پرسه در شهر بلگراد

گروه عکس: رفتن به شهری جدید که ندانستن از آن، یا حس تنهایی‌ات را قوی‌تر می‌کند یا برای پرسه زدن، گشتن و دیدنِ نادیده‌های شهر، حریص‌ترت می‌کند.ماموریتی یکی دو روزه به جنوب اروپا در شبه جزیره بالکان، به بلگراد پایتخت صربستان، آن‌هم وقتی شهر را تا کنون ندیده‌ای، زبان مردم‌اش را نمی‌دانی و راهِ ارتباطی خارج از دنیای خودت با آن‌ها نداری کار را سخت‌تر می‌کند.نه می‌توانی با کسی تماس بگیری، نه دسترسی به اینترنت داری تا با کوچه و خیابان‌ها و تاریخِ شهر دقیق‌تر همراه شوی و نه زبان‌شان را می‌دانی تا دست‌کم سوالی بپرسی؛ در این میان تنها راه، حفظ یک اسم و یک نقطه است، معروف‌ترین میدان نزدیک به محلِ اسکان‌مان.حس دیده نشدن بین مردمی که از خودشان نیستی و کمترین ارتباط زبانی را می‌توانی با آن‌ها برقرار کنی. شهری که شاید دفعۀ دومی برای بازگشت به آنجا وجود نداشته باشد، این همان ولعِ بی‌نظیرِ «ولگردیِ عکاسانه» در وجودم بود.