گارد كی‌روش مقابل این سه ستاره چیست؟

نه اسکوچیچ و نه كارلوس كی‌روش و قلعه‌نویی، قطبی، ایوویچ و برانکو ایوانکوویچ؛ هر مربی بنا به تفکرات و البته سلایق خود انتخاب‌هایی برای تیم ملی داشته که منتقدان و موافقان زیادی را به همراه داشته است.
اکنون در شرایطی كارلوس كی‌روش بار دیگر در فاصله نزدیک به هفتاد روزه تا جام‌جهانی قطر بار دیگر سکان تیم ملی را عهده‌دار شده که بحث درباره انتخاب‌های او با حدس و گمان‌های زیادی همراه شده است. اسامی که با رفتن کی‌روش از تیم ملی دور شدند و با مربیان بعد از این مربی پرتغالی شانس پوشیدن پیراهن تیم ملی را به دست آوردند و اکنون درباره سرنوشت آنها بحث زیادی شکل گرفته است.
مهم‌ترین اسامی که برای بازگشت و حضور دوباره در تیم ملی درباره آنها بحث جدی شکل گرفته شجاع خلیل زاده مدافع اسبق پرسپوليس و حال حاضر الاهلی قطر است. مدافعی که بعد از ماجراهای مربوط به اختلافی که در دوره حضورش در سپاهان شکل گرفته بود، از تیم ملی دور شده بود و حتی نمایش موفق و حمایتی که در دوره پرسپوليس دنبال می‌کرد هم نتوانست او را به كارلوس كی‌روش تحمیل کند. اتفاقی که باعث شد تا بارها این بازیکن نسبت به این مساله موضع تندی را متوجه سرمربی پرتغالی وقت تیم ملی کند.
خلیل‌زاده با سرمربیگری دراگان اسکوچیچ بار دیگر به تیم ملی بازگشت و حتی شانس بستن بازوبند کاپیتانی را نیز به دست آورد و بارها به تمجید سرمربی کروات وقت تیم ملی پرداخت. او در شرایطی که به مدافعی فیکس در تیم ملی تبدیل شده بود، اکنون با بازگشت كارلوس كی‌روش باید دید چه وضعیتی را دنبال خواهد کرد.
سروش رفیعی نیز دیگر مهره‌ای است که در دوره سرمربیگری کی‌روش از تیم ملی دور شده بود. نمایش او در دوره درخشانش نیز مدت‌ها از نگاه سرمربی وقت تیم ملی دور ماند، تا اکنون بحث اینکه آیا در جمع شاگردان کی‌روش برای جام‌جهانی قطر شانسی خواهد داشت یا خیر افزایش یابد. سروش رفیعی البته با فلسفه تاکتیکی کی‌روش شاید دورتر از چیزی که انتظار می‌رفت، از تیم ملی دورتر شده باشد. با این حال حضور در پرسپوليس و فرصتی که تا شروع اردوی نهایی باقی مانده، امیدها را برای وی زنده نگه داشته تا با عملکردی ویژه، خود را کاملا به سرمربی جدید تیم ملی تحمیل کند.
در نهایت وحید امیری؛ ستاره‌ای که باب میل تمام مربیان چه در لیگ برتر و چه در سطح تیم ملی محسوب می‌شود. خصوصیات فنی بالا در کنار اخلاق کاملا حرفه‌ای این بازیکن، او را به ستاره‌ای محبوب تبدیل کرده است. امیری اما طی چهار ماه اخیر به دلیل مصدومیت دور از میادین بوده است. این بازیکن اما از محبوبیت و اعتماد ویژه كارلوس كی‌روش نیز برخوردار بود و یکی از مهره‌های ثابت وی در جام‌جهانی قبلی بود که کاملا انتظارات را برآورده کرد. امیری که فرصت کمی برای آماده‌سازی تا شروع جام جهانی پیش روی خود دارد، در دوره اسکوچیچ با این اطمینان مواجه شده بود که با پیگیری روند درمانی از بالاترین شانس برای همراهی تیم ملی برخوردار باشد. اتفاقی که باعث شد تا تمرینات اختصاصی خود را نیز زیر نظر پزشک تیم ملی و در مجموعه تیم ملی دنبال کند. امیری حتی در بحث مربوط به باند بازیکنان تیم ملی در حمایت یا رد اسکوچیچ نیز مواضع خاص و منحصربفرد داشت که تمجید همگان را نیز در پی داشت. او با دعوت همگی به آرامش و اتحاد، نشان داد که خوشحالی هواداران فوتبال بیش از حمایت از شخص خاصی برای وی اولویت دارد.
باید اکنون دید موضع كارلوس كی‌روش در قبال این ستاره به چه شکل خواهد بود. سرمربی پرتغالی البته نشان داده که همواره جایگاه خاصی برای نفرات معتمد و ویژه‌اش در نظر دارد و دعوت از برخی بازیکنان علیرغم مصدومیت‌هایی که داشتند به اردوهای تیم ملی نشانگر همین موضوع بود. چه روزهایی که ترابی با مصدومیت سخت با عصا در اردوی تیم ملی حاضر بود و این اتفاق برای امید ابراهیمی و پورعلی‌گنجی و پژمان منتظری نیز رقم خورد و چه رامین رضاییان که بعد از اخراج مدت‌ها بدون تیم بود ولی حضوری فعال در تیم ملی داشت و به صورت فیکس نیز بازی می‌کرد.
همانطور که گفته شد هر مربی سبک و ذهنیت تاکتیکی و تکنیکی و شاید هم گفت اخلاقی خاص خود را دارد که باعث دعوت یا خط خوردن و خارج شدن بازیکن یا بازیکنانی از لیست شود و باید دید اینبار کی‌روش چه تصمیمی خواهد گرفت و آیا سورپرایزی خواهد داشت یا خیر.