گروه فرهنگی: صادق زیبا کلام در صفحه فیس بوک خود درباره اختلاف کیارستمی و حاتمی کیا نوشت: من سعی میکنم انگیزههای قیام و صدور حکم جهاد حاتمیکیا علیه کیارستمی را درک کنم. اگر هم نمیفهمم سعی میکنم به خودم بقبولانم. به خودم بقبولانم که مشکل حاتمیکیا با کیارستمی درد اعتقادات دینی و غیرت جنگ و جبهه است؛ و نه انگیزههای دیگر. مثلاً نفرت حاتمیکیا از کیارستمی بهواسطه این نیست که جناب حاتمیکیا یک کارگردان دولتی است و «چ» را با هزینه میلیاردها تومان رانت حکومتی ساخت. در حالیکه کیارستمی هر چه هست ریزهخوار رانتهای دولتی نیست و از بیتالمال ارتزاق نمیکند.
به خودم میقبولانم که بغض و کینه حاتمیکیا صرفاً بهواسطه ناسپاسی کیارستمی به جنگ و جبهه است و ربطی به موفقیتهای جهانی کیارستمی، جعفر پناهی، اصغر فرهادی یا بانو رخشان بنیاعتماد ندارد. به خودم میقبولانم که دلخوری حاتمیکیا بهواسطه آن نیست که او صرفاً در جشنوارههای حکومتی داخلی موفق به اخذ سیمرغهای بلورین و جوایز دیگر میشود. به خودم میقبولانم که واقعاً همه مشکل حاتمیکیا جنگ و جبهه است؛ و جنگ و جبهه مثل خیلیهای دیگر برایش یک «دکان دونبش» نیست.
به خودم میقبولانم که اشکالی ندارد که حاتمیکیا که اینهمه جنگ جنگ میکند، «الفت»(مادر یونس در فیلم شیار ۱۴۳) را نمیبیند. به خودم میقبولانم که ندیدن «شیار ۱۴۳» از سوی حاتمیکیا بهواسطه دلمشغولیهایش در جاهای دیگر است والا یک فیلمساز باآنهمه ادعا در مورد جنگ و جبهه چگونه ممکن است شکستن یک انسان، یک زن و یک مادر به نام الفت را در ۹۰ دقیقه «شیار ۱۴۳» نبیند؟
من همه اینها را به خودم میقبولانم؛ اما هنوز یک بخش از ادا تکلیف شرعی حاتمیکیا مجاهد علیه کیارستمی ناصبی برایم لاینحل مانده و واقعاً نمیتوانم آن را درک کنم. اینکه چرا حاتمیکیا مسئولیت بیدینی کیارستمی را بر گردن روحانی بختبرگشته و حجتالله ایوبی فلکزده میاندازد و چرا از آنان میخواهد که آن زندیق را به کیفر برسانند؟ چرا ایشان مجلس، قوه قضاییه، سپاه، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم یا دولت اصولگرای آقای احمدینژاد را مقصر یا دخیل در الحاد کیارستمی نمیدانند؟