تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۰۱/۱۵ ساعت ۱۴:۵۷
کد مطلب : ۴۶۳۵۵۰
آشنایی با انواع پیکاپ گیتار
گروه کسب و کار: اگر بخواهید اولین گیتار خود را خریداری کنید، با کمی گشت‌وگذار در فروشگاه‌های آنلاین و نگاه به محصولات بی‌شمار آنها، احتمالاً اول از همه چند سوال ذهن شما را درگیر خواهد کرد: تفاوت میان پیکاپ‌ها در چیست؟ پیکاپ‌های سینگل کویل چه تفاوتی با پیکاپ‌های هامباکر دارند؟ پیکاپ گیتار چگونه کار می‌کند؟
اگر بخواهید اولین گیتار خود را خریداری کنید، با کمی گشت‌وگذار در فروشگاه‌های آنلاین و نگاه به محصولات بی‌شمار آنها، احتمالاً اول از همه چند سوال ذهن شما را درگیر خواهد کرد: تفاوت میان پیکاپ‌ها در چیست؟ پیکاپ‌های سینگل کویل چه تفاوتی با پیکاپ‌های هامباکر دارند؟ پیکاپ گیتار چگونه کار می‌کند؟ و اینکه چرا با وجود تشابه ظاهری بسیاری از پیکاپ‌ها با یکدیگر، صدایی کاملاً متفاوت تولید می‌کنند؟ تمامی این سوالات برای یک موزیسین که به‌تازگی با دنیای بی‌انتهای تجهیزات گیتار آشنا شده است، کاملاً طبیعی است. پاسخ این سوال‌ها نیز اطلاعاتی اساسی است که هر گیتاریستی در هر سطحی از مهارت باید از آنها آگاه باشد.
در حالی که اکثر گیتاریست‌ها مطمئناً مبحث تُن گیتار را بحثی جذاب‌تر از عوامل جزئی دخیل در آن همچون سیستم الکترومغناطیسی پیکاپ‌ها می‌دانند، اما درک پایه از ساختار یک پیکاپ گیتار و نحوه کارکرد آن، می‌تواند به گیتاریست‌ها کمک کند تا تجهیزات مناسب‌تری را برای خود خریداری کرده و آنها را به شکلی بهینه‌تر تنظیم کنند. پس چه از طرفداران سینه‌چاک پیکاپ‌های سینگل کویل هستید و چه از عشاق پیکاپ‌های هامباکر، پیشنهاد می‌کنیم با ما در این مطلب همراه باشید تا بسیاری از اطلاعات پایه در مورد پیکاپ‌ها را با شما به اشتراک بگذاریم.
پیکاپ در گیتار چیست؟
پیکاپ، عنصر صوتی اصلی یک گیتار الکتریک و اولین بخش از زنجیره سیگنال الکتریکی در یک گیتار به شمار می‌رود. یک پیکاپ، ارتعاشات سیم گیتار شما را دریافت و آن را به وسیله آهنرباهای خود، به سیگنالی الکتریکی تبدیل می‌کند. این سیگنال در پله بعدی از طریق جک خروجی گیتار شما به امپلیفایر انتقال می‌یابد. پیکاپ‌ها امروزه در انواعی بسیار متنوع در گیتارها دیده می‌شوند و فارغ از نوع خود، همواره در زیر سیم‌های ساز قرار می‌گیرند. گیتارهای الکتریک قدیمی اکثراً تنها به یک پیکاپ مجهز بودند؛ اما امروزه، اغلب گیتارهای الکتریک از دو الی سه پیکاپ بهره‌مند هستند.
اما یک گیتار الکتریک برای کار تنها به یک پیکاپ نیاز دارد، پس چرا اکثر نمونه‌های امروزی این ساز به حداقل دو پیکاپ مجهز هستند؟ برای اینکه خود پاسخ این سوال را دریافت کنید، تنها کافیست تا سیم‌های گیتار را یک بار در محدوده نزدیک به بریج و بار دیگر، در محدوده نزدیک به فرت‌بورد ساز بنوازید. ضربه به سیم گیتار در هر یک از این دو نقطه، باعث تولید صدایی با ماهیتی کاملاً متفاوت می‌شود. پیکاپ‌ها نیز در گیتارهای الکتریک در هر دوی این موقعیت‌ها و یا حتی در میان این دو موقعیت نصب می‌شوند تا نوازندگان با استفاده از آنها، بتوانند به چندین تن مختلف در گیتار خود دسترسی داشته باشند. این امر، انعطاف کاربری یک ساز را افزایش می‌دهد و به نوازنده این امکان را می‌دهد که با استفاده از تنها یک گیتار الکتریک، بتواند در چند سبک و چند بخش مختلف موسیقی نوازندگی کند.
روش کار پیکاپ‌ها به چه شکل است؟
ساختار اغلب پیکاپ‌های موجود در گیتارهای الکتریک تنها از سه بخش پایه تشکیل شده است: آهنربا‌ها (پُل پیس‌ها، میله‌های آهنربایی یا هر دو)، سیم‌پیچ و اجزایی ساختاری که این دو بخش را در کنار یکدیگر قرار می‌دهند.
این اجزا در کنار یکدیگر، یک ابزار الکترومغناطیسی را تشکیل می‌دهند که میدانی مغناطیسی در سیم‌های گیتار ایجاد می‌کند و ارتعاشات آن را دریافت می‌کند. زمانی که به سیم‌های ساز ضربه می‌زنید، ارتعاش سیم‌ها یک جریان را در سیم‌پیچ پیکاپ ایجاد می‌کند و سپس این جریان، تبدیل به یک سیگنال الکتریکی ضعیف می‌شود که باید برای شنیده شدن توسط یک امپلیفایر تقویت شود. این فرایند، القای الکترومغناطیسی نام دارد که مشابه آن، در انواع میکروفون و اسپیکر نیز رخ می‌دهد.
هنگام انتخاب پیکاپ گیتار در بازار، باید به چند مشخصه پایه آنها توجه کنید: طراحی و اندازه فیزیکی پیکاپ، نوع آهنربای به‌کاررفته در آن و امپدانس پیکاپ که بر پایه مقاومت آن در برابر جریان مستقیم، با واحد اهم اندازه‌گیری می‌شود. مشخصات دیگری چون نوع سیم استفاده‌شده در سیم‌پیچ و ساختار بوبین نیز می‌توانند بر عملکرد کلی یک پیکاپ گیتار تأثیر بگذارند؛ اما سه مورد ذکرشده، مهمترین عواملی هستند که ماهیت صوتی یک پیکاپ را تشکیل می‌دهند.
پیکاپ چه انواعی دارد؟
پیکاپ‌ها به دو نوع کلی سینگل کویل و هامباکر تقسیم می‌شوند. اما هر یک از این دو نوع نیز در تنوعی زیاد تولید می‌شود که هر یک از آنها، ویژگی‌های صوتی و عملکردی متفاوتی دارد. برای مثال، برخی از پیکاپ‌های سینگل کویل مثل پیکاپ‌های P-90، به‌قدری عملکرد متفاوتی نسبت به همنوعان خود دارند که می‌توان آنها را در دسته‌ای کاملاً متفاوت قرار داد. به همین دلیل نیز ما در این مطلب، پیکاپ‌های P-90 را در دسته‌ای متفاوت قرار داده‌ایم و به‌صورت جداگانه به آنها پرداخته‌ایم. پیکاپ‌های سینگل کویل و هامباکر، هر یک می‌توانند از دو نوع پسیو یا اکتیو باشند. نوع اول یعنی پسیو، نیروی مورد نیاز خود برای کار را از دستگاه متصل به گیتار دریافت می‌کند و نوع دوم یعنی اکتیو، خود از منبع تغذیه‌ای داخلی برخوردار است که به وسیله یک باتری تغذیه می‌شود.
پیکاپ‌های سینگل کویل
پیکاپ‌های سینگل کویل به توازن و جزئیات صوتی عالی و صدای شفاف و روشن خود مشهور هستند؛ اما این دسته از پیکاپ‌ها، به نویز هام ذاتی خود که ناشی از طراحی ساختاری‌شان است نیز شهره‌اند. پیکاپ‌های سینگل کویل به دلیل طراحی ویژه ساختار خود، همانند یک آنتن عمل می‌کنند و میدان‌های مغناطیسی امواج رادیویی و امواج 60 هرتز برق را دریافت و وارد سیگنال صوتی می‌کنند.
اما اگر سینگل کویل‌ها دچار چنین مشکلی هستند، چرا امروزه بسیاری از گیتاریست‌ها از آنها استفاده می‌کنند و می‌توان آنها را در گیتارهایی بی‌شمار دید؟ دلیل محبوبیت این نوع از پیکاپ، تن بسیار شفاف آن است که در هیچ نوع دیگری از پیکاپ گیتار قابل تجربه نیست. پیکاپ‌های سینگل کویل‌ها که بخشی اساسی از تن جذاب گیتارهای الکتریک فندر استرتوکستر و تلکستر و صدای زنگ‌گونه گیتارهای ریکنبکر (Rickenbacker) را تشکیل می‌دهند، تأثیری انکارناپذیر بر موسیقی مدرن گذاشته‌اند. در سبک‌هایی همچون کانتری، کلاسیک راک، ایندی، آلترنتیو و بسیاری دیگر از سبک‌های موسیقی، تُن شفاف و قوی پیکاپ‌های سینگل کویل بخشی جدانشدنی از صدای موسیقی به شمار می‌رود و اگر بخواهید در این سبک‌ها نوازندگی کنید و تن کلاسیک آنها را بازآفرینی کنید، باید با نویز ساختاری پیکاپ‌های سینگل کویل کنار بیایید!
اکثر گیتاریست‌ها امروزه از قدرت پیکاپ‌های سینگل کویل به‌کاررفته در گیتارهایی همچون استرتوکستر و تلکستر آگاه هستند و تن آنها را به‌خوبی می‌شناسند. اما دنیای پیکاپ‌های سینگل کویل، از آنچه به نظر می‌رسد بسیار بزرگتر است. در واقع، صدای گرم و دلچسب پیکاپ سینگل کویل نصب‌شده در گیتارهای جزمستر فندر و صدای زنگ‌گونه پیکاپ‌های سینگل کویل ماتیکی جالب دن‌الکترو (Danelectro)، تنها بخشی کوچک از دنیای بی‌انتهای پیکاپ‌های سینگل کویل را در اختیار شما قرار می‌دهند.
پیکاپ‌های هامباکر
به بیان ساده، اگر دو پیکاپ سینگل کویل را در قالب یک پیکاپ در کنار یکدیگر قرار دهید، یک پیکاپ هامباکر تشکیل می‌شود. پیکاپ‌های دارای سیم‌پیچ دوقلو یا هامباکر، همانگونه که از نامشان پیداست (humbucker به زبان عامیانه انگلیسی به معنای دفع‌کننده نویز هام)، با هدف حذف نویز ذاتی پیکاپ‌های سینگل کویل طراحی شده‌اند. دو سیم‌پیچ یک پیکاپ هامباکر معمولاً به شکل یک سری در کنار یکدیگر سیم‌کشی شده‌اند و آهنرباهای سیم‌پیچ دوم، به شکل وارونه در آنها قرار گرفته است تا پُل پیس‌های پایینی پیکاپ به سمت بالا قرار گیرند. این طراحی باعث می‌شود که دو سیم‌پیچ، از فاز یکدیگر خارج شوند؛ امری که موجب دفع هرگونه نویز ناشی از تداخل امواج می‌شود! علاوه بر این، سیم‌کشی سری که در اکثر پیکاپ‌های هامباکر وجود دارد، باعث قدرت خروجی بسیار بیشتر آنها نسبت به سینگل کویل‌ها می‌شود و تنی گرم‌تر، غنی‌تر و بعضاً خشن‌تر را نسبت به پیکاپ سینگل کویل برای آنها رقم می‌زند.
پیکاپ‌های هامباکر به دلیل مقاومت بالا نسبت به نویز و خروجی قوی خود، بخشی اساسی از سبک‌های موسیقی خشن‌تر، همچون متال و هارد راک به شمار می‌روند و صدای منحصربه‌فرد آنها، یکی از ارکان این دسته از سبک‌های موسیقی است. اما هامباکرها تنها به تولید تن‌های خشن و قوی مشهور نیستند؛ بلکه انواع خاصی از این پیکاپ‌ها، توانایی بسیاری در تولید تن‌های کلین نیز دارند. هامباکرهای دارای قدرت خروجی پایین‌تر همچون پیکاپ‌های PAF که در گیتارهای الکتریکی چون گیبسون Les Paul و ES-335 نصب می‌شوند، می‌توانند تن کلینی بی‌نظیری را تولید کنند که سالهاست مورد تمجید گیتاریست‌ها در تمامی سبک‌ها قرار گرفته است.
پیکاپ‌های هامباکر در میان بازه‌ای وسیع از گیتاریست‌ها محبوب هستند و می‌توان آنها را در بازه وسیعی از سازها، از گیتارهای هالوبادی نوازندگان جز تا گیتارهای متال بسیار مدرن دید. بسیاری از گیتارهای امروزی، به یک پیکاپ هامباکر در موقعیت بریج و یک پیکاپ سینگل کویل در موقعیت میانی یا نِک مجهز هستند تا امکان تجربه ویژگی‌های صوتی هر دو نوع پیکاپ گیتار را به‌صورت همزمان فراهم کنند.
پیکاپ‌های P-90
در حالی که پیکاپ‌های P-90 از لحاظ ساختاری کاملاً با پیکاپ‌های سینگل کویل مشابه هستند، اما ماهیت صوتی آنها متفاوت با انواع دیگر پیکاپ سینگل کویل و چیزی در میان آنها و پیکاپ‌های هامباکر است. اما نکته تمایز P-90 با سایر سینگل کویل‌ها چیست که باعث شده است آن را در دسته‌ای متفاوت از آنها قرار دهیم؟ در حالی که P-90 نیز همانند سایر پیکاپ‌های سینگل کویل، ساختاری جاذب نویز دارد، اما می‌تواند صدایی بسیار غنی‌تر از انواع عادی سینگل کویل تولید کند. این پیکاپ‌ها با شدت خروجی بالاتر و صدای قوی‌تر خود نسبت به هم‌خانواده‌های خود، از منعطف‌ترین پیکاپ‌های موجود در بازار هستند و در تمامی سبک‌های موسیقی نیز استفاده می‌شوند.
مقایسه پیکاپ‌های پسیو و اکتیو
اگر کمی وارد دنیای پیکاپ‌های گیتار شده باشید، مطمئناً عبارت "پیکاپ اَکتیو" به گوشتان خورده است. اما پیکاپ اکتیو چیست و تفاوت آن با پیکاپ‌های پَسیو در چه چیزی است؟
پیکاپ‌های پسیو
همانطور که پیش‌تر اشاره شد، پیکاپ‌های پسیو از منبع تغذیه مجزا برخوردار نیستند و نیروی مورد نیاز خود برای کار را از دستگاه متصل به گیتار تأمین می‌کنند. اکثر پیکاپ‌های نصب‌شده در گیتارها، از نوع پسیو هستند.
پیکاپ‌های اکتیو
پیکاپ‌های اکتیو از یک امپلیفایر داخلی برخوردارند که نیروی مورد نیاز آنها برای کار را تأمین می‌کند. این امپلیفایر داخلی معمولاً به وسیله یک باتری سکه‌ای کوچک یا یک باتری قابل شارژ تغذیه می‌شود. پیکاپ‌های اکتیو در واقع پیکاپ‌هایی از نوع سینگل کویل یا هامباکر، با شدت خروجی بسیار پایین هستند که یک پری‌امپ داخلی، شدت خروجی آنها را تقویت می‌کند. این پری‌امپ باعث می‌شود که این پیکاپ‌ها بتوانند شدت سیگنالی بسیار بالاتر از پیکاپ‌های عادی، با نویزی بسیار کمتر تولید کنند. به دنبال این امر، پیکاپ‌های اکتیو معمولاً تنی بسیار شفاف و باکیفیت تولید می‌کنند که حتی در سخت‌ترین شرایط نوازندگی نیز از لحاظ کیفی افت نمی‌کند. گیتارهایی که به پیکاپ‌های اکتیو مجهز هستند، معمولاً تنظیمات صوتی بیشتری را نسبت به گیتارهای مجهز به پیکاپ‌های پسیو ارائه می‌کنند و معمولاً به یک ایکولایزر ساده مجهزند.
این ویژگی‌ها و انعطاف صوتی، باعث شده است که پیکاپ‌های اکتیو در دو طیف نوازندگان دوست‌دار تن‌های بسیار خشن و گیتاریست‌های طرفدار تن‌های بسیار تمیز و شفاف به محبوبیت برسند.
پیکاپ‌های گیتارهای آکوستیک
کاربرد پیکاپ به گیتار الکتریک محدود نمی‌شود و می‌توان از این وسیله برای دریافت صدایی تقویت‌شده از سازهایی چون گیتار آکوستیک و یوکللی نیز استفاده کرد. گیتارهای آکوستیک معمولاً به پیکاپ‌هایی از دو دسته مغناطیسی یا مبدلی (transducer) مجهز هستند که هر یک، مزایا و معایب خود را دارند و در ادامه به‌طور مختصر به آنها می‌پردازیم.
پیکاپ‌های مغناطیسی نصب‌شده در ساندهول
پیکاپ‌های مغناطیسی نصب‌شده در ساندهول گیتارهای آکوستیک، عملکردی دقیقاً همانند پیکاپ‌های گیتارهای الکتریک دارند و همانند آنها، در دو نوع کلی سینگل کویل و هامباکر تولید می‌شوند. اما نکته مهم این است که پیکاپ‌های مغناطیسی طبیعتاً فقط می‌توانند صدای سیم‌هایی با هسته فلزی را تقویت کنند. به دنبال همین امر، این دسته از پیکاپ‌ها با گیتارهای کلاسیک سیم‌های نایلونی قابل استفاده نیستند. با اینکه پیکاپ‌های مغناطیسی گیتار آکوستیک را می‌توان به‌آسانی در ساندهول یک ساز نصب کرد، اما اکثر گیتاریست‌های آکوستیک بر این باورند که صدای تولیدی این پیکاپ‌ها، بیشتر به یک گیتار الکتریک نزدیک است تا یک گیتار آکوستیک.
پیکاپ‌های مبدلی (transducer)
پیکاپ‌های مبدلی یا پیزوالکتریک (piezoelectric)، معمولاً در پشت سدل یا در زیر صفحه رویی گیتار آکوستیک نصب می‌شوند. این پیکاپ‌ها، ارتعاشات فیزیکی بدنه گیتار را به سیگنال الکتریکی تبدیل می‌کنند و تنی را ارائه می‌کنند که به اعتقاد بسیاری از متخصصین، به صدای طبیعی یک گیتار آکوستیک بسیار نزدیک‌تر است.
پیکاپ‌های ساندبورد (soundboard)
این دسته از پیکاپ‌ها نیز از نوع پیزو هستند؛ اما به‌جای این که درون بدنه گیتار نصب شوند، باید آنها را بر روی صفحه رویی یا ساندبورد گیتار نصب کرد. پیکاپ‌های ساندبورد قابلیت نصب و جداسازی بسیار آسان از ساز شما را دارند و تنی گرم، غنی و طبیعی را تولید می‌کنند.
جمع‌بندی
همانطور که مشاهده کردید، پیکاپ‌های گیتار در انواعی گوناگون تولید می‌شوند و هر نوازنده‌ای می‌تواند بنا بر سلیقه و خواسته‌های خود، یکی از آنها را انتخاب کند. اگر پس از مطالعه این مقاله هنوز نمی‌توانید درباره پیکاپ مناسب برای گیتار خود تصمیم بگیرید، پیشنهاد می‌کنیم سری به یک فروشگاه تجهیزات موسیقی معتبر مانند گیتار ایران بزنید و چند گیتار مختلف با پیکاپ‌های متفاوت را تست کنید. پس از این کار قطعاً به درکی روشن از تفاوت‌های پیکاپ‌ها با یکدیگر دست خواهید یافت.
در حالی که اکثر گیتاریست‌ها مطمئناً مبحث تُن گیتار را بحثی جذاب‌تر از عوامل جزئی دخیل در آن همچون سیستم الکترومغناطیسی پیکاپ‌ها می‌دانند، اما درک پایه از ساختار یک پیکاپ گیتار و نحوه کارکرد آن، می‌تواند به گیتاریست‌ها کمک کند تا تجهیزات مناسب‌تری را برای خود خریداری کرده و آنها را به شکلی بهینه‌تر تنظیم کنند. پس چه از طرفداران سینه‌چاک پیکاپ‌های سینگل کویل هستید و چه از عشاق پیکاپ‌های هامباکر، پیشنهاد می‌کنیم با ما در این مطلب همراه باشید تا بسیاری از اطلاعات پایه در مورد پیکاپ‌ها را با شما به اشتراک بگذاریم.
پیکاپ در گیتار چیست؟
پیکاپ، عنصر صوتی اصلی یک گیتار الکتریک و اولین بخش از زنجیره سیگنال الکتریکی در یک گیتار به شمار می‌رود. یک پیکاپ، ارتعاشات سیم گیتار شما را دریافت و آن را به وسیله آهنرباهای خود، به سیگنالی الکتریکی تبدیل می‌کند. این سیگنال در پله بعدی از طریق جک خروجی گیتار شما به امپلیفایر انتقال می‌یابد. پیکاپ‌ها امروزه در انواعی بسیار متنوع در گیتارها دیده می‌شوند و فارغ از نوع خود، همواره در زیر سیم‌های ساز قرار می‌گیرند. گیتارهای الکتریک قدیمی اکثراً تنها به یک پیکاپ مجهز بودند؛ اما امروزه، اغلب گیتارهای الکتریک از دو الی سه پیکاپ بهره‌مند هستند.
اما یک گیتار الکتریک برای کار تنها به یک پیکاپ نیاز دارد، پس چرا اکثر نمونه‌های امروزی این ساز به حداقل دو پیکاپ مجهز هستند؟ برای اینکه خود پاسخ این سوال را دریافت کنید، تنها کافیست تا سیم‌های گیتار را یک بار در محدوده نزدیک به بریج و بار دیگر، در محدوده نزدیک به فرت‌بورد ساز بنوازید. ضربه به سیم گیتار در هر یک از این دو نقطه، باعث تولید صدایی با ماهیتی کاملاً متفاوت می‌شود. پیکاپ‌ها نیز در گیتارهای الکتریک در هر دوی این موقعیت‌ها و یا حتی در میان این دو موقعیت نصب می‌شوند تا نوازندگان با استفاده از آنها، بتوانند به چندین تن مختلف در گیتار خود دسترسی داشته باشند. این امر، انعطاف کاربری یک ساز را افزایش می‌دهد و به نوازنده این امکان را می‌دهد که با استفاده از تنها یک گیتار الکتریک، بتواند در چند سبک و چند بخش مختلف موسیقی نوازندگی کند.
روش کار پیکاپ‌ها به چه شکل است؟
ساختار اغلب پیکاپ‌های موجود در گیتارهای الکتریک تنها از سه بخش پایه تشکیل شده است: آهنربا‌ها (پُل پیس‌ها، میله‌های آهنربایی یا هر دو)، سیم‌پیچ و اجزایی ساختاری که این دو بخش را در کنار یکدیگر قرار می‌دهند.
این اجزا در کنار یکدیگر، یک ابزار الکترومغناطیسی را تشکیل می‌دهند که میدانی مغناطیسی در سیم‌های گیتار ایجاد می‌کند و ارتعاشات آن را دریافت می‌کند. زمانی که به سیم‌های ساز ضربه می‌زنید، ارتعاش سیم‌ها یک جریان را در سیم‌پیچ پیکاپ ایجاد می‌کند و سپس این جریان، تبدیل به یک سیگنال الکتریکی ضعیف می‌شود که باید برای شنیده شدن توسط یک امپلیفایر تقویت شود. این فرایند، القای الکترومغناطیسی نام دارد که مشابه آن، در انواع میکروفون و اسپیکر نیز رخ می‌دهد.
هنگام انتخاب پیکاپ گیتار در بازار، باید به چند مشخصه پایه آنها توجه کنید: طراحی و اندازه فیزیکی پیکاپ، نوع آهنربای به‌کاررفته در آن و امپدانس پیکاپ که بر پایه مقاومت آن در برابر جریان مستقیم، با واحد اهم اندازه‌گیری می‌شود. مشخصات دیگری چون نوع سیم استفاده‌شده در سیم‌پیچ و ساختار بوبین نیز می‌توانند بر عملکرد کلی یک پیکاپ گیتار تأثیر بگذارند؛ اما سه مورد ذکرشده، مهمترین عواملی هستند که ماهیت صوتی یک پیکاپ را تشکیل می‌دهند.
پیکاپ چه انواعی دارد؟
پیکاپ‌ها به دو نوع کلی سینگل کویل و هامباکر تقسیم می‌شوند. اما هر یک از این دو نوع نیز در تنوعی زیاد تولید می‌شود که هر یک از آنها، ویژگی‌های صوتی و عملکردی متفاوتی دارد. برای مثال، برخی از پیکاپ‌های سینگل کویل مثل پیکاپ‌های P-90، به‌قدری عملکرد متفاوتی نسبت به همنوعان خود دارند که می‌توان آنها را در دسته‌ای کاملاً متفاوت قرار داد. به همین دلیل نیز ما در این مطلب، پیکاپ‌های P-90 را در دسته‌ای متفاوت قرار داده‌ایم و به‌صورت جداگانه به آنها پرداخته‌ایم. پیکاپ‌های سینگل کویل و هامباکر، هر یک می‌توانند از دو نوع پسیو یا اکتیو باشند. نوع اول یعنی پسیو، نیروی مورد نیاز خود برای کار را از دستگاه متصل به گیتار دریافت می‌کند و نوع دوم یعنی اکتیو، خود از منبع تغذیه‌ای داخلی برخوردار است که به وسیله یک باتری تغذیه می‌شود.
پیکاپ‌های سینگل کویل
پیکاپ‌های سینگل کویل به توازن و جزئیات صوتی عالی و صدای شفاف و روشن خود مشهور هستند؛ اما این دسته از پیکاپ‌ها، به نویز هام ذاتی خود که ناشی از طراحی ساختاری‌شان است نیز شهره‌اند. پیکاپ‌های سینگل کویل به دلیل طراحی ویژه ساختار خود، همانند یک آنتن عمل می‌کنند و میدان‌های مغناطیسی امواج رادیویی و امواج 60 هرتز برق را دریافت و وارد سیگنال صوتی می‌کنند.
اما اگر سینگل کویل‌ها دچار چنین مشکلی هستند، چرا امروزه بسیاری از گیتاریست‌ها از آنها استفاده می‌کنند و می‌توان آنها را در گیتارهایی بی‌شمار دید؟ دلیل محبوبیت این نوع از پیکاپ، تن بسیار شفاف آن است که در هیچ نوع دیگری از پیکاپ گیتار قابل تجربه نیست. پیکاپ‌های سینگل کویل‌ها که بخشی اساسی از تن جذاب گیتارهای الکتریک فندر استرتوکستر و تلکستر و صدای زنگ‌گونه گیتارهای ریکنبکر (Rickenbacker) را تشکیل می‌دهند، تأثیری انکارناپذیر بر موسیقی مدرن گذاشته‌اند. در سبک‌هایی همچون کانتری، کلاسیک راک، ایندی، آلترنتیو و بسیاری دیگر از سبک‌های موسیقی، تُن شفاف و قوی پیکاپ‌های سینگل کویل بخشی جدانشدنی از صدای موسیقی به شمار می‌رود و اگر بخواهید در این سبک‌ها نوازندگی کنید و تن کلاسیک آنها را بازآفرینی کنید، باید با نویز ساختاری پیکاپ‌های سینگل کویل کنار بیایید!
اکثر گیتاریست‌ها امروزه از قدرت پیکاپ‌های سینگل کویل به‌کاررفته در گیتارهایی همچون استرتوکستر و تلکستر آگاه هستند و تن آنها را به‌خوبی می‌شناسند. اما دنیای پیکاپ‌های سینگل کویل، از آنچه به نظر می‌رسد بسیار بزرگتر است. در واقع، صدای گرم و دلچسب پیکاپ سینگل کویل نصب‌شده در گیتارهای جزمستر فندر و صدای زنگ‌گونه پیکاپ‌های سینگل کویل ماتیکی جالب دن‌الکترو (Danelectro)، تنها بخشی کوچک از دنیای بی‌انتهای پیکاپ‌های سینگل کویل را در اختیار شما قرار می‌دهند.
پیکاپ‌های هامباکر
به بیان ساده، اگر دو پیکاپ سینگل کویل را در قالب یک پیکاپ در کنار یکدیگر قرار دهید، یک پیکاپ هامباکر تشکیل می‌شود. پیکاپ‌های دارای سیم‌پیچ دوقلو یا هامباکر، همانگونه که از نامشان پیداست (humbucker به زبان عامیانه انگلیسی به معنای دفع‌کننده نویز هام)، با هدف حذف نویز ذاتی پیکاپ‌های سینگل کویل طراحی شده‌اند. دو سیم‌پیچ یک پیکاپ هامباکر معمولاً به شکل یک سری در کنار یکدیگر سیم‌کشی شده‌اند و آهنرباهای سیم‌پیچ دوم، به شکل وارونه در آنها قرار گرفته است تا پُل پیس‌های پایینی پیکاپ به سمت بالا قرار گیرند. این طراحی باعث می‌شود که دو سیم‌پیچ، از فاز یکدیگر خارج شوند؛ امری که موجب دفع هرگونه نویز ناشی از تداخل امواج می‌شود! علاوه بر این، سیم‌کشی سری که در اکثر پیکاپ‌های هامباکر وجود دارد، باعث قدرت خروجی بسیار بیشتر آنها نسبت به سینگل کویل‌ها می‌شود و تنی گرم‌تر، غنی‌تر و بعضاً خشن‌تر را نسبت به پیکاپ سینگل کویل برای آنها رقم می‌زند.
پیکاپ‌های هامباکر به دلیل مقاومت بالا نسبت به نویز و خروجی قوی خود، بخشی اساسی از سبک‌های موسیقی خشن‌تر، همچون متال و هارد راک به شمار می‌روند و صدای منحصربه‌فرد آنها، یکی از ارکان این دسته از سبک‌های موسیقی است. اما هامباکرها تنها به تولید تن‌های خشن و قوی مشهور نیستند؛ بلکه انواع خاصی از این پیکاپ‌ها، توانایی بسیاری در تولید تن‌های کلین نیز دارند. هامباکرهای دارای قدرت خروجی پایین‌تر همچون پیکاپ‌های PAF که در گیتارهای الکتریکی چون گیبسون Les Paul و ES-335 نصب می‌شوند، می‌توانند تن کلینی بی‌نظیری را تولید کنند که سالهاست مورد تمجید گیتاریست‌ها در تمامی سبک‌ها قرار گرفته است.
پیکاپ‌های هامباکر در میان بازه‌ای وسیع از گیتاریست‌ها محبوب هستند و می‌توان آنها را در بازه وسیعی از سازها، از گیتارهای هالوبادی نوازندگان جز تا گیتارهای متال بسیار مدرن دید. بسیاری از گیتارهای امروزی، به یک پیکاپ هامباکر در موقعیت بریج و یک پیکاپ سینگل کویل در موقعیت میانی یا نِک مجهز هستند تا امکان تجربه ویژگی‌های صوتی هر دو نوع پیکاپ گیتار را به‌صورت همزمان فراهم کنند.
پیکاپ‌های P-90
در حالی که پیکاپ‌های P-90 از لحاظ ساختاری کاملاً با پیکاپ‌های سینگل کویل مشابه هستند، اما ماهیت صوتی آنها متفاوت با انواع دیگر پیکاپ سینگل کویل و چیزی در میان آنها و پیکاپ‌های هامباکر است. اما نکته تمایز P-90 با سایر سینگل کویل‌ها چیست که باعث شده است آن را در دسته‌ای متفاوت از آنها قرار دهیم؟ در حالی که P-90 نیز همانند سایر پیکاپ‌های سینگل کویل، ساختاری جاذب نویز دارد، اما می‌تواند صدایی بسیار غنی‌تر از انواع عادی سینگل کویل تولید کند. این پیکاپ‌ها با شدت خروجی بالاتر و صدای قوی‌تر خود نسبت به هم‌خانواده‌های خود، از منعطف‌ترین پیکاپ‌های موجود در بازار هستند و در تمامی سبک‌های موسیقی نیز استفاده می‌شوند.
مقایسه پیکاپ‌های پسیو و اکتیو
اگر کمی وارد دنیای پیکاپ‌های گیتار شده باشید، مطمئناً عبارت "پیکاپ اَکتیو" به گوشتان خورده است. اما پیکاپ اکتیو چیست و تفاوت آن با پیکاپ‌های پَسیو در چه چیزی است؟
پیکاپ‌های پسیو
همانطور که پیش‌تر اشاره شد، پیکاپ‌های پسیو از منبع تغذیه مجزا برخوردار نیستند و نیروی مورد نیاز خود برای کار را از دستگاه متصل به گیتار تأمین می‌کنند. اکثر پیکاپ‌های نصب‌شده در گیتارها، از نوع پسیو هستند.
پیکاپ‌های اکتیو
پیکاپ‌های اکتیو از یک امپلیفایر داخلی برخوردارند که نیروی مورد نیاز آنها برای کار را تأمین می‌کند. این امپلیفایر داخلی معمولاً به وسیله یک باتری سکه‌ای کوچک یا یک باتری قابل شارژ تغذیه می‌شود. پیکاپ‌های اکتیو در واقع پیکاپ‌هایی از نوع سینگل کویل یا هامباکر، با شدت خروجی بسیار پایین هستند که یک پری‌امپ داخلی، شدت خروجی آنها را تقویت می‌کند. این پری‌امپ باعث می‌شود که این پیکاپ‌ها بتوانند شدت سیگنالی بسیار بالاتر از پیکاپ‌های عادی، با نویزی بسیار کمتر تولید کنند. به دنبال این امر، پیکاپ‌های اکتیو معمولاً تنی بسیار شفاف و باکیفیت تولید می‌کنند که حتی در سخت‌ترین شرایط نوازندگی نیز از لحاظ کیفی افت نمی‌کند. گیتارهایی که به پیکاپ‌های اکتیو مجهز هستند، معمولاً تنظیمات صوتی بیشتری را نسبت به گیتارهای مجهز به پیکاپ‌های پسیو ارائه می‌کنند و معمولاً به یک ایکولایزر ساده مجهزند.
این ویژگی‌ها و انعطاف صوتی، باعث شده است که پیکاپ‌های اکتیو در دو طیف نوازندگان دوست‌دار تن‌های بسیار خشن و گیتاریست‌های طرفدار تن‌های بسیار تمیز و شفاف به محبوبیت برسند.
پیکاپ‌های گیتارهای آکوستیک
کاربرد پیکاپ به گیتار الکتریک محدود نمی‌شود و می‌توان از این وسیله برای دریافت صدایی تقویت‌شده از سازهایی چون گیتار آکوستیک و یوکللی نیز استفاده کرد. گیتارهای آکوستیک معمولاً به پیکاپ‌هایی از دو دسته مغناطیسی یا مبدلی (transducer) مجهز هستند که هر یک، مزایا و معایب خود را دارند و در ادامه به‌طور مختصر به آنها می‌پردازیم.
پیکاپ‌های مغناطیسی نصب‌شده در ساندهول
پیکاپ‌های مغناطیسی نصب‌شده در ساندهول گیتارهای آکوستیک، عملکردی دقیقاً همانند پیکاپ‌های گیتارهای الکتریک دارند و همانند آنها، در دو نوع کلی سینگل کویل و هامباکر تولید می‌شوند. اما نکته مهم این است که پیکاپ‌های مغناطیسی طبیعتاً فقط می‌توانند صدای سیم‌هایی با هسته فلزی را تقویت کنند. به دنبال همین امر، این دسته از پیکاپ‌ها با گیتارهای کلاسیک سیم‌های نایلونی قابل استفاده نیستند. با اینکه پیکاپ‌های مغناطیسی گیتار آکوستیک را می‌توان به‌آسانی در ساندهول یک ساز نصب کرد، اما اکثر گیتاریست‌های آکوستیک بر این باورند که صدای تولیدی این پیکاپ‌ها، بیشتر به یک گیتار الکتریک نزدیک است تا یک گیتار آکوستیک.
پیکاپ‌های مبدلی (transducer)
پیکاپ‌های مبدلی یا پیزوالکتریک (piezoelectric)، معمولاً در پشت سدل یا در زیر صفحه رویی گیتار آکوستیک نصب می‌شوند. این پیکاپ‌ها، ارتعاشات فیزیکی بدنه گیتار را به سیگنال الکتریکی تبدیل می‌کنند و تنی را ارائه می‌کنند که به اعتقاد بسیاری از متخصصین، به صدای طبیعی یک گیتار آکوستیک بسیار نزدیک‌تر است.
پیکاپ‌های ساندبورد (soundboard)
این دسته از پیکاپ‌ها نیز از نوع پیزو هستند؛ اما به‌جای این که درون بدنه گیتار نصب شوند، باید آنها را بر روی صفحه رویی یا ساندبورد گیتار نصب کرد. پیکاپ‌های ساندبورد قابلیت نصب و جداسازی بسیار آسان از ساز شما را دارند و تنی گرم، غنی و طبیعی را تولید می‌کنند.
جمع‌بندی
همانطور که مشاهده کردید، پیکاپ‌های گیتار در انواعی گوناگون تولید می‌شوند و هر نوازنده‌ای می‌تواند بنا بر سلیقه و خواسته‌های خود، یکی از آنها را انتخاب کند. اگر پس از مطالعه این مقاله هنوز نمی‌توانید درباره پیکاپ مناسب برای گیتار خود تصمیم بگیرید، پیشنهاد می‌کنیم سری به یک فروشگاه تجهیزات موسیقی معتبر مانند گیتار ایران بزنید و چند گیتار مختلف با پیکاپ‌های متفاوت را تست کنید. پس از این کار قطعاً به درکی روشن از تفاوت‌های پیکاپ‌ها با یکدیگر دست خواهید یافت.
پربينندهترين مطالب و خبرها
