابایی از آن که منافع ملی را پای رقابت‌های جناحی ذبح کنند ندارند و همین موضوع سبب آن می‌شود که به دلیل همان رقابت‌های داخلی شاهد طرح موضوعی همچون استیضاح ظریف در این شرایط بغرنج خارجی باشیم. شاید لازم است بزرگانی که این افراد مدعی انتساب خود به آنان هستند توصیه‌های لازم را به نمایندگان داشته باشند تا حداقل در این روزها از چنین بازی‌های کودکانه دست بردارند!

احمدی
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۷/۰۹/۰۹ ۱۰:۳۷
این دسته آدمهاباافراط گرایی درهمه ابعادمشکلات کشوررابه مرزبحران رسانده اندوهنوزدرمسیرغلط وخسران آوراصرارمی ورزند.درایران دولت تعریف شده بااختیارمشخص وجودنداردکه پاسخگوباشندوهمگان میدانندنه دولت ونه مجلس ونه...محبوبیت لازم مردمی ندارندوچون اعتمادنیست لذابایدچاره ای اندیشید!! (361952)