تاریخ انتشار : ۱۳۹۲/۰۳/۲۹ ساعت ۱۲:۰۱
کد مطلب : ۱۲۷۹۳
نامه يك ايراني به رييس‌جمهور منتخب
رای من، رای به زندگی و شادمانی بوده است
گروه سياسي: يكي از كاربران بهارنيوز با ارسال متني به سايت كه خطاب آن آقاي حسن روحاني «رييس‌جمهور منتخب مردم ايران» مي‌باشد چنين نوشته است:
سلام آقای رئیس جمهور! پیروزی ِ مردمم را به شما شادباش می‌گویم. من هم چون بسیاری به شما رای دادم. چون بر این اندیشه بودم که شما به اعتدال، که روح ِ ایرانی است، نزدیکترید... من به قطره‌قطره خونهایی که برای حفظ ِ این آب و خاک بر زمین ریخته رای دادم. به شما رای دادم که دارو ارزان شود و پدری سرشکسته به خانه نرود؛ و دخترکان ِ زیبای سرزمینم را در "حجره‌ی دلگیر" به زنجیر نکشند. و آسوریان و زردشتیان از سرزمینمان نگریزند.
آقای رئیس‌جمهور! رای من، رای به زندگی و شادمانی است. رای به تعامل با جهان و اندیشه‌هاست. رای به اقتدار ِ سرزمینم و مرزهای آن است. رای ِ من رای به خداوند ِ جان و خرد است. رای ِ من، رای به خلیج ِ همیشه پارسی است که عاجزان ِ از تلفظ ِ آن، می‌کوشند آن را با مشتی دلار به نام ِ خود کنند. رای ِ من، رای به حفظ ِ منافع ِ مشروع ِ ما در منطقه است، بی آن که بهانه‌ای به دست ِ قدرتهای بزرگ بدهیم.
آقای رئیس‌جمهور! من به رهبری رای دادم که در بزنگاه ِ تاریخی روی به مردمش کرد و حتا از آنان که با نظام مشكل دارند، خواست که برای سرزمینشان رای بدهند. من رای به بخشش اما نه فراموش کردن داده‌ام. من رای به پیشرفت و آبادانی داده‌ام. من رای به کودکی‌ام داده‌ام که در سالهای جنگ و سختی نپوسید و بالید من رای به سادگی و صداقت ِ پدر و مادرم دادم که در این سالهای سخت پیر شدند و هنوز نگران ِ میهنشان اند.
آقاي رييس‌جمهور؛ رای ِ من حق ِ زیستن دادن به آن کودک ِ کرد و بلوچ و عرب و آذری است که اگر از من و شما "ایرانی‌تر" نباشند کمتر نیستند؛ و ناپاک بیگانگی سعی در بریدن ِ مهرشان از مادر دارند. رای ِ من، رای به زنده ماندن ِ زنده‌رود و اورمیه است. رای به ماندن ِ یوزپلنگ ِ ایرانی و جنگلهای هیرکانی است.
آقای رئیس جمهور! نام ِ شما برای بسیاری از مردم ِ ایران که شبها سر بر سجده می‌گذارند، نامی است مقدس؛ چرا که این مردم از سپیده‌دمان ِ تاریخ رشته‌ی پیوند با پروردگار ِ یگانه داشته‌اند و از نگاهشان "روحانی" محترم است. ناامیدشان نکنید.
آقای رئیس جمهور! رای ِ من نه به شما، بلکه به اعتدال و صلح بود. من به تمرین ِ دموکراسی رای دادم. من از آن نسلی هستم که جنگ را دیده است و معنای آن را می‌فهمد، با ذره ذره‌ی وجود. من نمی خواهم سایه‌ی شوم ِ جنگ ِ دیگری را بر این فلات ِ کهن ببینم. در این وانفسا که کم نیستند کسانی که سرزمینمان را تکه تکه می‌خواهند، هر یک به سودای خویش.
آقای رئیس جمهور! مردم ِ ایران در این انتخابات تمام ِ نجابت و گذشت ِ خویش را به نمایش گذاشتند. بار ِ سنگینی بر دوشِ شماست. قدر ِ این بار را بدانید که به قول ِ بیدل: "بار بردار ز دلها که در این راه ِ دراز آن رسد زود به منزل که گرانبارتر است"
و آقای رئیس جمهور! فراموش نکنید رای ِ من برای چه بوده است...
آقای رئیس‌جمهور! رای من، رای به زندگی و شادمانی است. رای به تعامل با جهان و اندیشه‌هاست. رای به اقتدار ِ سرزمینم و مرزهای آن است. رای ِ من رای به خداوند ِ جان و خرد است. رای ِ من، رای به خلیج ِ همیشه پارسی است که عاجزان ِ از تلفظ ِ آن، می‌کوشند آن را با مشتی دلار به نام ِ خود کنند. رای ِ من، رای به حفظ ِ منافع ِ مشروع ِ ما در منطقه است، بی آن که بهانه‌ای به دست ِ قدرتهای بزرگ بدهیم.
آقای رئیس‌جمهور! من به رهبری رای دادم که در بزنگاه ِ تاریخی روی به مردمش کرد و حتا از آنان که با نظام مشكل دارند، خواست که برای سرزمینشان رای بدهند. من رای به بخشش اما نه فراموش کردن داده‌ام. من رای به پیشرفت و آبادانی داده‌ام. من رای به کودکی‌ام داده‌ام که در سالهای جنگ و سختی نپوسید و بالید من رای به سادگی و صداقت ِ پدر و مادرم دادم که در این سالهای سخت پیر شدند و هنوز نگران ِ میهنشان اند.
آقاي رييس‌جمهور؛ رای ِ من حق ِ زیستن دادن به آن کودک ِ کرد و بلوچ و عرب و آذری است که اگر از من و شما "ایرانی‌تر" نباشند کمتر نیستند؛ و ناپاک بیگانگی سعی در بریدن ِ مهرشان از مادر دارند. رای ِ من، رای به زنده ماندن ِ زنده‌رود و اورمیه است. رای به ماندن ِ یوزپلنگ ِ ایرانی و جنگلهای هیرکانی است.
آقای رئیس جمهور! نام ِ شما برای بسیاری از مردم ِ ایران که شبها سر بر سجده می‌گذارند، نامی است مقدس؛ چرا که این مردم از سپیده‌دمان ِ تاریخ رشته‌ی پیوند با پروردگار ِ یگانه داشته‌اند و از نگاهشان "روحانی" محترم است. ناامیدشان نکنید.
آقای رئیس جمهور! رای ِ من نه به شما، بلکه به اعتدال و صلح بود. من به تمرین ِ دموکراسی رای دادم. من از آن نسلی هستم که جنگ را دیده است و معنای آن را می‌فهمد، با ذره ذره‌ی وجود. من نمی خواهم سایه‌ی شوم ِ جنگ ِ دیگری را بر این فلات ِ کهن ببینم. در این وانفسا که کم نیستند کسانی که سرزمینمان را تکه تکه می‌خواهند، هر یک به سودای خویش.
آقای رئیس جمهور! مردم ِ ایران در این انتخابات تمام ِ نجابت و گذشت ِ خویش را به نمایش گذاشتند. بار ِ سنگینی بر دوشِ شماست. قدر ِ این بار را بدانید که به قول ِ بیدل: "بار بردار ز دلها که در این راه ِ دراز آن رسد زود به منزل که گرانبارتر است"
و آقای رئیس جمهور! فراموش نکنید رای ِ من برای چه بوده است...
۱۳۹۲/۰۳/۲۹ ۱۲:۵۲
عالي بود، من هم با اجازه چند سطر به آخر ش اضافه مي كنم: آقاي روحاني فراموش نكن من براي چه راي دادم، من راي دادم براي شرف ايراني كه با تندروي ها لگد مال شد، من راي دادم براي عمل به قانون، من راي دادم تا نظامي هايي كه وظيفه آنها حفظ مرزهاست در اقتصاد وارد نشوند، من راي دادم همه در برابر قانون نه بلكه در پناه قانون باشند (80071)
۱۳۹۲/۰۳/۲۹ ۱۴:۳۱
اقای رئیس جمهور به دو دلیل به شما رای دادم اول حمایت سید بزرگ وعارف عزیز وبعد هم به خاطر سرزمین عزیزم ایران ولی پدری هستم که از صبح تا نیمه های شب کار میکنم ودر آخر خجالت زن وبچه هایم را میکشم ومیدانم مردمانی هستند که شرائط زندگیشان از من سخت تراست امید ما به شماست کار یکنید (80106)
۱۳۹۲/۰۳/۲۹ ۱۴:۵۳
آفرین افتخار می کنم به این هموطن عزیز من تا قبل از انتخابات از ایرانی بودنم از این که با همه دنیا سر جنگ داشتیم از اینکه خیلی اوقات از نزدیک دیدم که بعضی از مردم از سر نداری نیمه های شب یالای سر سطلهای نزدیک میوه فروشیها میروند و کیسه های خود را از سطل زباله پر می کنند از اینکه بانک های ما به آدمهای نیازمند برای ازدواج یا تهیه مسکن و غیره وام نمیدهند ولی به نورچشمیها بدون ضامن وامهای میلیاردی می دهند از اینکه من برای ازدواجم پنج سال صبح تا شب تا دیروقت کار کردم تا بتوانم وسائل اولیه زندگیم و پول پیش خانه را تهیه کنم از اینکه بعد از هشت ماه هنوز نتوانسته ام به یک سفر دوروزه با همسرم بروم از اینکه همه جوانها مشکلات من را دارند از اینکه همه می گویند باید صبر کنید از اینکه سختیها پایان ندارند از اینکه در کشور خودم غریبم از اینکه هیچگونه سرگرمی نداریم از اینکه فقط گشت ارشاد داریم تا جلوی بد حجاب ها را بگیرند انگار که در کشورمان هیچ مشکلی نمانده جز رفع بد حجابی از اینکه امنیت در کشورمان نمانده و........... اما الان چند روزی است که مردم شاد هستند و خوشحالی می کنند امید وارم آقای روحانی دوباره کشورمان را جلا ببخشید و رنگ وبوی تازه ای به زندگی مردم ببخشید تا دوباره ما به کشورمان افتخار کنیم (80118)
۱۳۹۲/۰۳/۲۹ ۱۶:۱۱
سلام اقا یا خانم گرامی که این متن پراز احساس و واقعیتو نوشتی چرا ما مردم ایران همیشه از دیگری توقع درست کردن ایرانو داریم چرا نمیخواهیم قبول کنیم از دست یک نفر کاری برنمیاد چرا نمیخواهیم واقع بین باشیم اچرا از خود مان نمپرسیم چرا ایران این شد !!!!!!!!!! و هزار چرای دیگر...... (80173)
بار بردار ز دلها که در این راه دراز آن رسد زود به منزل که گرانبار تر است (80045)