آمران و مشاوران تحریم فیلم‌ها استعفا کنند + عکس

سازندگان شش فیلم تحریم شده از سوی حوزه هنری که سال گذشته نمایش فیلم‌هایشان با مشکل مواجه شد، عصر شنبه 9 شهریور ماه در موزه سینما گرد هم آمدند تا به این شکل و در کنار سینماگران دیگر آغاز نمایش فیلم «پل چوبی» را به عنوان آخرین فیلم تحریم شده از سوی حوزه هنری جشن بگیرند.در این مراسم، مهدی‌کرم‌پور کارگردان فیلم سینمایی پل چوبی گفت: این جشن برای نمایش آخرین فیلم تحریمی حوزه هنری و نیز اولین فیلم نمایش داده شده در دولت یازدهم است.او سپس از غلامرضا موسوی، فریدون جیرانی، مرتضی و مصطفی شایسته، مانی حقیقی و علی سرتیپی و سیدجمال ساداتیان دعوت کرد تا به عنوان تهیه‌کننده و کارگردان‌های فیلم‌های تحریم شده «من مادر هستم»، «من همسرش هستم»، «پل چوبی» و «پذیرایی ساده»، «برف روی کاج‌ها» روی سن حضور داشته باشند تا بیانیه‌ای را به نمایندگی از آنها قرائت کند.کرم‌پور همچنین تاکید کرد این بیانیه از سوی عبدالرضا کاهانی کارگردان «بی‌خود و بی‌جهت» نیز هست.البته عبدالرضا کاهانی به دلیل این که خارج از کشور به سر می‌برد در این مراسم حضور نداشت.
در این مراسم، هنرمندان دیگری از جمله مهناز افشار، علیرضا رئیسیان، علی معلم، ابوالحسن داوودی، حسن فتحی، مسعود جعفری‌جوزانی، بیتا منصوری، جعفر صانی‌مقدم، محمدرضا عرب، مهراوه شریفی‌نیا، اسدالله نیک‌نژاد و... حضور داشتند.

بیانیه سازندگان 6 فیلم تحریمی در جشن اکران پل‌چوبی
متن بیانیه قرائت شده از سوی سازندگان شش فیلم تحریمی نیز بدین شرح است:
«یک سال پیش، در روزهای آخر تابستان 1391، مدیران حوزه هنری مرتکب اشتباه بزرگی شدند. طی اقدامی بی‌منطق، تنگ‌نظرانه و غیرقانونی تصمیم گرفتند شش فیلم از تولیدات سینمای ایران را تحریم و از اکران آنها در سینماهای خود ممانعت کنند.
تک تک این شش فیلم به شکلی قانونی و حرفه‌ای تولید شده بودند. هر شش فیلم پروانه ساخت و نمایش داشتند و سازندگانشان برای اهل سینما چهره‌هایی آشنا بودند، اما مدیران حوزه به تحریم این فیلم‌ها اکتفا نکردند. آنها هم به شکل علنی در مطبوعات و رسانه‌ها و هم در پشت درهای بسته و از خلال رایزنی‌های متعدد، اقدام به پرونده‌سازی علیه این فیلم‌ها کردند. گفتند این فیلم‌ها ضداخلاقند و نباید دیده شوند. گفتند مردم به آنها پشت خواهند کرد. گفتند مجوزی که به این فیلم‌ها داده شده باید پس گرفته شود. آنها حتی شایعه لغو این مجوزها را منتشر کردند و به این عملکرد خود مفتخر بودند. تنها وجه مشترک سازندگان این شش فیلم حضور آثارشان در لیست سیاه حوزه هنری بود. این لیست شامل طیف وسیعی از سینماگران می‌شد و به شیوه‌ای طراحی شده بود که مانع شکل‌گیری هر گونه اتحاد معنادار بین این فیلمسازان بشود اما این اتحاد در اوج ناباوری مدیران حوزه شکل گرفت و تا یک سال بعد تا به امروز، همچنان پایدار مانده است. اعضای این گروه دست به دست هم دادند، در مقابل یکی از بزرگترین هجمه‌ها علیه تولیدات فرهنگی این کشور ایستادگی کردند و تک تک فیلم‌هایشان را با موفقیتی چشمگیر به نمایش عمومی در آوردند. امروز ما اکران عمومی ششمین فیلم از فیلم‌های تحریم شده توسط حوزه هنری را جشن می‌گیریم. خوشحالیم که ثابت کردیم که اراده صنفی سینماگران این کشور تا این حد مقتدرانه و تاثیرگذار است. خوشحالیم که ثابت کردیم مدیران غیرحرفه‌ای در مقابل عزم هنرمندان چاره‌ای جز تسلیم ندارند. خوشحالیم که ثابت کردیم قانون‌مداری و صبوری اهل فرهنگ موجب سرافکندگی عناصر خودرای می‌شود.
ما ماموریتی را که یک سال پیش به عهده گرفتیم، امروز به پایان می‌بریم اما همچنان نگرانیم. نگرانیم که اتفاقات سال گذشته درس عبرتی کافی برای مدیران حوزه هنری و دیگر مدیران عرصه فرهنگ نشده باشد. به این دلیل برآیند تجربیات این حرکت صنفی موفق را در قالب پنج درخواست مشخص ارائه می‌کنیم:

1-ما خواستار استعفای دسته‌جمعی آمران و مشاوران این تحریم در حوزه هنری هستیم. مسئولان این اقدام ضدفرهنگی طی این سال‌ها نشان داده‌اند که ظرفیت صیانت و مدیریت در عرصه فرهنگ را ندارند. دوران موسوم به تدبیر و امید، دوران خداحافاظی با استبداد فرهنگی است. استعفای این آقایان از نظر ما اولین گام در راه ایجاد اعتقاد دوباره بین سینمای ایران و حوزه هنری است. در ادامه از مدیر آتی سازمان تبلیغات اسلامی تقاضا می‌کنیم به هنگام انتصاب مدیران حوزه، خاطره تلخ شکست مدیران فعلی را در ذهن‌شان مرور کنند و تاریخ را تکرار نکنند.

2-از مدیران و مسئولان صنفی که در قبال این تحریم سکوت کردند و ما را تنها گذاشتند، می‌خواهیم که از فعالیت‌های صنفی در حوزه سینما کناره‌گیری کنند. شما نماینده صنفی ما بودید اما در سخت‌ترین دوران به ما پشت کردید و از دفاع علنی از حقوق ما سرباز زدید. شما به نفس مفهوم صنف‌گرایی خیانت کردید و دیگر نمی‌توانید نماینده صنف ما باشید.

3- از وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونت محترم سینمایی تقاضا می‌کنیم که به هنگام مشاوره با مدیران حوزه هنری و کسانی که خود را به عنوان مدیران اصناف سینما معرفی می‌کنند، مفاد کلیدی این بیانیه را در نظر بگیرند. اعتماد بدنه سینمای ایران از این دو گروه سلب شده است.

4- بخش عمده‌ای از فعالیت‌های صنفی سازندگان این شش فیلم با دوران تبلیغات نامزدهای ریاست‌جمهوری همزمان بود. به این دلیل هرگونه اعتراض از جانب ما به عملکرد شهردار تهران در قبال مساله سینما آزادی می‌توانست موجب بروز سوءتفاهم شود. ما سکوت کردیم اما سکوت ما هرگز نشانه رضایت نبود. بارها و بارها از کانال‌های مختلف از شهردار محترم تهران جناب قالیباف و معاونان ایشان تقاضا کردیم تا به مساله سینما آزادی توجه کنند اما گویا توجه به خواسته‌های ما با برنامه‌های سیاسی ایشان سنخیتی نداشت و شکوایه‌های ما بی‌جواب ماند.

از شهردار آینده و همچنین از اعضای جدید شورای شهر تقاضا داریم اجازه ندهند سینماهای شهرداری تهران که سرمایه‌های عمومی شهروندان تهران هستند، به عنوان اهرمی برای پیشبرد اهداف سیاسی جناح‌ها به کار گرفته شود. حوزه هنری ظرفیت مدیریت سینماهای کشور و به خصوص سینما آزاد را ندارد. این سینماها باید از حوزه هنری پس گرفته شوند و توسط مدیران مدبر اداره گردند.

5- در سال گذشته ما برای جبران خسارتی که سوءمدیریت حوزه هنری بر سرمایه ما وارد کرده بود، شکایتی حقوقی علیه مدیران حوزه تنظیم کردیم اما روند این شکایت پس از مذاکراتی که بین سازمان سینمایی و حوزه هنری انجام گرفت، برخلاف میل ما بدون اطلاع ما به مصالحه و توقف منجر شد. ما از وزیر محترم ارشاد و معاونت محترم سینمایی تقاضا می‌کنیم تا این پرونده را بازگشایی کرده و به شکایات قانونی ما از حوزه هنری رسیدگی کنند.

در پایان وظیفه خود می‌دانیم که از همه سینماگران، منتقدان، خبرنگاران و از همه مهم‌ترین سینمادوستان عزیزی که در این مسیر پر افت و خیز در کنار ما ماندند، از اکران هر شش فیلم ما استقبال کردند و صدای اعتراض ما را بلندتر و رساتر از آنچه می‌شد تصور کرد، همه جا منعکس کردند، صمیمانه تشکر کنیم. ما بدون حمایت و دلگرمی شما به اینجا نمی‌رسیدیم. هر یک از ما گلی را در دروازه حوزه هنری کاشتیم و بازی را شش بر صفر بردیم اما همه پاس‌های گل را شما دادید. از تک تک شما ممنونیم. با شما عهد می‌بندیم که در آینده با همین اقتدار و سربلندی علیه مدیریت خودسرانه در حوزه فرهنگ کنار شما باشیم.