گروه جامعه: محسن بهاروند در یادداشتی در شرق نوشت: وزارت امور خارجه ایران همواره خواستار ایجاد روابط پایدار و دوستانهای با کانادا بوده است. بهویژه در سالهای اخیر که حداقل 400 هزار نفر از هموطنان ما در این کشور مقیم شدند. در میان این هموطنان افراد تحصیلکرده بسیار است. از دستدادن این سرمایه انسانی ناشی از قصور ما است. نمیتوان این واقعیت را انکار کرد. ما حداقل کاری که میتوانستیم انجام دهیم، حفظ ارتباط هموطنانمان با میهن، زادگاه و عزیزانشان در کشور بود.
از طرف دیگر تاآنجاکه به یاد میآورم، روابط دو کشور از طرف کانادا همواره روابطی لرزان، ناپایدار و وابسته به حوادث بوده است. روابط دیپلماتیک ایران و کانادا در سال ۱۳۳۴ (۱۹۵۵) آغاز شده است. بلافاصله پس از انقلاب پس از وقایع مربوط به لانه جاسوسی در سال ۱۳۵۹ کانادا روابط سیاسی خود را با ایران قطع کرد. این قطعی روابط ۱۰ سال طول کشید و دو کشور در سال ۱۳۶۹ این روابط را از سر گرفتند. قطع این روابط نه به خاطر منافع کانادا؛ بلکه در حمایت از آمریکا صورت گرفت. در خلال این سالها روابط ایران و کانادا هیچ وقت در آرامش نبود. مجددا در سال ۱۳۹۱ پس از وقایع مربوط به سفارت انگلیس کانادا مجددا روابط خود را با ایران به طور کامل قطع کرد که تا امروز این وضعیت ادامه دارد. بهانه کانادا عدم امنیت دیپلماتهای آن کشور در ایران بود اما درحالیکه دولت بریتانیا سفارت خود را راهاندازی کرد و سفیر خود را در تهران مستقر کرد، کانادا هنوز حتی درباره چگونگی برقراری روابط با ایران جز یکی، دو مورد با نمایندگان ایران گفتوگو هم نکرده است.
... جدیدترین حادثهای که در روابط ایران و کانادا رخ داده است، شلیک اشتباهی به هواپیمای اوکراینی پرواز PS752 است که باعث سقوط این هواپیما در تاریخ ۱۸ دی ۱۳۹۸ شد و همه ۱۷۶ سرنشین این هواپیما جان خود را از دست دادند.