به روز شده در ۱۴۰۲/۱۲/۲۹ - ۱۰:۱۰
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۱/۱۹ ساعت ۱۹:۳۸
کد مطلب : ۱۷۵۴۸۱

میزان، هوای نفس است؟!

میزان، هوای نفس است؟!
محمد توکلی
آخرین روزهای سال گذشته بود که در تعطیلی نسبی رسانه‌ها خبری عجیب از سوی تصمیم‌گیران صداوسیما اعلام شد: حذف عادل فردوسی‌پور و برنامه نود. این تصمیم که در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها و سایت‌های خبری با اعتراضات گسترده و کم‌سابقه‌ای روبرو شد از آن جهت جالب و حتی مضحک به نظر می‌آمد که چند روز پیش از این تصمیم، عادل فردوسی‌پور و برنامه نود از سوی همین صداوسیما به‌عنوان برترین مجری و برنامه انتخاب شده بودند!

حیرت‌انگیز است و شاید در هیچ جای تاریخ رسانه در جهان هم نتوان نمونه‌ای همچون این اتفاق را یافت که رسانه‌ای بهترین و پرمخاطب‌ترین برنامه خود از نظر کارشناسان و مردم  را تنها چند روز پس از تقدیر و تشویق حذف کند اما این اتفاق عجیب و غریب در تلویزیون ایران رخ داد تا نمونه‌ای دیگر باشد از رفتار استثنایی مدیرانی که خود مدعی مدیریت انقلابی و جهادی هستند. حالا و با تخریب دکورهای برنامه نود و حذف عادل فردوسی‌پور به دستور مدیر شبکه سه و شاید دیگرانی خارج از این رسانه که نام پر طمطراق رسانه ملی را بر خود نهاده این پرسش اساسی را می‌توان مطرح ساخت که نسبت چنین تصمیماتی با رای و خواست مردم چیست؟

به بیان دیگر، مسئله تنها به یک برنامه تلویزیونی و یا شخص عادل فردوسی‌پور محدود نمی‌شود و ما با الگویی از مدیریت روبرو هستیم که اساساً رای مردم را به هیچ می‌انگارد.موضوع تقلب در جشنواره صداوسیما که اتفاقاً در آن جا هم تقلبی علیه عادل فردوسی‌پور در آرا انجام شده بود نشانگر آن است که اگر با این بی توجهی به خواست مردم برخوردی جدی نشود حتی می‌تواند به اقدامات خطرناکی همچون دست‌کاری در رای مردم هم منجر بشود.  با تعمیم آنچه در ماجرای عناد مدیر شبکه سه با عادل فردوسی‌پور شاهد بودیم به سایر موضوعات و سطوح مدیریتی با الگوی نگران‌کننده‌ای مواجه می‌شویم که معتقد به تزیینی بودن رای ملت است و ابایی از مقابله مستقیم با خواست ملت ندارد.

اگر امثال علی فروغی، مدیر شبکه سه را یک شخص بدانیم می‌توان درگیری او با تهیه‌کننده برنامه ورزشی نود و دستور حذف فردوسی‌پور را تنها یک اختلاف حرفه‌ای و رسانه‌ای تلقی کرد، مشکل بزرگ‌تر اما از آن جایی آغاز می‌شود که او نه یک شخص، بلکه الگویی از مدیریت است که به شکل مداوم از طریق تریبون‌های رسمی تبلیغ و تشویق می‌شود. اگر به آنچه رخ داده از این زاویه بنگریم آنگاه باید نگران ساختاری شد که با میزان رای ملت است پایه‌گذاری شد و امروز به وضعیت میزان هوای نفس یک مدیر است دچار می‌شود!

۱۳۹۸/۰۱/۲۰ ۰۸:۴۷
باسلام
بنده خواننده مداوم مطالب و وبسایت شما هستم.
درسته مغایرت با دیدگاه های شما دارد نظر بنده ، ولی لطفا فعال کنید برای نمایش.
اگر در تمامی کارها دیدگاه مردم است
برای حذف ناجوانمردانه سیدجلال از تیم ملی
تمامی کارشناسان و هوادارن اعتقاد داشتند حذف ایشون از تیم ملی اصلا جنبه کارشناسی ندارد و بحث های دگر است.
ولی همین برنامه هیچ دفاعی یا تلاشی یا هیچ مصاحبه ای جسورانه و جنجالی و پیگیری انجام ندادند به صورت جدی.
بالاخره دست بالا دست زیاده (363072)
محسن
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۸/۰۱/۲۰ ۱۳:۰۹
احسنت به این تحلیل (363073)
احمدی
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۸/۰۱/۲۰ ۲۳:۴۰
رسانه ملی ازهرچه انسانهای محبوب ومتشخص ومتفکروتاثیرگذارمثل عادل آزاداندیش وخسروآوازایران وجهان ونیزسیدمظلوم...هراس داردواین شیوه کاملاًدرتضادبامنافع ملیست..... (363084)
رییس زاده
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۸/۰۱/۲۱ ۰۱:۳۷
مسئله تنها به یک برنامه تلویزیونی و یا شخص عادل فردوسی‌پور محدود نمی‌شود و ما با الگویی از مدیریت روبرو هستیم که اساساً رای مردم را به هیچ می‌انگارد.موضوع تقلب در جشنواره صداوسیما که اتفاقاً در آن جا هم تقلبی علیه عادل فردوسی‌پور در آرا انجام شده بود نشانگر آن است که اگر با این بی توجهی به خواست مردم برخوردی جدی نشود حتی می‌تواند به اقدامات خطرناکی همچون دست‌کاری در رای مردم هم منجر بشود. (363086)