برگزاری بزرگترین مانورهای دریایی آمریکا

 این مانور بزرگ، بازگشت به رزمایش‌های گسترده دوره جنگ سرد است که هدفشان نمایش توانایی جنگ پنتاگون در چندین جبهه است.
براساس گزارش  فرماندهی نیروهای ناوگان آمریکا، این مانورهای گسترده "با در نظر گرفتن افزایش مشکلات و سناریوهای نبرد ناوگان" با هدف "اصلاح نحوه همگام‌سازی عملیات دریایی در چندین ناوگان در حمایت از نیروهای مشترک" انجام میشود.
آدمیرال کریستوفر گرادی، فرمانده فرماندهی نیروهای ناوگان آمریکا در بیانیه‌ای گفت: ما تمرکز خود را از ناوگروه تهاجمی به رویکرد بزرگتر ناوگان محور تغییر داده‌ایم و توانایی فرماندهان ناوگان را در تصمیم گیری با سرعت و دقت بیشتر از دشمنان به چالش میکشیم.
این مانورها تا ۱۶ اوت ادامه خواهد داشت و در ۱۷ منطقه زمانی متفاوت از دریای سیاه و دریای مدیترانه تا دریاهای چین جنوبی و چین شرقی انجام میشود. در صورت بروز درگیریهای آتی با روسیه یا چین، این مناطق شاهد عملیاتهای دریایی خواهند بود.
جیمز هولمز، مدیر استراتژی دریایی در دانشکده جنگ نیروی دریایی آمریکا گفت، "نیروی دریایی با تأکید بر ناوگان بزرگ خود و تلاش برای ایجاد نیروی انعطاف‌پذیرتر که با از دست دادن چند کشتی جنگی اصلی زمین‌گیر نمی‌شود، به رویکرد جنگ جهانی دوم خود بازگشت." او گفت: اگر به دشمنانمان نشان دهیم که این رویکرد عملی است، ما توانایی خودمان را در ایجاد بازدارندگی مقابل آنها برای حمله به ما یا متحدانمان تقویت میکنیم.
با این حال، هسته اصلی چشم انداز نیروی دریایی ایالات متحده همچنان ۱۱ ناو هواپیمابر عظیم کلاس نیمیتز و کلاس فورد است که بزرگترین کشتی‌های جنگی به شمار میروند. علاوه بر این، ۹ کشتی تهاجمی آبی خاکی کوچکتر که توسط تفنگداران دریایی مورد استفاده قرار میگیرند، میتوانند هلیکوپتر و F-۳۵ را علاوه بر واحدهای اعزامی دریایی و تجهیزات تهاجمی آنها حمل کنند و به طور موثر به عنوان نوع دیگری از ناو هواپیمابر عمل میکنند.
حدود ۳۶ کشتی و بیش از ۵۰ واحد مجازی، علاوه بر پرسنل نظامی، غیرنظامی و پیمانی، در این رزمایش شرکت خواهند کرد. شش فرماندهی نیروی دریایی و تفنگداران دریایی، پنج ناوگان آمریکایی و سه نیروی اعزامی دریایی درگیر خواهند شد.