به روز شده در ۱۴۰۲/۱۲/۲۸ - ۲۰:۵۵
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۱/۰۹ ساعت ۱۳:۱۲
کد مطلب : ۲۰۷۱۴۵

دل نوشته‌های تعدادی از کادر درمانی کاشان

گروه جامعه: روزهای سختی است، اما ما وظایف زیادی داریم که برای آن سوگند خورده‌ایم. در معرض خطر هستیم، ولی باید وظیفه‌مان را انجام دهیم.
دل نوشته‌های تعدادی از کادر درمانی کاشان
به گزارش ایسنا، این روزها بسیاری از مردم در خانه مانده اند تا همه با هم سلامت باشند، اما بخشی دیگری نسبت به سلامت خود و دیگران بی تفاوت و با مرگ تنه به تنه شده اند و در این بین، پرستاران و پزشکان متعهد کشورمان هستند که آیین وفا به جا می آورند. بسیاری از پرستاران و پزشکان حتی فرصت ندارند که به خانواده خود سری بزنند و هستند بچه هایی که فقط صدای پدر و مادر را از گوشی تلفن می شنوند و یا تصویر آنها را از تماسهای تصویری شبکه های مجازی می بینند.در نخستین روزهای سال نو، یادداشت های سه نفر از کارکنان بیمارستان شهید بهشتی کاشان را خطاب به ملت ایران مرور می کنیم.ماشااله زراعتی نصرآبادی، سوپروایزر بالینی بیمارستان شهید بهشتی کاشان و دانشجوی دکتری پرستاری دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در دفتر خاطراتش نوشته است:"در اتاق استراحت بودم که موبایلم زنگ خورد، مرکز تلفن بیمارستان بود و اعلام کرد که بیماری نیاز به عملیات احیاء قلبی و ریوی دارد. به سرعت بر بالین بیمار حاضر شدم. بیمار خانمی ۴۱ ساله بود که با تشخیص کرونا بستری شده بود و سابقه هیچ بیماری زمینه ای هم نداشت! علی‌رغم تلاش من و همکارانم متاسفانه بیمار فوت شد. در حین عملیات احیاء تمام افراد حاضر بر بالین بیمار می گریستند و من یکی از آنها بودم. انگار کلیدی خاموش شد. به شخصه معتقدم و ایمان دارم که عمر دست پروردگار عالم است و نهایتا کلید زیر دست آن قادر مطلق است، اما به این مطلب نیز اعتقاد راسخ دارم که تا یکسری کلیدهای فرعی خاموش نگردد خداوند آن کلید اصلی را نمی فشارد. آن کلیدها در دست خود ما انسانهاست و درباره این بیمار و تعداد زیادی از هموطنانمان که در اثر این ویروس از بین ما رفته اند کلیدهای زیادی خاموش شده بود: کلید رعایت اصول بهداشتی، کلید مسئولیت پذیری اجتماعی و فردی، کلید انصاف در فروش اقلام بهداشتی، کلید احتکار نکردن اجناس، کلید در خانه ماندن، کلید مسافرت نرفتن و تعداد زیادی کلید دیگر. تمام افرادی که این کلیدها را فشردند و آن را خاموش کردند را می‌توان در مرگ این زن و امثال وی موثر دانست.

همچنین سید ابوالفضل مستوری، یکی دیگر از کارکنان بیمارستان شهید بهشتی کاشان نوشته است:
"خدمت دوستان عزیز و همشهریان خوبم عرض کنم، ما که امسال عید نداریم، تا الان سر کار بودم و در زیر این باران تند آمده ام تا دختر بی تابم را ببینم و برگردم، اما اتفاق‌های بیمارستان در ذهنم ورق می خورد. امروز تعداد پذیرش بیماران پایین بود و تعداد فوتی ها کمتر از انگشتان یک دست بود خدا را شکر می گویم. از همه کسانی که در پویش در خانه بمانیم شرکت کردند و باعث شدند که زنجیره انتقال بیماری تا حدی پاین بیاید ممنونیم و امیدواریم این روند ادامه پیدا کند .روند مسافرتها و هجوم به جاده ها و خلوتی نسبی بیمارستان  خیلی از همکارانم را آشفته و نگران از این موضوع کرده و متاسفانه بچه ها پیش بینی کرده اند که موج دوم بیماری می تواند بعد از دهم فروردین و پایان مسافرت های نوروزی و سهل انگاری خیلی ها پس از دید و بازدید عید باشد، امیدوارم که اینگونه نباشد."
خانم پرویز-  مسئول بخش آی سی یو ۳ بیمارستان شهید بهشتی کاشان نیز نوشته است:
"در این روزهای پر از استرس و خستگی، غم از دست دادن همکاران عزیزم در گوشه گوشه ایران، دردی جانکاه است که با تک تک سلول‌هایم عجین می شود و ناگزیرم خیسی چشمانم را پشت عینک محافظ پنهان کنم و دل به خوشی‌های کاذب لحظه ای بسپارم و با چشمانم لبخند بزنم تا دل دردمند دیگران را به دست آورم. در این روزهای پردرد، صحبت کردنِ احسان، بیمارِ تخت چهار آی سی یو۳ مرکز آموزشی و درمانی شهید بهشتی کاشان، مرهمی بر تمام غم‌هایمان بود".
برچسب ها: ویروس کرونا