پارادوكس هم‌رايي با اسراييل!

آیت قیصربیگی

---

در مذاکرات هسته‌ای آنچه که 1+5 را غافلگیر کرد تحرک همه جانبه تیم دیپلماسى ایران در این گفتگوها بود که باتدبیر عمل کرد بطوریکه طرفین ما را علی رغم فشارهای رژیم صهیونیستی مجبور به توافق نمود. زیرا دولت تدبیر و امید برای حل چالش های پیش رو در سیاست خارجی با نقشه ای شفاف دست بکارشده بود. در مراسم تحلیف ریاست محترم جمهوری حضور 55 کشور جهان در سطح روسای جمهور و مقامات عالی برای اولین بار خود نشان از سالی خوب و نکو در سیاست خارجی ایران داشت. دولت تدبیر و امید سپس با شناسایی چالش‌ها و مشکلات پيش روی خود در سیاست خارجی تدبیرهایی عالی اندیشیدند تا ابتدا سطح مذاکرات را از مدیر کلان به وزرا ارتقا دهند.

در این راستا دولت اعتدالگرا در ارتباط با سیاست خارجی و برای پیشبرد مذاکرات فضاگشایی مناسبی در مدت حضور ریاست محترم جمهوری در سازمان ملل کردند تا از طرفینی در این گفتگوها استفاده شود که گره کار در دست آنها بود. از این رو وارد شدن به مذاکره با وزرای کشورهای مطرح دنیا در قالب 1+5 راهبردی اساسی در رسیدن به این توافق بزرگ قلمداد مي‌شود. هرچند که آنقدر ما در این مذاکرات نیاز به توافق داشتیم نه تنها طرفین ما بلکه کل جهان نیز نیازمند به این توافق بزرگ بود. بطوریکه این توافق در نگاه اول بازارهای جهانی و داخلی را تحت تاثیر گستره خود قرار داد و از طرفی صلح و ثبات را به منطقه خاورمیانه آورد. آنچه که در این مذاکرات نسبت به دوره های قبلی تفاوت داشت آن بدست گرفتن ابتکار عمل تیم دیپلماسی ایران در این سطح گفتگو‌ها بود. در این راستا پیگیری مذاکرات به این فشردگی و در بازه زمانی محدود از ابتکار عمل تیم مذاکره کننده ایرانی خبر مي‌داد که خود نشان از توان دیپلماسی تیم مذاکره کننده ما در مجاب نمودن طرفین به این توافق بود.

امروز ما گام اول را محکم و استوار برداشته ایم تا از پایه، سیاست خارجی خود را در بحث هسته‌ای ساخته باشیم که این خود امید بنایی مستحکم را در آینده ای نزدیک نوید مي‌دهد. توافق در این مذاکرات نشان داد که پروژه ایران هراسی و اسلام هراسی غربی‌ها نقش بر آب شده است و این همان موضوعی ست که بیشتر از فن آوری هسته‌ای ما آنها را تهدید مي‌کند. تنها سلاحی که صهیونیست‌ها برای سد کردن راه مذاکرات در اختیار داشتند همین جریانسازی در راستای اسلام هراسی و ایران هراسی بود که سیاست اعتدالی دولت تدبیر و امید و عملکرد عالی دکتر حسن روحانی در سازمان ملل و همچنین زبان احترام آمیز تیم دیپلماسی ایران خود یک روشنگری به موقع در خنثی سازی نقشه افراط گرایان بشمار رفت.

حال که نتیجه مذاکرات هسته‌ای به بار نشسته است مي‌طلبد که در راستاي حفظ دستاوردهای مهم آن و ادامه روند روبه رشد گفتگو‌ها اهتمام لازم بعمل آید. نتایج حاصله از مذاکرات تعهداتی را برای طرفین ایجاد کرده است که پایبندی به آنها تعیین کننده ادامه راه است. البته تعهداتی که در این مذاکرات برای طرفین بوجود آمده است محکی جدی نیز برای راستی آزمایی سیاست غربی‌ها در مقابل عزم و اراده ما است. از طرفی همین صداقت ما در عمل کردن به تعهدات نگاه مثبت جهان را در پشت سر ما تقویت مي‌کند تا با کمک افکارعمومی دنیا،کار را با توان بیشتر ادامه دهیم.

اما امروز باید مواظب باشیم با ندانم کاری و قضاوت های عجولانه آب را در آسیاب دشمن نریزیم. از این رو شایسته است که در نقدها و نوشتارهای خود انصاف را رعایت کنیم و تنها بصورت گزینشی اخبار این مذاکرات را بازتاب ندهیم. شاید لازم باشد که بیشتر به تیم دیپلماسی کشور خود اعتماد کنیم چراکه مورد اعتماد نظام و رهبری معظم انقلاب هستند. شایسته است که اظهارات رقبای ما را بعنوان رفرنسی معتبر برای تقابل با نیروهای خودی مورد استفاده قرار ندهیم.

پر واضح است که در این برهه از زمان ضرورت دارد که قدر این موفقیت ارزشمند را بیشتر بدانیم. مبادا باز با نیش افراط بر تن دیپلماسی زخم زنیم که لوح سپید سیاستمداران ما را دلگیر سازد! شاید منطق و انصاف حکم مي‌کند که به گفتمان و منش دولت و تیم دیپلماسی خود بیشتر از طرفین ما اعتماد داشته باشیم. باید مواظب باشیم، شاید رقبای ما بخواهند به خاطر از زیر فشار در رفتن جناح‌ها و شرکای خویش حرف هایی بر زبان آورند که به اصطلاح خودشان چرخش کلمات نام دارد که برای چرخش فشارها انجام مي‌پذیرد اما ما دیگر نباید آن را سندی مهمتر از توافق ژنو قلمداد کنیم و دایم علیه نیروهای خودی بکار ببریم.

اصلا چرا باید مواضع برخی گروه‌ها و جریانات در بحث هسته‌ای با مواضع رقبا و اسراييل یکی باشد؟ امروز وقتی صهیونیست‌ها از نتیجه این مذاکرات خشمگین و ناراحت هستند و آن را خطایی بزرگ قلمداد مي‌کنند دیگر جای تامل نیست که در داخل نیز بر آن طبل مخالف کوبیده شود که این هم راستایی با مواضع دشمنان در راستای مصالح مردم و نظام نیست. وقتی که ما زبان زور و تحمل طرفین مذاکره کننده را به زبان تکریم و احترام متقابل تبدیل مي‌کنیم، وقتی بجای همه گزینه های روی میز، گزینه توافق، خروجی سند آنها مي‌شود، وقتی که آنها اعتراف به رسمیت شناختن حق ایران در استفاده از فن آوری صلح آمیز هسته مي‌کنند، باید امروز به این خودباوری رسیده باشیم که ما مي‌توانیم و توانستیم.