تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۶/۱۹ ساعت ۱۱:۵۸
کد مطلب : ۳۵۷۳۹۹
وعده‌های رئیسی به بن‌بست خورد؛از حل مشکل بورس تا ساخت مسکن!
گروه اقتصادی: ۳ سال پیش در این روزها اصولگرایان با انگیزه و پرامید مشغول ساماندهی کمپین انتخاباتی خود بودند چراکه اعتقاد داشتند عملکرد دولت روحانی نتوانسته رضایت مردم را کسب کند و قطع به یقین جامعه به نامزدهایی در انتخابات مجلس رأی می دهد که قطب مقابل دولت روحانی باشند؛ حال سئوال اینجاست که آیا همچنان در روی همان پاشنه می چرخد یا با توجه به عملکرد دولت سیدابراهیم رئیسی ورق به نفع جناح رقیب برگشته است.
محمدرضا خباز درباره احتمال تغییر ذائقه سیاسی جامعه بر اثر عملکرد دولت رئیسی و مجلس یازدهم گفت: عده ای برنامه ریزی می کنند تا اداره کشور یکدست شود به این معنی که مجلس، دولت و قوه قضائیه و سایر دستگاه ها و نهادها همه با هم هماهنگ باشند تا بتوانند مشکلات کشور را حل کنند.وی با بیان اینکه هم‌اکنون نمایندگان مجلس یازدهم ۵ نفر هستند، افزود: در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ نیز مشاهده کردیم تمام کسانی که توان رقابت داشتند، احرازصلاحیت نشدند و به همین دلیل نتیجه انتخابات از پیش مشخص بود. انتخابات مجلس سال ۹۸ و انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ مورد اقبال جامعه واقع نشد و هم مجلس و هم دولت با پایین ترین نسبت آرا در مقایسه با ادوار گذشته تشکیل شدند. این نشان می دهد که مردم به عنوان صاحبان انقلاب از این رویکرد انتخاباتی خوششان نیامد و با حداقل میزان رأی انتخابات مجلس و ریاست جمهوری برگزار شد.
این فعال سیاسی اصلاح طلب اظهار کرد: در جریان انتخابات مجلس و انتخابات ریاست جمهوری، نامزدهای پیروز به مردم قول دادند که وضعیت اقتصادی کشور را بهتر کنند ولی بعد از مدتی مشخص شد که مجلس یازدهم و دولت سیزدهم قدرت اصلاح امور را ندارند. این اتفاق آثار منفی بر رأی دهندگان گذاشت. یعنی کسانی هم که رأی دادند امروز منتقد هستند.
وی افزود: کسانی که تصور می کردند این دولتمردان می تواند مشکل بورس را ظرف یک هفته حل کنند یا می توانند در یک سال یک میلیون شغل ایجاد کنند یا می توانند ظرف یک سال یک میلیون مسکن بسازند یا می توانند تورم را یک رقمی کنند، بعد از یکسال به این نتیجه رسیدند که همه آنها شعار و خالی از حقیقت بود.
این نماینده ادوار مجلس ادامه داد: کار به جایی رسیده که آقای دکتر مومنی اقتصاددان معروف در یادداشتی نوشته بود «تورم خرداد امسال در بعد از جنگ جهانی دوم بی سابقه بوده است.» حتی خود شهروندان نیز آثار وضعیت بسیار شکننده اقتصادی را بر زندگی‌شان کاملا حس می کنند. در این وضعیت چه طور ممکن است که مردم در انتخابات بعدی اقبال بیشتری نشان دهند و سطح مشارکت بالا برود؟
وی افزود: در صورتی مردم پای صندوق های رأی می آیند و نسبت به گذشته اقبال بیشتری نشان می دهند که شرایط کشور رو بهبود باشد یا یک دورنمایی مثبتی برای آینده داشته باشند. رتبه ایران در رنگینگ جهانی براساس شاخص های مثبت اقتصادی همچون رشد اقتصادی نزدیک به آخر جدول است و در عوض براساس شاخص های منفی اقتصادی همچون تورم، شاخص فلاکت و کاهش رشد اقتصادی در بالای جدول قرار دارد. واقعا با این وضعیت چه انتظاری داریم؟ مگر آنکه معجزه ای اتفاق بیفتد که اتفاق معجزه هم محال است.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی یادآور شد: شاید برخی به این دولت دلخوش کنند و بگویند «باید صبر کرد چون قطعا وضع اقتصادی کشور طی ۳ سال آینده بهتر می شود». سئوال از آنها این است که با چه معیاری چنین تحلیلی دارند؟ دولتی که هیچ برنامه اقتصادی نداشته، ندارد و نخواهد داشت و مسئولان اقتصادی اش نیز ضعیف ترین افراد بعد از انقلاب هستند، پس چه طور امید دارند که وضع اقتصادی کشور بهتر خواهد شد؟
وی ادامه داد: ۱۳ ماه از آغاز کار دولت سیزدهم گذشت و فرصت برجام نیز کم کم دارد به تهدید تبدیل می شود. با وضعیت کنونی روزنه ای برای اصلاح امور مشاهده نمی شود مگر آنکه از اساس تغییری حاصل شود یعنی برجام را بپذیرند، جلوی گردن کلفت های اقتصادی و سودگران و یغماگران بیت المال گرفته شود، در برخورد با متجاوزان به حقوق مردم و بودجه عمومی اصلا و ابدا مماشات نکنند، برنامه برای اداره کشور داشته باشند و در نهایت به کسانی مسئولیت بدهند که توان اداره امور را داشته باشند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب تأکید کرد: خداوند آینده و سرنوشت انسان ها را به خودشان سپرده است. قرآن می فرماید «خداوند حال هیچ قومی را تغییر نمی دهد مگر آنکه خودشان تصمیم بگیرند». من اراده ای در این دولت برای حل مشکلات کشور نمی بینم. این دولت نه برنامه،نه نیروی توانمند،نه استراتژی طولانی مدت و نه سیاست داخلی و سیاست خارجی مناسب دارد بنابراین اگر آن اصلاح روش ها انجام شود امید است که کم کم در کشور ما نیز اتفاقات مثبتی روی دهد.
محمدرضا خباز درباره احتمال تغییر ذائقه سیاسی جامعه بر اثر عملکرد دولت رئیسی و مجلس یازدهم گفت: عده ای برنامه ریزی می کنند تا اداره کشور یکدست شود به این معنی که مجلس، دولت و قوه قضائیه و سایر دستگاه ها و نهادها همه با هم هماهنگ باشند تا بتوانند مشکلات کشور را حل کنند.وی با بیان اینکه هم‌اکنون نمایندگان مجلس یازدهم ۵ نفر هستند، افزود: در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ نیز مشاهده کردیم تمام کسانی که توان رقابت داشتند، احرازصلاحیت نشدند و به همین دلیل نتیجه انتخابات از پیش مشخص بود. انتخابات مجلس سال ۹۸ و انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ مورد اقبال جامعه واقع نشد و هم مجلس و هم دولت با پایین ترین نسبت آرا در مقایسه با ادوار گذشته تشکیل شدند. این نشان می دهد که مردم به عنوان صاحبان انقلاب از این رویکرد انتخاباتی خوششان نیامد و با حداقل میزان رأی انتخابات مجلس و ریاست جمهوری برگزار شد.
این فعال سیاسی اصلاح طلب اظهار کرد: در جریان انتخابات مجلس و انتخابات ریاست جمهوری، نامزدهای پیروز به مردم قول دادند که وضعیت اقتصادی کشور را بهتر کنند ولی بعد از مدتی مشخص شد که مجلس یازدهم و دولت سیزدهم قدرت اصلاح امور را ندارند. این اتفاق آثار منفی بر رأی دهندگان گذاشت. یعنی کسانی هم که رأی دادند امروز منتقد هستند.
وی افزود: کسانی که تصور می کردند این دولتمردان می تواند مشکل بورس را ظرف یک هفته حل کنند یا می توانند در یک سال یک میلیون شغل ایجاد کنند یا می توانند ظرف یک سال یک میلیون مسکن بسازند یا می توانند تورم را یک رقمی کنند، بعد از یکسال به این نتیجه رسیدند که همه آنها شعار و خالی از حقیقت بود.
این نماینده ادوار مجلس ادامه داد: کار به جایی رسیده که آقای دکتر مومنی اقتصاددان معروف در یادداشتی نوشته بود «تورم خرداد امسال در بعد از جنگ جهانی دوم بی سابقه بوده است.» حتی خود شهروندان نیز آثار وضعیت بسیار شکننده اقتصادی را بر زندگی‌شان کاملا حس می کنند. در این وضعیت چه طور ممکن است که مردم در انتخابات بعدی اقبال بیشتری نشان دهند و سطح مشارکت بالا برود؟
وی افزود: در صورتی مردم پای صندوق های رأی می آیند و نسبت به گذشته اقبال بیشتری نشان می دهند که شرایط کشور رو بهبود باشد یا یک دورنمایی مثبتی برای آینده داشته باشند. رتبه ایران در رنگینگ جهانی براساس شاخص های مثبت اقتصادی همچون رشد اقتصادی نزدیک به آخر جدول است و در عوض براساس شاخص های منفی اقتصادی همچون تورم، شاخص فلاکت و کاهش رشد اقتصادی در بالای جدول قرار دارد. واقعا با این وضعیت چه انتظاری داریم؟ مگر آنکه معجزه ای اتفاق بیفتد که اتفاق معجزه هم محال است.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی یادآور شد: شاید برخی به این دولت دلخوش کنند و بگویند «باید صبر کرد چون قطعا وضع اقتصادی کشور طی ۳ سال آینده بهتر می شود». سئوال از آنها این است که با چه معیاری چنین تحلیلی دارند؟ دولتی که هیچ برنامه اقتصادی نداشته، ندارد و نخواهد داشت و مسئولان اقتصادی اش نیز ضعیف ترین افراد بعد از انقلاب هستند، پس چه طور امید دارند که وضع اقتصادی کشور بهتر خواهد شد؟
وی ادامه داد: ۱۳ ماه از آغاز کار دولت سیزدهم گذشت و فرصت برجام نیز کم کم دارد به تهدید تبدیل می شود. با وضعیت کنونی روزنه ای برای اصلاح امور مشاهده نمی شود مگر آنکه از اساس تغییری حاصل شود یعنی برجام را بپذیرند، جلوی گردن کلفت های اقتصادی و سودگران و یغماگران بیت المال گرفته شود، در برخورد با متجاوزان به حقوق مردم و بودجه عمومی اصلا و ابدا مماشات نکنند، برنامه برای اداره کشور داشته باشند و در نهایت به کسانی مسئولیت بدهند که توان اداره امور را داشته باشند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب تأکید کرد: خداوند آینده و سرنوشت انسان ها را به خودشان سپرده است. قرآن می فرماید «خداوند حال هیچ قومی را تغییر نمی دهد مگر آنکه خودشان تصمیم بگیرند». من اراده ای در این دولت برای حل مشکلات کشور نمی بینم. این دولت نه برنامه،نه نیروی توانمند،نه استراتژی طولانی مدت و نه سیاست داخلی و سیاست خارجی مناسب دارد بنابراین اگر آن اصلاح روش ها انجام شود امید است که کم کم در کشور ما نیز اتفاقات مثبتی روی دهد.
مرجع : نامه نیوز
پربينندهترين مطالب و خبرها
