تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۶/۰۵ ساعت ۱۱:۲۳
کد مطلب : ۴۲۴۴۵۱
آموزش‌سلول‌های ایمنی‌ریه برای مقابله‌با عفونت
گروه علمی: محققان کشف کرده اند؛ سلول‌های ایمنی ریه را می توان آموزش داد تا یک پاتوژنی را که قبلاً با آن مواجه شده اند، به خاطر بسپارند و آنها را در پاکسازی زباله‌های سلولی که عفونت انباشته شده و التهاب را کاهش می دهند، کارآمدتر می سازد.
به گزارش سیناپرس، ماکروفاژهای آلوئولی که نوعی سلول ایمنی ساکن در ریه ها هستند، مدافعان خط اول در برابر پاتوژن ها و ذرات محیطی استنشاقی به شمار می روند که مسئول پاکسازی زباله های ریه هستند. این سلول ها که پاسخ ایمنی ریه را تنظیم می کنند، التهاب را نیز تنظیم می کنند.
مطالعات اخیر نشان می دهد؛ ماکروفاژها می توانند خاطره ای از مواجهه مکرر با پاتوژن ها را حفظ کنند، چیزی که از آن به عنوان ایمنی آموزش دیده یاد می شود. محققان دانشگاه ایلینوی شیکاگو توانایی ماکروفاژهای آلوئولی را برای آموزش پاسخ به عفونت بررسی کردند.
برای آزمایش ایمنی آموزش سلول های ماکروفاژهای آلوئولی، محققان موش‌ها را با یک سم باکتری استنشاقی به نام لیپوپلی‌ساکارید (LPS) برای ایجاد آسیب التهابی ریه آلوده کرده و سپس هفت روز و یک ماه بعد دوز بیشتری از سم را به آنها دادند.
پژوهشگران دریافتند:پس از مواجهه اولیه با یپوپلی‌ساکارید، ماکروفاژهای آلوئولی به کاهش شدت التهاب ناشی از مواجهه دوم یک هفته بعد کمک کردند. محققان خاطرنشان کردند که در ۷۲ ساعت پس از دوز دوم، ماکروفاژهای آلوئولی آموزش دیده سطوح بالاتری از سیتوکین ضد التهابی اینترلوکین ۱۰ (IL-10) را بدون هیچ افزایشی در سیتوکین پیش التهابی، تولید کردند.
گفتنی است که حافظه سلولی سم را به خاطر داشت و حتی زمانی که یک ماه بعد برای بار دوم در معرض سم قرار گرفت، همچنان وجود داشت. محققان دریافتند که ماکروفاژهای آلوئولی آموزش دیده در از بین بردن بقایای سلولی پیش التهابی که پس از عفونت انباشته شده بودند، بسیار کارآمد بودند.جلیس رحمان (Jalees Rehman) محقق مسئول این مطالعه گفت: پاکسازی این زباله‌ها مهم است، زیرا تداوم آن می تواند سیستم ایمنی را به واکنش مجبور کرده و در نتیجه التهاب را افزایش دهد.
به گفته رحمان، ماکروفاژهای آلوئولی از چند جهت منحصر به فرد هستند. آنها از کودکی تا بزرگسالی در ریه های ما وجود دارند. در حالی که آنها می توانند در مبارزه با عفونت ها بمیرند، می توانند از سلول های باقی مانده بازسازی شوند و اطلاعات اپی ژنتیک را به آن فرزندان منتقل می کنند. این امر بدان معناست که ماکروفاژهای جدید می توانند خاطره عفونت های قبلی را حفظ کنند.
به گزارش سیناپرس، محققان معتقدند: از آنجایی که زباله های سلولی جمع شده در ریه ها مختص یک نوع عفونت نیست، ماکروفاژهای آلوئولی آموزش دیده ممکن است خطر آسیب حاد ریه ناشی از بیماری های مختلف را کاهش دهند. علاوه بر درمان بیماری‌های ریوی، این سلول‌ها این پتانسیل را دارند که مکمل مهمی برای سلول درمانی باشند که آسیب‌های التهابی را در بیماری‌های خودایمنی مانند دیابت نوع ۱ یا در پیوند اعضا محدود می کند.
به گزارش سیناپرس، ماکروفاژهای آلوئولی که نوعی سلول ایمنی ساکن در ریه ها هستند، مدافعان خط اول در برابر پاتوژن ها و ذرات محیطی استنشاقی به شمار می روند که مسئول پاکسازی زباله های ریه هستند. این سلول ها که پاسخ ایمنی ریه را تنظیم می کنند، التهاب را نیز تنظیم می کنند.
مطالعات اخیر نشان می دهد؛ ماکروفاژها می توانند خاطره ای از مواجهه مکرر با پاتوژن ها را حفظ کنند، چیزی که از آن به عنوان ایمنی آموزش دیده یاد می شود. محققان دانشگاه ایلینوی شیکاگو توانایی ماکروفاژهای آلوئولی را برای آموزش پاسخ به عفونت بررسی کردند.
برای آزمایش ایمنی آموزش سلول های ماکروفاژهای آلوئولی، محققان موش‌ها را با یک سم باکتری استنشاقی به نام لیپوپلی‌ساکارید (LPS) برای ایجاد آسیب التهابی ریه آلوده کرده و سپس هفت روز و یک ماه بعد دوز بیشتری از سم را به آنها دادند.
پژوهشگران دریافتند:پس از مواجهه اولیه با یپوپلی‌ساکارید، ماکروفاژهای آلوئولی به کاهش شدت التهاب ناشی از مواجهه دوم یک هفته بعد کمک کردند. محققان خاطرنشان کردند که در ۷۲ ساعت پس از دوز دوم، ماکروفاژهای آلوئولی آموزش دیده سطوح بالاتری از سیتوکین ضد التهابی اینترلوکین ۱۰ (IL-10) را بدون هیچ افزایشی در سیتوکین پیش التهابی، تولید کردند.
گفتنی است که حافظه سلولی سم را به خاطر داشت و حتی زمانی که یک ماه بعد برای بار دوم در معرض سم قرار گرفت، همچنان وجود داشت. محققان دریافتند که ماکروفاژهای آلوئولی آموزش دیده در از بین بردن بقایای سلولی پیش التهابی که پس از عفونت انباشته شده بودند، بسیار کارآمد بودند.جلیس رحمان (Jalees Rehman) محقق مسئول این مطالعه گفت: پاکسازی این زباله‌ها مهم است، زیرا تداوم آن می تواند سیستم ایمنی را به واکنش مجبور کرده و در نتیجه التهاب را افزایش دهد.
به گفته رحمان، ماکروفاژهای آلوئولی از چند جهت منحصر به فرد هستند. آنها از کودکی تا بزرگسالی در ریه های ما وجود دارند. در حالی که آنها می توانند در مبارزه با عفونت ها بمیرند، می توانند از سلول های باقی مانده بازسازی شوند و اطلاعات اپی ژنتیک را به آن فرزندان منتقل می کنند. این امر بدان معناست که ماکروفاژهای جدید می توانند خاطره عفونت های قبلی را حفظ کنند.
به گزارش سیناپرس، محققان معتقدند: از آنجایی که زباله های سلولی جمع شده در ریه ها مختص یک نوع عفونت نیست، ماکروفاژهای آلوئولی آموزش دیده ممکن است خطر آسیب حاد ریه ناشی از بیماری های مختلف را کاهش دهند. علاوه بر درمان بیماری‌های ریوی، این سلول‌ها این پتانسیل را دارند که مکمل مهمی برای سلول درمانی باشند که آسیب‌های التهابی را در بیماری‌های خودایمنی مانند دیابت نوع ۱ یا در پیوند اعضا محدود می کند.
پربينندهترين مطالب و خبرها
