از بالای دیوار سفارت به مردم نگاه نکنید!

گروه سياسي: دکتر ناصر مهدوی در یادداشتی در سايت انصاف نیوز، در واکنش به یادداشت انتقادی عباس عبدی به سخنان آیت الله هاشمی رفسنجانی نوشت: استاد عبدی عزیز، به عنوان یک شهروند عادی، از شما به خاطر اظهار فضل اخیرتان درباره سخنان آقای هاشمی تعجب نکردم. از موقعیت نشناسی عجیب شما هم خیلی متعجب نشدم؛ این حق انسانی حضرتعالی است که به خاطر زحمات و خدمات گرانبهایتان اظهار نظر بفرمایید و ایده های خود را بیان نمایید.

ولی اگر قبول دارید که در کنار آنچه شما گفتید ما نیز حق داوری داریم، من از فرمایشات شما که به نظر از آن غیر از تلاش ناخواسته برای ایجاد شکاف در صف اصلاح طلبان و البته دلگرم کردن اصلاح ستیزان چیزی حس نمی شد آورده دیگری نیافتم، الا این نکته مهم و دردناک که خوب فهمیدم و تجربه کردم، که مرز بین اصلاح طلبانی همچون جنابعالی و دوستان اصول گرای تمامیت خواه فقط در تفاوت سلیقه های سیاسی و راهبردهای اجتماعی است. اما دریغ و هزاران دریغ، که در برداشت از اندیشه اصلاحی و عقل جزمی و یقین خام به واقع تفاوت چندانی با اصول گرایان ندارید و نداریم.

استاد عبدی این مشکل و مساله عمومی ماست که خیلی قاطع و یقینی سخن می گوییم، حکم صادر می کنیم، همگان را دعوت می کنیم که کشفیات ما را جدی بگیرند و فریب این و آن را نخورند، و گونه ای رفتار می کنیم که گویا فقط ما عاقل و بیداریم و دیگران در خواب فرو رفته اند و باید برخیزند و توطئه را در نطفه خفه کنند. این ادبیات، ادبیات اصلاح طلبی نیست. این ادبیات با عقل نقاد کیلومترها فاصله دارد و همان شیوه و عقلی است که شما را از جمع دوستدارانتان اندکی دور، و به سمت و سوی مخالفان آزادی نزدیک می کند.

اطمینان دارم که دردمندانه و دلسوزانه سخن گفته اید، ولی چون همه ما گرفتار جزمیت معرفتی هستیم، بدبختانه خود را عقل مطلق دانسته و بی آنکه تشخیص دهیم اظهاراتمان ممکن است چه نتایج تلخی به همراه داشته باشد، بی مهابا و شتابزده به میدان می آییم و به جای کمک به روند درست مبارزه، موجب کند کردن راه آسیب دیده ی اصلاح طلبی می شویم.

سخنان مطلق، جدال انگیز و غیر واقعی، آن هم درست جایی و زمانی که مردم باید در تصمیمی مهم و جدی حاکمیت خود را تحمیل کنند و با همدلی و مشارکت جمعی به تدریج به هدف خود برسند، حکایت تلخی از آن است که ما در مشی سیاسی اصلاح طلب هستیم ولی در مشی عقلانی همسایه ی دیوار به دیوار آزادی ستیزانی هستیم که همیشه از سلوک غلط و نا صواب ما بهره برده اند و شادمانانه از اختلاف و نا امیدی ما که طبل آن به دست دوستان خودمان کوبیده شده، شوم ترین استفاده ها را برده اند.

فرمایشات روز گذشته شما مرا به یاد روزهایی انداخت که با افتخار از بالای سفارت سابق امریکا به مردم نگاه می کردید و احساس قهرمانانه هم داشتید، اما دیدید که با همین حس مبارکتان چه بلایی بر سر این مردم بینوا آمد. بار دیگر از بالای دیوار بلند به مردم نگاه نکنید، لطفا.