ورود رونالدینیو به تالار مشاهیر فوتبال جهان

رونالدینیو تقریباً همه افتخارات ممکن را در دوران حرفه‌ای خود به عنوان یک فوتبالیست به دست آورد که در آن از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۵ برای ۸ باشگاه بازی کرد، از جمله برجسته‌ترین دستاوردهای او قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۲ کره جنوبی/ژاپن، قهرمانی کوپا آمریکا در پاراگوئه ۱۹۹۹، جام کنفدراسیون‌ها در سال ۲۰۰۵ و لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۵ بوده است.  با این حال، او به خاطر لبخند و استعداد منحصربه‌فردش که باعث شد هم تیمی‌ها و رقیبان او را تحسین کنند، متمایز است.

فابیو کاناوارو
دوران حرفه‌ای فابیو کاناوارو از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۱ ادامه داشت و او را بیش‌تر در سطح باشگاهی به خاطر حضور در یوونتوس و رئال مادرید به یاد می‌آورند.  بزرگ‌ترین دستاورد او قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان با تیم ملی ایتالیا، کاپیتانی آن تیم و هم‌چنین دریافت جایزه توپ طلا در آن سال بود.

رائول
صحبت در مورد رائول گونزالس بلانکو یعنی صحبت در مورد شکوه رئال مادرید و تیم ملی اسپانیا، به عنوان بازیکنی که بیش‌ترین بازی را در تاریخ رئال با ۷۴۱ بازی و بیش‌ترین قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را داشته شناخته شده است. یکی دیگر از دستاوردهای بزرگ دوران حرفه‌ای رائول که او را از بقیه متمایز می‌کند این است که او در تمام دوران حرفه‌ای خود هرگز کارت قرمز دریافت نکرد.

روبرتو کارلوس
روبرتو کارلوس یکی از بهترین مدافعان کناری تاریخ فوتبال است که ۳۷۰ بازی از ۵۹۳ بازی باشگاهی خود را برای رئال مادرید انجام داده است.  او به خاطر یک گل فوق‌العاده از ضربه ایستگاهی در بازی دوستانه برزیل و فرانسه در سال ۱۹۹۷ به یاد می‌آید، با این حال، بزرگ‌ترین دستاورد او پنج سال بعد زمانی که او و رونالدینیو در جام جهانی ۲۰۰۲ قهرمان شدند رخ داد.