رتبه شکاف جنسیتی ایران؛ ۱۴۳در بین ۱۴۶ کشور!

به گزارش ایلنا، رئیس جبهه اصلاحات ایران، گفت: با نگاه به تاریخ روند تحقق حقوق زنان در کشورهایی که در این مسیر پیش رفته و دستاوردهایی کسب کرده اند نیز می توان به این امر پی برد که زنان در طول تاریخ همواره در دو سطح ساختار قدرت رسمی این کشورها و در سطح دوم در عرصه عمومی و جامعه مدنی؛ اما این دو سطح جدای از هم نیستند، بلکه در تلازم جدی با یکدیگر هستند.
آذر منصوری در همایش احزاب، زنان و نسل‌های حقوق بشر طی سخنانی گفت: در این همایش که به مناسبت حقوق بشر برگزار شده جا دارد اشاره کنیم به جنایاتی که این روزها در نوار غزه در حال رخ دادن است و همه جهانیان شاهد نقض آشکار حقوق بشر هستند اما از تمام نهادها و سازمان های حقوق بشری در جهان کاری ساخته نیست، همین امر نشان می‌دهد که حقوق بشر تا چه اندازه به یک امر سیاسی تبدیل شده است. وی ادامه داد: چرا حقوق بشر زنان مهم است؟ من از تعاریف حقوق بشر که در اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده به همین مقدار بسنده می‌کنم که محور و کانون این تعارف حقوق انسان است و تلاش نمادهای حقوق بشری هم باشد جلوگیری و توقف نقض این حقوق باشد؛ چراکه بنابر تجربه بشری اساساً این زیست انسانی‌ست که با تبعیض و بی‌عدالتی و تحریم و جنگ و در یک کلام نقض حقوق اولیه انسان ها به مخاطره افتاده است دبیرکل حزب اتحاد ملت تصریح کرد: از سوی دیگر زنان به عنوان نیمی از جمعیت نه‌تنها در این منازعات رنج مضاعف می‌برند بلکه اگر در نقطه‌ای از این کره خاکی حقوق شان نقض شود و در تبعیض و رنج باشند، اساساً چنین جوامعی رنگ توسعه نخواهد دید. در واقع شاخص توسعه یافتگی و شاخص عدالت جنسیتی دو شاخص به شدت درهم تنیده هستند و از این منظر توجه به حقوق بشر زنان اهمیت دوچندان پیدا می کند.
وی افزود: به همین دلیل نزدیک به دو دهه است که مجمع جهانی اقتصاد شاخص شکاف جنسیتی کشورها را مورد ارزیابی قرار می دهد و گزارش آن به صورت سالانه منتشر می شود، البته این گزارش با توجه به نقص داده ها در مورد ایران ممکن است دقیق نباشد اما با این حال طبق آخرین گزارش منتشر شده رتبه شکاف جنسیتی ایران یعنی رتبه میزان دسترسی زنان ایران به فرصت های برابر در بین ۱۴۶ کشور جهان حائز رتبه ۱۴۳ است که نشان از سقوط به قعر این جدول دارد.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب خاطرنشان کرد: این مساله نشان از وخامت اوضاع حقوق بشر زنان در ایران هم می تواند باشد، و مطول گفته شده که تا این تبعیض ها علیه زنان ایران رفع نشود، مناقشه بر سر مطالباتی مانند حجاب اجباری هم ابعاد پیچیده تری به خود خواهد گرفت و امروز اگر بخش مهمی از زنان ایران مطالبه حق انتخاب و پوشش دارند که مطالبه به حقی است دلیل اصلی آن نادیده گرفتن این حقوق بنیادین است. وی تاکید کرد: بهبود حقوق بشر زنان تاثیر مستقیم در بهبود شاخص شکاف جنسیتی خواهد داشت و بهبود این شاخص یعنی کشور یکی از مولفه های حرکت در مسیر توسعه پایدار و متوازن را رعایت کرده که مولفه بسیار مهمی است. منصوری در ادامه عنوان کرد: من متعجبم که چرا رئیس مجلس یازدهم در زمان ارسال برنامه مصوب شده در مجلس نام برنامه هفتم توسعه را به برنامه هفتم پیشرفت تغییر داده است.
رئیس جبهه اصلاحات خاطرنشان کرد: بخش دیگر این پرسش باز میگردد به چگونگی دستیابی به حقوق بشر زنان چه مسیری را طی کردند تا ما هم بتوانیم با بومی سازی این مدل ها از ظرفیت های ممکن یا مقدور کشورمان برای دستیابی به این اهداف استفاده کنیم، چیزی که به بعنوان تجربه مشترک همه جوامع موفق پیش روی ماست این است که همواره این خود زنان بودند که حاملان اصلی این تغییر به نفع بهبود این شاخص ها بودند. وی اضافه کرد: با نگاه به تاریخ روند تحقق حقوق زنان در کشورهایی که در این مسیر پیش رفته و دستاوردهایی کسب کرده اند نیز می توان به این امر پی برد که زنان در طول تاریخ همواره در دو سطح ساختار قدرت رسمی این کشورها و در سطح دوم در عرصه عمومی و جامعه مدنی؛ اما این دو سطح جدای از هم نیستند، بلکه در تلازم جدی با یکدیگر هستند.
دبیرکل حزب اتحاد ملت ایران با اشاره به سوابق فعالیت‌های دولتی در حوزه زنان، خاطرنشان کرد: لازمه اصلی این تغییر حضور قدرتمند زنان در عرصه عمومی است، منظور تغییر سیاستگذاری‌ها، رویکردها و شیوه حکمرانی در مواجهه با حقوق زنان است چراکه تجربه آمدن و رفتن دولت‌ها ثابت کرده که رکن مسئول نسبت به حقوق زنان در هر دولت تلاش‌هایی را سامان می‌دهد و با آمدن دولت بعدی مسیری دیگری در تعارض با مسیر قبلی در پیش گرفته می شود نمونه آن خمیر شدن مجموعه نوشته‌ها و دستاوردها و نتایج پژوهش‌ها بود که در دولت آقای خاتمی به همت خانم شجاعی عزیز تهیه شد و در دولت بعدی خمیر شده و مسیر دولت عوض شد.
وی تاکید کرد: درست است که برای رفع تبعیض های جنسیتی حضور در ساختارهای قدرت از اهمیت بالایی برخوردار است اما باید به این نکته توجه داشت که تا زمانی که اراده رفع تبعیض به قدرت متشکل و سازمان یافته تبدیل نشود ثبات روندهای ضدتبعیض پایدار نخواهد بود، حضور زنان در مقدرات اساسی کشور اگر پشتوانه چنبشی نداشته باشد تغییرات پایداری را به نفع زنان شکل نخواهد داد.
منصوری گفت: هرچند با تشدید روندهای استصوابی موجود این درب به روی زنان مخالف تبعیض نیز بیش از پیش بسته است و با روند طی شده در این انتخابات، تشویق به مشارکت و حضور نوشداروی بعد از مرگ سهراب است اما در هر دو سطح نقش احزاب اهمیت بالایی پیدا می کند و اینجاست که نمی توان گفت حقوق بشر یک امر غیرسیاسی است.
وی ادامه داد: چه هدف احزاب دموکراتیزه کردن ساختار قدرت و تشکیل دولت توانا باشد و چه قدرتمند کردن جامعه؛ باید قادر باشند حساسیت لازم را نسبت به حقوق بشر داشته و نسبت به موارد نقض آن کنش فعال و موثر داشته باشند؛ این بخشی از همان رویکرد جامعه‌محوری نیروهای دموکراسی خواه در جامعه ایران است. از این منظر حضور احزاب زنان در کشور باید به عنوان بخش مهمی از ارکان جریان‌ساز ایجاد فرصت های برابر و حساس نسبت به حقوق بشر برای نیمی از جمعیت کشور مهم باشد. امیدوارم این جمعیت و احزاب زنان ایران بتوانند هماهنگ تر و موثرتر در دفاع از حقوق بشر زنان ایران ایفای نقش کنند.