متخصصان بیولوژی دانشگاه کالیفرنیا، دریافتند که ورزش کردن به طور روزانه خصیصهای ژنتیکی است که نسل به نسل منتقل میشود. محققان با بررسی موشهای آزمایشگاهی دریافتند که با تولید مثل گرایش به دویدن در موشها تکثیر میشود. تئودور گارلند میگوید: یافتههای ما برای سلامت انسانها مفید است. میتوان در آینده با کمک داروها میزان فعالیت فیزیکی را افزایش داد. این داروها بر روی ژنهای خاص اثر خواهند گذاشت. در انسانها گرایشهای مختلفی برای تنبلی و ورزش نکردن و یا فعال بودن و ورزشکار بودن وجود دارد.
گارلند میگوید: در جامعه غربی چاقی مفرط بسیار شایع است. ما اطلاعات کمی راجع به علل تنبلی و یا ورزش در افراد داریم. محققان تحقیقات خود را با 224 موش شروع کردند و آنها را به نسبت میزان فعالیت به گروههای مختلف تقسیم کردند. با تولید مثل موشهایی که هر دو فعالیت زیادی داشتند، بچههای آنها نیز فعال شدند و نسل موشها به سمت فعالیت بیشتر پیش رفت. در موشهای نر و ماده بالا رفتن میزان فعالیت متفاوت بود. موشهای ماده سرعت خود را بالاتر میبردند، اما موشهای نر زمان فعالیت خود را افزایش میدادند.
نتایج همچنین تحقیقاتی به زیست شناسان کمک میکنند تا دلایل پایهای گرایش به ورزش را بدانند و بفهمند که چطور میتوان نسلهای بعد را طوری تغییر داد که بیشتر به ورزش علاقه نشان دهند. داگلاس استاد بومی شناسی دانشگاه استونی بروک نیویورک میگوید: مطالعات جدید مشاهدات گذشته را تایید میکند. نتایج این تحقیقات نشان میدهد که راههایی برای تغییر و تحول در نسلها و گونههای مختلف وجود دارد.