سرانجام فراکسیون ناامید!

گروه سیاسی: عملکرد فراکسیون موسوم به امید مجلس و محمدرضا عارف که مسئولیت ریاست آن را عهده‌دار است در چند روز اخیر مورد انتقادهای بسیاری قرار گرفته است. این انتقادات و اعتراضات به نمایندگان این فراکسیون که از همان روزهای ابتدایی آغاز به کار مجلس دهم وجود داشت هر چه به پایان این دوره از فعالیت‌های مجلس شورای اسلامی نزدیک می‌شویم بیشتر و بیشتر می‌شود.

خلاصه آنچه معترضان به عملکرد و کارنامه اعضای فراکسیون موسوم به امید می‌گویند آن است که میان وعده‌های دوران انتخابات با عملکرد این نمایندگان فاصله‌ای بعید وجود دارد که به هیچ شکلی نمی‌توان آن را توجیه کرد. نمایندگان این فراکسیون اما در پاسخ می‌گویند اکثریت کرسی‌های پارلمان در اختیار جریان سیاسی مقابل آن‌ها است و در نتیجه امکان کافی برای حرکت به سمت و سوی اجرای وعده‌های انتخاباتی و پاسخ مثبت به مطالبات مردم وجود ندارد.

اما آنچه در روزهای اخیر شاهد بودیم را حتی با چنین توجیهی هم نمی‌توان پذیرفت. اتفاق نخست تعلل اعضای فراکسیون امید در نشان دادن واکنشی اعتراضی به حکم دادگاه محمدرضا خاتمی بود. آنان تا این لحظه حتی یک بیانیه معمولی و متعارف را هم در این ارتباط منتشر نکرده‌اند و اگر اظهارنظرهای گاه و بی‌گاه برخی نمایندگان اصلاح‌طلب را که کمتر از تعداد انگشتان یک دست هستند را به کناری نهیم حتی از اظهارنظر درباره محکومیت محمدرضا خاتمی هم پرهیز می‌کنند.

رخداد دیگری که صدای اعتراضی خطاب به فراکسیون امید را بلندتر از گذشته کرد نوع مواجهه‌ای بود که نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس در موضوع انتخاب حقوق‌دانان شورای نگهبان از خود نشان دادند. رای بسیار بالا و همراهی برای انتخای فردی که در کارنامه خود درخواست اعدام برای سران جریان اعتراضی پس از انتخابات۸۸ را دارد و حتی پاسخگویی به خبرنگاران رسانه‌های اصلاح‌طلب را هم برای خود جایز نمی‌داند اتفاقی بود که روز گذشته در صحن مجلس رخ داد و بعید است که بتوان با هیچ توجیهی آن را قابل پذیرش کرد.

برخی بر این باورند که علت بروز چنین رفتارهایی از سوی اعضای فراکسیون امید مجلس آن است که این افراد در پی یافتن راه‌هایی برای تایید صلاحیت خود در انتخابات۹۸ هستند و همین امر سبب می‌شود که به عنوان مثال رییس فراکسیون امید به اعضای این فراکسیون توصیه کند از پرداختن به آنچه که او «حاشیه» می‌نامد پرهیز کنند.

این تحلیل با توجه به روحیه منفعت‌جو و مصلحت‌گرای اغلب نمایندگان مجلس دهم قابل تامل است و می‌توان آن را منطبق بر واقعیت‌های دنیای سیاست دانست اما آنچه این گروه از نمایندگان به آن توجهی ندارند آن است که بر فرض که با چنین خوش‌رقصی‌هایی هم نظر شورای نگهبان را به خود جلب کنند و از سد رد صلاحیت‌های احتمالی برای انتخابات۹۸ خود را عبور دهند هم مردم دیگر تمایلی به «تَکرار» حضور افرادی که آنان را ناامید کرده و می‌کنند در خانه ملت نخواهند داشت.