تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۱۰/۲۴ ساعت ۱۶:۰۹
کد مطلب : ۴۵۰۴۷۴
سوکت زدن کابل شبکه یعنی چه؟
گروه کسب و کار:
سوکت زدن کابل شبکه به معنای اتصال یک کابل به یک سوکت یا پورت مرتبط می‌باشد. در زبان فنی شبکه، وقتی از "سوکت زدن" یا "پچ کردن" صحبت می‌شود، به اتصال یک کابل به یک سوکت یا پورت در تجهیزات شبکه مانند کامپیوتر، روتر یا سوئیچ شبکه اشاره دارد.
برای مثال، اگر شما یک کابل شبکه به یک کامپیوتر و یک سوئیچ (switch) متصل کنید، ممکن است بگویید "من کابل را به کامپیوتر و سوئیچ سوکت زدم"، یعنی کابل را به پورت یا سوکت مربوطه در هر یک از این دستگاه‌ها وصل کرده‌اید.
مراحل زیر، دستورالعمل‌های عمومی ساخت کابل اترنت دسته 5(معمولاً به نام Cat 5 شناخته می‌شو) را شامل می‌شود. برای مثال ما، یک کابل پچ دسته 5e را ایجاد خواهیم کرد، اما همین روش عمومی برای ساخت هر دسته‌ای از کابل‌های شبکه قابل استفاده است.
چرا سوکت زدن کابل شبکه لازم است؟
سوکت زدن کابل شبکه یا پچ کردن کابل‌های شبکه اهمیت زیادی دارد و دلایل متعددی برای این کار وجود دارد:
1. اتصال دستگاه‌ها به شبکه:
با سوکت زدن کابل‌های شبکه، امکان اتصال دستگاه‌های مختلف به شبکه فراهم می‌شود. این دستگاه‌ها ممکن است شامل کامپیوترها، لپ‌تاپ‌ها، پرینترها، روترها، سوئیچ‌ها و دیگر تجهیزات شبکه باشند.
2. ارتباط بین دستگاه‌ها:
سوکت زدن کابل‌ها اجازه برقراری ارتباط و انتقال داده بین دستگاه‌های مختلف در شبکه را فراهم می‌کند. این اتصالات می‌توانند برای انتقال اطلاعات، اشتراک اینترنت، ارسال و دریافت فایل و سرویس‌های دیگر استفاده شوند.
3. تعمیر و نگهداری:
با سوکت زدن کابل‌ها، امکان تعمیر و نگهداری آسانتر می‌شود. اگر کابلی به هر دلیلی خراب شود یا نیاز به تغییر دستگاه‌ها و یا انتقال آنها وجود داشته باشد، با تعویض یا سوکت زدن مجدد کابل، مشکلات حل می‌شوند.
4. مدیریت کابل‌ها:
سوکت زدن کابل شبکه به مدیریت مناسب کابل‌ها کمک می‌کند. این کار باعث مرتبی و سازماندهی کابل‌ها می‌شود و از پیچیدگی و اشکالات ناشی از کابل‌های گیجناکننده جلوگیری می‌کند.
5. حفاظت از اتصالات:
سوکت زدن کابل شبکه به اتصالات محافظت می‌کند. اتصالات مستقیم به دستگاه‌ها ممکن است به راحتی در معرض خطرات فیزیکی قرار گیرند، اما با استفاده از کانکتورها و سوکت‌ها، این اتصالات درون یک پورت محافظت می‌شوند.
برای سوکت زدن کابل شبکه به چه ابزار‌هایی نیاز داریم؟
برای سوکت زدن یا پچ کردن کابل‌های شبکه، نیاز به ابزارهای خاصی دارید. این ابزارها شامل موارد زیر می‌شوند:
1. کابل شبکه:
حتماً یک کابل شبکه نیاز دارید که برای سوکت زدن به دستگاه‌ها یا سوئیچ‌ها مناسب باشد. معمولاً از کابل‌های Cat 5e یا Cat 6 برای این منظور استفاده می‌شود.
2. کانکتورها (رابط‌ها):
شما نیاز به دو کانکتور (رابط) دارید، یک کانکتور برای هر انتهای کابل. این کانکتورها معمولاً به نامهای RJ45 شناخته می‌شوند و برای اتصال به سوکت‌ها یا پورت‌های شبکه استفاده می‌شوند.
3. دستگاه Crimping:
Crimper یا دستگاه سنگین‌نما برای فشردن یا "کریمپ" کردن کابل و کانکتورها به یکدیگر استفاده می‌شود. این دستگاه به شما این امکان را می‌دهد که اطمینان حاصل کنید که کابل به درستی به کانکتور متصل شده و اتصالات مناسبی ایجاد شده‌اند.
4. تستر کابل (Cable Tester):
پس از سوکت زدن کابل، تستر کابل را برای اطمینان از صحت اتصالات و عدم وجود خطاها استفاده کنید. این ابزار نمایش می‌دهد که آیا اتصالات کابل درست انجام شده‌اند یا خیر.
5. کلید سوکت زدن (Punch Down Tool):
برای سوکت زدن کابل‌ها به پچ پنل یا جک‌باکس‌ها، از یک کلید سوکت زدن استفاده می‌شود. این ابزار برای فشردن موارد اضافی کابل درون سوکت یا پچ پنل استفاده می‌شود.
6. شیار برش (Cable Stripper):
برای برش عایق کابل و فراهم کردن محلی برای قرار گیری کانکتورها، از شیار برش استفاده می‌شود.
7. قیچی و پین‌سیت (Cutters and Pliers):
قیچی برای برش انتهای کابل‌ها و پین‌سیت برای تنظیم و ترتیب موارد در طول سوکت زدن.
استفاده از ابزارهای مناسب و دقیق در این فرآیند به ایجاد اتصالات قوی و کارآمد کمک می‌کند.
مراحل سوکت زدن کابل شبکه به صورت گام به گام
1. طول مورد نیاز از کابل شبکه را باز کنید و کمی سیم اضافی اضافه کنید، به عنوان پیشگیری. اگر قصد نصب یک پوشه داشتید، این کار را انجام دهید، پیش از اینکه لایه محافظ را بردارید و اطمینان حاصل کنید که پوشه به روش صحیح روبروی باشد. لطفاً توجه داشته باشید که طول کابل باید بیشتر از ۱۰۰ متر نباشد تا از کاهش (یعنی کاهش قدرت سیگنال به دلیل افت از دست رفتن سیگنال در طول کابل) جلوگیری شود. نگه داشتن طول زیر ۱۰۰ متر از نقطه دسترسی (یعنی پلیت صورتی) تا پچ پنل یا سوئیچ شبکه، قدرت/کیفیت سیگنال خوبی را تضمین می‌کند.
2. با دقت لایه خارجی کابل را بردارید. هنگام کاشتن لایه، مواظب باشید که سیم‌کشی داخلی را مورد خط و خش یا برش قرار ندهید. یک راه خوب برای انجام این کار، برش طولی با اسنیپس یا چاقو در امتداد یکی از دیواره‌های کابل است، دور از خودتان، حدود یک اینچ به سمت سر باز. این کاهش خطر برش عایق سیم‌ها را افزایش می‌دهد. رشته داخل کابل را با سیم‌ها پیدا کنید یا اگر رشته ای پیدا نشد، از خود سیم‌ها برای باز کردن پوشه کابل استفاده کنید. پوشه باز شده را ببرید و سیم‌های چرخیده را حدود ۳۰ میلیمتر ببرید. ۸ سیم چرخیده را در ۴ جفت مشاهده خواهید کرد. هر جفت یک سیم از یک رنگ خاص و یک سیم دیگر سفید با خط رنگی متناسب با هم دارد (این سیم به نام چاپنده نیز معروف است).
3. سیم‌های به تازگی نمایان شده را برای هر گونه برش یا خراشی که ممکن است مفصل مس را بروز دهد، بازرسی کنید. اگر به پوشه محافظ سیم‌ها نفوذ کرده باشید، نیاز به برش کل قطعه‌ی سیم دارید و از مرحله یک دوباره شروع کنید. مس مکشوده ممکن است به تداخل، عملکرد ناقص یا عدم اتصال منجر شود. حفظ لایه خارجی برای تمامی کابل‌های شبکه بسیار مهم است.
4. سیم‌های جفت‌شده را باز کنید تا بتوانند به شکل صاف بین انگشتان شما قرار گیرند. قطعه سفید از نخ می‌تواند با لبه لباس متقارن شده و دور انداخته شود (برای اطلاعات بیشتر به هشدارها مراجعه کنید). برای دستیابی به راحتی بیشتر، سیم‌ها را به گونه‌ای ببرید که از پایه لایه بیرونی ۳/۴ اینچ (۱۹ میلیمتر) بلند باشند و طول آنها همسان باشد.
5. سیم‌ها را بر اساس مشخصات سیم‌کشیی که دنبال می‌کنید، ترتیب دهید. دو روش توسط TIA (انجمن صنعت انتقال اطلاعات) تعیین شده‌اند: 568A و 568B. استفاده از کدام یک وابسته به این است که چه چیزی متصل می‌شود. یک کابل مستقیم برای اتصال دو دستگاه با لایه‌های مختلف (مثلاً یک‌هاب و یک کامپیوتر) استفاده می‌شود. دو دستگاه مشابه به طور معمول نیاز به یک کابل cross-over دارند. تفاوت بین این دو این است که یک کابل مستقیم در هر دو انتها با 568B سیم‌کشی شده است، در حالی که یک کابل cross-over یک انتها با 568A و انتهای دیگر با 568B سیم‌کشی شده است. برای نمایش در مراحل زیر، از 568B استفاده خواهیم کرد، اما می‌توانید به راحتی دستورالعمل‌ها را به 568A تطبیق دهید.
568B - سیم‌ها را به ترتیب زیر از چپ به راست قرار دهید:
سفید نارنجی
نارنجی
سفید سبز
آبی
سفید آبی
سبز
سفید قهوه‌ای
قهوه‌ای
568A - از چپ به راست:
سفید/سبز
سبز
سفید/نارنجی
آبی
سفید/آبی
نارنجی
سفید/قهوه‌ای
قهوه‌ای
6. همچنین می‌توانید از رمز ۱-۲-۳-۶/۳-۶-۱-۲ استفاده کنید تا به یاد بیاورید که کدام سیم‌ها تعویض شده‌اند.
7. همه‌ی سیم‌ها را بین انگشتان شست و شیبه کنید تا صاف و موازی شوند. اطمینان حاصل کنید که رنگ‌ها در ترتیب صحیح باقی‌مانده باشند. سر سیم‌ها را همسان با یکدیگر ببرید، به نحوی که از پایه لایه به اندازه ۱/۲ اینچ (۱۲.۵ میلیمتر) خارج شوند، زیرا لایه‌ی کابل حدود ۱/۸ اینچ به داخل کانکتور 8P8C وارد شده و به این معناست که شما تنها ۱/۲ اینچ فضایی برای کابل‌های فرد دارید. ترک کردن بیشتر از ۱/۲ اینچ بدون تابیدگی می‌تواند اتصال و کیفیت را به خطر بیندازد. مطمئن شوید که برش سیم‌ها را هموار و تمیز انجام دهید؛ در غیر این صورت ممکن است باعث عدم برقراری تماس داخل جک شده و هسته‌های به اشتباه هدایت‌شده داخل پلاگر شوند.
8. سیم‌ها را هموار و مرتب نگه دارید در حینی که آنها را با سطح صاف کانکتور RJ-45 به سمت بالا فشار می‌دهید. سیم سفید/نارنجی باید در سمت چپ باشد اگر از بالا به جک نگاه کنید. می‌توانید با نگاه به صفحه جلویی کانکتور، بررسی کنید که آیا تمام سیم‌ها به داخل جک وارد شده‌اند و موقعیت‌هایشان را حفظ کرده‌اند. باید بتوانید هر سیم را در هر یک از چاله‌ها مشاهده کنید، همانند آنچه در پایین و سمت راست مشاهده می‌شود. ممکن است نیاز به کمی فشار دادن باشد تا جفت‌ها را به داخل کانکتور فشار دهید. لایه‌ی کابل نیز باید حدود 1/4 اینچ (6 میلیمتر) به داخل جک وارد شود تا کابل پس از کریمپ شدن کانکتور به خوبی نگه داشته شود. ممکن است نیاز باشد که غلتک را به طول مناسب کشید. قبل از کریمپ کردن، اطمینان حاصل کنید که توالی هنوز درست است.
9. پلاگ سیم‌کشی شده را در دستگاه کریمپینگ قرار دهید. دسته را با انرژی فشار دهید. شما باید صدای گیره‌زنی را بشنوید تا ادامه دهید. هنگامی که کریمپینگ را کامل کردید، دسته به حالت باز باز می‌گردد. برای اطمینان از این که تمام پین‌ها تنظیم شده‌اند، برخی ترجیح می‌دهند این مرحله را با تکرار تکرار کنند و دوباره کریمپ کنند.
10. تمام مراحل فوق را با انتهای دیگر کابل تکرار کنید. نحوهٔ سیم‌کشی انتهای دیگر (568A یا 568B) به میزانی است که از آنکه شما یک کابل مستقیم (straight-through)، رول‌اور (rollover) یا کراس‌اور (cross-over) در حال ساخت هستید، وابسته است (نکات را ببینید).
11. کابل را تست کنید تا اطمینان حاصل شود که در محیط عملکرد خواهد کرد. کابل‌های شبکه با سیم‌کشی نادرست و ناتمام ممکن است در آینده مشکلاتی ایجاد کنند. به علاوه، با ورود تغذیه از طریق اترنت (PoE) به بازار، جفت‌های سیم تعویض‌شده می‌توانند به خرابی فیزیکی کامپیوترها یا تجهیزات سیستم تلفن منجر شوند؛ بنابراین، اهمیت زیادی دارد که جفت‌ها به ترتیب صحیح باشند. یک تستر ساده کابل به سرعت این اطلاعات را برای شما تأیید می‌کند. اگر تستر کابل شبکه در دسترس نباشد، به راحتی می‌توانید اتصالات را به صورت پین به پین تست کنید.
خرید کابل شبکه اصل
برای خرید کابل شبکه و بهره‌مندی از آموزش‌های جامع و باکیفیت در زمینه شبکه، شما می‌توانید با ما از طریق وب‌سایت "کارن شبکه" یا حساب اینستاگرام کارن شبکه تماس برقرار کنید. این امکان به شما ارائه می‌شود تا به سرعت و به دقت به تجربه و دانش شبکه خود افزوده و با آخرین تکنولوژی‌ها و توسعه‌ها در این زمینه آشنا شوید. برای کسب اطلاعات بیشتر و ارتباط مستقیم با ما، لطفاً به وب‌سایت یا اینستاگرام ما مراجعه کنید.
برای مثال، اگر شما یک کابل شبکه به یک کامپیوتر و یک سوئیچ (switch) متصل کنید، ممکن است بگویید "من کابل را به کامپیوتر و سوئیچ سوکت زدم"، یعنی کابل را به پورت یا سوکت مربوطه در هر یک از این دستگاه‌ها وصل کرده‌اید.
مراحل زیر، دستورالعمل‌های عمومی ساخت کابل اترنت دسته 5(معمولاً به نام Cat 5 شناخته می‌شو) را شامل می‌شود. برای مثال ما، یک کابل پچ دسته 5e را ایجاد خواهیم کرد، اما همین روش عمومی برای ساخت هر دسته‌ای از کابل‌های شبکه قابل استفاده است.
چرا سوکت زدن کابل شبکه لازم است؟
سوکت زدن کابل شبکه یا پچ کردن کابل‌های شبکه اهمیت زیادی دارد و دلایل متعددی برای این کار وجود دارد:
1. اتصال دستگاه‌ها به شبکه:
با سوکت زدن کابل‌های شبکه، امکان اتصال دستگاه‌های مختلف به شبکه فراهم می‌شود. این دستگاه‌ها ممکن است شامل کامپیوترها، لپ‌تاپ‌ها، پرینترها، روترها، سوئیچ‌ها و دیگر تجهیزات شبکه باشند.
2. ارتباط بین دستگاه‌ها:
سوکت زدن کابل‌ها اجازه برقراری ارتباط و انتقال داده بین دستگاه‌های مختلف در شبکه را فراهم می‌کند. این اتصالات می‌توانند برای انتقال اطلاعات، اشتراک اینترنت، ارسال و دریافت فایل و سرویس‌های دیگر استفاده شوند.
3. تعمیر و نگهداری:
با سوکت زدن کابل‌ها، امکان تعمیر و نگهداری آسانتر می‌شود. اگر کابلی به هر دلیلی خراب شود یا نیاز به تغییر دستگاه‌ها و یا انتقال آنها وجود داشته باشد، با تعویض یا سوکت زدن مجدد کابل، مشکلات حل می‌شوند.
4. مدیریت کابل‌ها:
سوکت زدن کابل شبکه به مدیریت مناسب کابل‌ها کمک می‌کند. این کار باعث مرتبی و سازماندهی کابل‌ها می‌شود و از پیچیدگی و اشکالات ناشی از کابل‌های گیجناکننده جلوگیری می‌کند.
5. حفاظت از اتصالات:
سوکت زدن کابل شبکه به اتصالات محافظت می‌کند. اتصالات مستقیم به دستگاه‌ها ممکن است به راحتی در معرض خطرات فیزیکی قرار گیرند، اما با استفاده از کانکتورها و سوکت‌ها، این اتصالات درون یک پورت محافظت می‌شوند.
برای سوکت زدن کابل شبکه به چه ابزار‌هایی نیاز داریم؟
برای سوکت زدن یا پچ کردن کابل‌های شبکه، نیاز به ابزارهای خاصی دارید. این ابزارها شامل موارد زیر می‌شوند:
1. کابل شبکه:
حتماً یک کابل شبکه نیاز دارید که برای سوکت زدن به دستگاه‌ها یا سوئیچ‌ها مناسب باشد. معمولاً از کابل‌های Cat 5e یا Cat 6 برای این منظور استفاده می‌شود.
2. کانکتورها (رابط‌ها):
شما نیاز به دو کانکتور (رابط) دارید، یک کانکتور برای هر انتهای کابل. این کانکتورها معمولاً به نامهای RJ45 شناخته می‌شوند و برای اتصال به سوکت‌ها یا پورت‌های شبکه استفاده می‌شوند.
3. دستگاه Crimping:
Crimper یا دستگاه سنگین‌نما برای فشردن یا "کریمپ" کردن کابل و کانکتورها به یکدیگر استفاده می‌شود. این دستگاه به شما این امکان را می‌دهد که اطمینان حاصل کنید که کابل به درستی به کانکتور متصل شده و اتصالات مناسبی ایجاد شده‌اند.
4. تستر کابل (Cable Tester):
پس از سوکت زدن کابل، تستر کابل را برای اطمینان از صحت اتصالات و عدم وجود خطاها استفاده کنید. این ابزار نمایش می‌دهد که آیا اتصالات کابل درست انجام شده‌اند یا خیر.
5. کلید سوکت زدن (Punch Down Tool):
برای سوکت زدن کابل‌ها به پچ پنل یا جک‌باکس‌ها، از یک کلید سوکت زدن استفاده می‌شود. این ابزار برای فشردن موارد اضافی کابل درون سوکت یا پچ پنل استفاده می‌شود.
6. شیار برش (Cable Stripper):
برای برش عایق کابل و فراهم کردن محلی برای قرار گیری کانکتورها، از شیار برش استفاده می‌شود.
7. قیچی و پین‌سیت (Cutters and Pliers):
قیچی برای برش انتهای کابل‌ها و پین‌سیت برای تنظیم و ترتیب موارد در طول سوکت زدن.
استفاده از ابزارهای مناسب و دقیق در این فرآیند به ایجاد اتصالات قوی و کارآمد کمک می‌کند.
مراحل سوکت زدن کابل شبکه به صورت گام به گام
1. طول مورد نیاز از کابل شبکه را باز کنید و کمی سیم اضافی اضافه کنید، به عنوان پیشگیری. اگر قصد نصب یک پوشه داشتید، این کار را انجام دهید، پیش از اینکه لایه محافظ را بردارید و اطمینان حاصل کنید که پوشه به روش صحیح روبروی باشد. لطفاً توجه داشته باشید که طول کابل باید بیشتر از ۱۰۰ متر نباشد تا از کاهش (یعنی کاهش قدرت سیگنال به دلیل افت از دست رفتن سیگنال در طول کابل) جلوگیری شود. نگه داشتن طول زیر ۱۰۰ متر از نقطه دسترسی (یعنی پلیت صورتی) تا پچ پنل یا سوئیچ شبکه، قدرت/کیفیت سیگنال خوبی را تضمین می‌کند.
2. با دقت لایه خارجی کابل را بردارید. هنگام کاشتن لایه، مواظب باشید که سیم‌کشی داخلی را مورد خط و خش یا برش قرار ندهید. یک راه خوب برای انجام این کار، برش طولی با اسنیپس یا چاقو در امتداد یکی از دیواره‌های کابل است، دور از خودتان، حدود یک اینچ به سمت سر باز. این کاهش خطر برش عایق سیم‌ها را افزایش می‌دهد. رشته داخل کابل را با سیم‌ها پیدا کنید یا اگر رشته ای پیدا نشد، از خود سیم‌ها برای باز کردن پوشه کابل استفاده کنید. پوشه باز شده را ببرید و سیم‌های چرخیده را حدود ۳۰ میلیمتر ببرید. ۸ سیم چرخیده را در ۴ جفت مشاهده خواهید کرد. هر جفت یک سیم از یک رنگ خاص و یک سیم دیگر سفید با خط رنگی متناسب با هم دارد (این سیم به نام چاپنده نیز معروف است).
3. سیم‌های به تازگی نمایان شده را برای هر گونه برش یا خراشی که ممکن است مفصل مس را بروز دهد، بازرسی کنید. اگر به پوشه محافظ سیم‌ها نفوذ کرده باشید، نیاز به برش کل قطعه‌ی سیم دارید و از مرحله یک دوباره شروع کنید. مس مکشوده ممکن است به تداخل، عملکرد ناقص یا عدم اتصال منجر شود. حفظ لایه خارجی برای تمامی کابل‌های شبکه بسیار مهم است.
4. سیم‌های جفت‌شده را باز کنید تا بتوانند به شکل صاف بین انگشتان شما قرار گیرند. قطعه سفید از نخ می‌تواند با لبه لباس متقارن شده و دور انداخته شود (برای اطلاعات بیشتر به هشدارها مراجعه کنید). برای دستیابی به راحتی بیشتر، سیم‌ها را به گونه‌ای ببرید که از پایه لایه بیرونی ۳/۴ اینچ (۱۹ میلیمتر) بلند باشند و طول آنها همسان باشد.
5. سیم‌ها را بر اساس مشخصات سیم‌کشیی که دنبال می‌کنید، ترتیب دهید. دو روش توسط TIA (انجمن صنعت انتقال اطلاعات) تعیین شده‌اند: 568A و 568B. استفاده از کدام یک وابسته به این است که چه چیزی متصل می‌شود. یک کابل مستقیم برای اتصال دو دستگاه با لایه‌های مختلف (مثلاً یک‌هاب و یک کامپیوتر) استفاده می‌شود. دو دستگاه مشابه به طور معمول نیاز به یک کابل cross-over دارند. تفاوت بین این دو این است که یک کابل مستقیم در هر دو انتها با 568B سیم‌کشی شده است، در حالی که یک کابل cross-over یک انتها با 568A و انتهای دیگر با 568B سیم‌کشی شده است. برای نمایش در مراحل زیر، از 568B استفاده خواهیم کرد، اما می‌توانید به راحتی دستورالعمل‌ها را به 568A تطبیق دهید.
568B - سیم‌ها را به ترتیب زیر از چپ به راست قرار دهید:
سفید نارنجی
نارنجی
سفید سبز
آبی
سفید آبی
سبز
سفید قهوه‌ای
قهوه‌ای
568A - از چپ به راست:
سفید/سبز
سبز
سفید/نارنجی
آبی
سفید/آبی
نارنجی
سفید/قهوه‌ای
قهوه‌ای
6. همچنین می‌توانید از رمز ۱-۲-۳-۶/۳-۶-۱-۲ استفاده کنید تا به یاد بیاورید که کدام سیم‌ها تعویض شده‌اند.
7. همه‌ی سیم‌ها را بین انگشتان شست و شیبه کنید تا صاف و موازی شوند. اطمینان حاصل کنید که رنگ‌ها در ترتیب صحیح باقی‌مانده باشند. سر سیم‌ها را همسان با یکدیگر ببرید، به نحوی که از پایه لایه به اندازه ۱/۲ اینچ (۱۲.۵ میلیمتر) خارج شوند، زیرا لایه‌ی کابل حدود ۱/۸ اینچ به داخل کانکتور 8P8C وارد شده و به این معناست که شما تنها ۱/۲ اینچ فضایی برای کابل‌های فرد دارید. ترک کردن بیشتر از ۱/۲ اینچ بدون تابیدگی می‌تواند اتصال و کیفیت را به خطر بیندازد. مطمئن شوید که برش سیم‌ها را هموار و تمیز انجام دهید؛ در غیر این صورت ممکن است باعث عدم برقراری تماس داخل جک شده و هسته‌های به اشتباه هدایت‌شده داخل پلاگر شوند.
8. سیم‌ها را هموار و مرتب نگه دارید در حینی که آنها را با سطح صاف کانکتور RJ-45 به سمت بالا فشار می‌دهید. سیم سفید/نارنجی باید در سمت چپ باشد اگر از بالا به جک نگاه کنید. می‌توانید با نگاه به صفحه جلویی کانکتور، بررسی کنید که آیا تمام سیم‌ها به داخل جک وارد شده‌اند و موقعیت‌هایشان را حفظ کرده‌اند. باید بتوانید هر سیم را در هر یک از چاله‌ها مشاهده کنید، همانند آنچه در پایین و سمت راست مشاهده می‌شود. ممکن است نیاز به کمی فشار دادن باشد تا جفت‌ها را به داخل کانکتور فشار دهید. لایه‌ی کابل نیز باید حدود 1/4 اینچ (6 میلیمتر) به داخل جک وارد شود تا کابل پس از کریمپ شدن کانکتور به خوبی نگه داشته شود. ممکن است نیاز باشد که غلتک را به طول مناسب کشید. قبل از کریمپ کردن، اطمینان حاصل کنید که توالی هنوز درست است.
9. پلاگ سیم‌کشی شده را در دستگاه کریمپینگ قرار دهید. دسته را با انرژی فشار دهید. شما باید صدای گیره‌زنی را بشنوید تا ادامه دهید. هنگامی که کریمپینگ را کامل کردید، دسته به حالت باز باز می‌گردد. برای اطمینان از این که تمام پین‌ها تنظیم شده‌اند، برخی ترجیح می‌دهند این مرحله را با تکرار تکرار کنند و دوباره کریمپ کنند.
10. تمام مراحل فوق را با انتهای دیگر کابل تکرار کنید. نحوهٔ سیم‌کشی انتهای دیگر (568A یا 568B) به میزانی است که از آنکه شما یک کابل مستقیم (straight-through)، رول‌اور (rollover) یا کراس‌اور (cross-over) در حال ساخت هستید، وابسته است (نکات را ببینید).
11. کابل را تست کنید تا اطمینان حاصل شود که در محیط عملکرد خواهد کرد. کابل‌های شبکه با سیم‌کشی نادرست و ناتمام ممکن است در آینده مشکلاتی ایجاد کنند. به علاوه، با ورود تغذیه از طریق اترنت (PoE) به بازار، جفت‌های سیم تعویض‌شده می‌توانند به خرابی فیزیکی کامپیوترها یا تجهیزات سیستم تلفن منجر شوند؛ بنابراین، اهمیت زیادی دارد که جفت‌ها به ترتیب صحیح باشند. یک تستر ساده کابل به سرعت این اطلاعات را برای شما تأیید می‌کند. اگر تستر کابل شبکه در دسترس نباشد، به راحتی می‌توانید اتصالات را به صورت پین به پین تست کنید.
خرید کابل شبکه اصل
برای خرید کابل شبکه و بهره‌مندی از آموزش‌های جامع و باکیفیت در زمینه شبکه، شما می‌توانید با ما از طریق وب‌سایت "کارن شبکه" یا حساب اینستاگرام کارن شبکه تماس برقرار کنید. این امکان به شما ارائه می‌شود تا به سرعت و به دقت به تجربه و دانش شبکه خود افزوده و با آخرین تکنولوژی‌ها و توسعه‌ها در این زمینه آشنا شوید. برای کسب اطلاعات بیشتر و ارتباط مستقیم با ما، لطفاً به وب‌سایت یا اینستاگرام ما مراجعه کنید.
پربينندهترين مطالب و خبرها
