تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۵/۱۸ ساعت ۱۲:۵۴
کد مطلب : ۵۰۶۹۴
کلنگ به داد خانه شیخ‌فضل‌الله نوری رسید!
گروه فرهنگ و هنر: برای یک ساعت در خانه‌ی «شیخ فضل‌الله نوری» را باز کردند تا شاید این بار فرشته‌ی نجات بر پشت‌بام این خانه بنشیند.
سامانه137 اکیپ اجرایی منطقه 12 تهران، پیش از ظهر روز گذشته (جمعه 17 مرداد)، تیغه‌ی سیمانی کشیده شده جلوی در ورودی خانه شیخ فضل‌الله نوری را تخریب کرد تا رئیس شورای شهر تهران و خبرنگاران و برای نخستین بار مسئولان میراث فرهنگی از این خانه بازدید کنند. از حدود یک سال گذشته دو در ورودی این خانه‌ی تاریخی در خیابان «شیخ فضل‌الله نوری» در «چهار گلوبندک» با سیمان پوشانده شد تا پای معتادان از این خانه بریده شود و چند وسیله‌ی باقی مانده در آن تا زمان تخریب کامل خانه سرجایش باقی بماند.
این را منوچهر خالقی مدیر عامل موسسه‌ی خیریه صنف کفاش‌ها در باز تهران می‌گوید؛ او این خانه را از «آقای هادوی» نخستین دادستان تهران خریداری کرده است، البته خریداری که نه، «هادوی» این خانه را بدون گرفتن هیچ پولی به دلیل نیت خیر این انجمن به آنها داده است. وی یادآور شد: در زمان خریداری این خانه در سال 1378 غلامحسین کرباسچی شهردار وقت تهران اعلام کرده بود به منظور گسترش شهرداری تهران قصد ایجاد سایت در این منطقه را دارد تا این منطقه به خیابان بهشت متصل شود، اما پس از 14 سال اکنون آن طرح ملغی شد.
او افزود:از سال 1392 دنبال گرفتن جواز برای ساخت حسینیه در این خانه هستیم، با توجه به اینکه قرار است این حسینیه توسط موسسه خیریه صنف کفاش‌های بازار تهران احداث شود، از دفتر آیت الله سیستانی و وحیدی نیز برای تاریخی بودن آن استفتا کردیم تا بتوانیم این خانه را خراب و حسینیه در این مکان ساخته شود. عبدالخالقی همچنین با اشاره به حضور چند باره‌ی کارشناسان میراث فرهنگی برای بازدید از این خانه،اظهار کرد: با توجه به استفتایی که کرده‌ایم، به خود حق می‌دهیم که این خانه را خراب کنیم، هر چند اگر مجبور باشیم آن را به میراث فرهنگی می‌دهیم، اما از این کار رضایت کامل نداریم.
او با اشاره به اینکه قبل از بستن درهای ورودی این خانه معتادان در آن رفت‌وآمد داشتند و حتی همه وسایل باقی مانده در آن را فروخته‌اند، اظهار کرد: مجبور شدیم در خانه را تیغه بکشیم تا زمان ساخت خانه بتوانیم طرح مورد نظر را در آن پیاده کنیم. وی با تاکید بر اینکه اگر میراث فرهنگی قصد خرید این خانه را دارد براساس قیمت روز آن را می‌فروشیم، گفت: حتی اگر قصد دادن زمین معوض هم داشته باشند، آن زمین باید در منطقه بازار باشد چون می‌خواهیم حسینیه را در بازار ایجاد کنیم.
این در حالی است که مدیر کل اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران درباره وضعیت این خانه تاکید کرد: از چند سال گذشته قصد وارد شدن به این فضای تاریخی را داشتیم اما تاکنون نتوانسته بودیم، با این وجود آمادگی داریم این خانه را مرمت و تملک کنیم. رجبعلی خسروآبادی افزود: باید ویژگی‌های تاریخی و فرهنگی این خانه مشخص شود، همچنین با شهرداری تهران تعامل می‌کنیم تا سند ثبتی آن آماده و هرچه زودتر تکمیل شود.
رئیس شورای شهر تهران، احمد مسجد جامعی نیز تاکید کرد: این خانه حتما باید در فهرست آثار ملی به ثبت برسد و هیچ نهاد یا دستگاهی نمی‌تواند این خانه‌ی تاریخی را تخریب کند. با پایان بازدید از این خانه، دوباره سیمان برای بستن در وردی خانه تا زمان تعیین تکلیف مشخص آن فراهم شد و ماموران شهرداری باز هم در ورودی خانه را کل گرفتند. اما مشخص نیست بار دیگر این در با چه چیز و چه هدفی باز می‌شود! با کلنگ برای مرمت و تعیین حریم، یا با بولدوزر برای تخریب کامل این خانه‌ی تاریخی؟!
«شیخ فضل الله نوری» از مجتهدان شیعه دوازده امامی از رهبران قیام تنباکو در تهران بود. وی در آغاز جنبش مشروطه از مخالفان سید محمد طباطبایی و عبدالله بهبهانی و از متحدان عین‌الدوله نخست‌وزیر مظفرالدین شاه بود اما پس از مدتی به مشروطه‌خواهان پیوست و در مهاجرت به قم با آنها همراهی کرد. اما پس از مدتی به مخالفت با مشروطه برخاست. او پس از فتح تهران به دست مشروطه‌خواهان و به حکم دادگاهی به ریاست قاضی شیخ ابراهیم زنجانی عضو لژ بیداری در میدان توپخانه به دار آویخته شد.
این را منوچهر خالقی مدیر عامل موسسه‌ی خیریه صنف کفاش‌ها در باز تهران می‌گوید؛ او این خانه را از «آقای هادوی» نخستین دادستان تهران خریداری کرده است، البته خریداری که نه، «هادوی» این خانه را بدون گرفتن هیچ پولی به دلیل نیت خیر این انجمن به آنها داده است. وی یادآور شد: در زمان خریداری این خانه در سال 1378 غلامحسین کرباسچی شهردار وقت تهران اعلام کرده بود به منظور گسترش شهرداری تهران قصد ایجاد سایت در این منطقه را دارد تا این منطقه به خیابان بهشت متصل شود، اما پس از 14 سال اکنون آن طرح ملغی شد.
او افزود:از سال 1392 دنبال گرفتن جواز برای ساخت حسینیه در این خانه هستیم، با توجه به اینکه قرار است این حسینیه توسط موسسه خیریه صنف کفاش‌های بازار تهران احداث شود، از دفتر آیت الله سیستانی و وحیدی نیز برای تاریخی بودن آن استفتا کردیم تا بتوانیم این خانه را خراب و حسینیه در این مکان ساخته شود. عبدالخالقی همچنین با اشاره به حضور چند باره‌ی کارشناسان میراث فرهنگی برای بازدید از این خانه،اظهار کرد: با توجه به استفتایی که کرده‌ایم، به خود حق می‌دهیم که این خانه را خراب کنیم، هر چند اگر مجبور باشیم آن را به میراث فرهنگی می‌دهیم، اما از این کار رضایت کامل نداریم.
او با اشاره به اینکه قبل از بستن درهای ورودی این خانه معتادان در آن رفت‌وآمد داشتند و حتی همه وسایل باقی مانده در آن را فروخته‌اند، اظهار کرد: مجبور شدیم در خانه را تیغه بکشیم تا زمان ساخت خانه بتوانیم طرح مورد نظر را در آن پیاده کنیم. وی با تاکید بر اینکه اگر میراث فرهنگی قصد خرید این خانه را دارد براساس قیمت روز آن را می‌فروشیم، گفت: حتی اگر قصد دادن زمین معوض هم داشته باشند، آن زمین باید در منطقه بازار باشد چون می‌خواهیم حسینیه را در بازار ایجاد کنیم.
این در حالی است که مدیر کل اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران درباره وضعیت این خانه تاکید کرد: از چند سال گذشته قصد وارد شدن به این فضای تاریخی را داشتیم اما تاکنون نتوانسته بودیم، با این وجود آمادگی داریم این خانه را مرمت و تملک کنیم. رجبعلی خسروآبادی افزود: باید ویژگی‌های تاریخی و فرهنگی این خانه مشخص شود، همچنین با شهرداری تهران تعامل می‌کنیم تا سند ثبتی آن آماده و هرچه زودتر تکمیل شود.
رئیس شورای شهر تهران، احمد مسجد جامعی نیز تاکید کرد: این خانه حتما باید در فهرست آثار ملی به ثبت برسد و هیچ نهاد یا دستگاهی نمی‌تواند این خانه‌ی تاریخی را تخریب کند. با پایان بازدید از این خانه، دوباره سیمان برای بستن در وردی خانه تا زمان تعیین تکلیف مشخص آن فراهم شد و ماموران شهرداری باز هم در ورودی خانه را کل گرفتند. اما مشخص نیست بار دیگر این در با چه چیز و چه هدفی باز می‌شود! با کلنگ برای مرمت و تعیین حریم، یا با بولدوزر برای تخریب کامل این خانه‌ی تاریخی؟!
«شیخ فضل الله نوری» از مجتهدان شیعه دوازده امامی از رهبران قیام تنباکو در تهران بود. وی در آغاز جنبش مشروطه از مخالفان سید محمد طباطبایی و عبدالله بهبهانی و از متحدان عین‌الدوله نخست‌وزیر مظفرالدین شاه بود اما پس از مدتی به مشروطه‌خواهان پیوست و در مهاجرت به قم با آنها همراهی کرد. اما پس از مدتی به مخالفت با مشروطه برخاست. او پس از فتح تهران به دست مشروطه‌خواهان و به حکم دادگاهی به ریاست قاضی شیخ ابراهیم زنجانی عضو لژ بیداری در میدان توپخانه به دار آویخته شد.
مرجع : ایسنا
