مردم ايران تشنه شادی و نشاط هستند

در همين خصوص سايت تابناک در مطلبي نوشت: هیچ تحلیل‌گر فوتبالی تصور نمی‌کرد دیشب بازیکنان ایران اینچنین حرفه‌ای ظاهر شوند و کارلوس کیروش سرمربی تیم ملی فوتبال چنین تیم منسجمی را برای رویارویی با قهرمان دو دوره و نایب قهرمان دو دوره جام جهانی ساخته باشد. حتی وقتی میکرفون تلویزیون باز ماند و اعتقاد قلبی کارشناسان مشخص شد، حکایت از کیسه گل شدن تیم ملی داشت. با این حال فوتباليست‌های ایران در مقابل آرژانتین در کلاس بین المللی ظاهر شدند و آرژانتینی که تمام مهره‌های هجومی اش را به میدان آورده بود و در پی یک برد پرگل بود تا دقیقه 91 مقابل ایران متوقف شد و چه بسا اگر داور بازی خطای پنالتی رخ داده روی اشکان دژاگه را گرفته بود و این شوت منجر به گل می‌شد و سپس شاهد بازی صددرصد دفاعی ایران بودیم، یک شگفتی بزرگ در جام جهانی و تاریخ فوتبال ایران رقم می‌خورد.

با این حال حتی پس از شکست حسرت بار مقابل تیم ملی آرژانتین، در کمال شگفتی شاهد حضور گسترده مردم در خیابان‌های شهرهای بزرگ و به خصوص پایتخت و شادی تا ساعتی پس از بامداد بودیم؛ اتفاقی که قطعاً در تاریخ رویدادهای فوتبال امری بی سابقه است که هوادران تیمی علی رغم شکست تیم‌شان در یک بازی، اقدام به چنین شادی گسترده‌ای نمی‌کنند و این برای نخستین بار بود که هم هواداران تیم برنده و هم هواداران تیم بازنده به شادی پرداختند.

در همان ساعات نخست برخی نقدهای جدی نسبت به این شادی وارد کردند و یکی از نویسنده‌های سابقاً ورزشی نویس در این باره نوشت: «به گوششان برسانيد اينجا مردم تا نيمه هاي شب براي شكستشان پايكوبي كردند» و دیگر نقدها نیز در همین راستا و البته نه ادبیاتی اینچنین ملایم، بلکه با لحنی تند مطرح شد و نقد وارده این بود که افکارعمومی جهان قضاوت صحیحی از این شادی نخواهد داشت و بابت اینکه مردم ایران از شکست‌شان خوشحالند، به ما خواهند خندید.

در مقابل اما گروهی بودند که تاکید داشتند ایران تقریباً یک امتیاز را گرفته بود و مردم خود را آماده شادی کرده بودند و پس از گل نیز، این موضوع برای مردم کمترین اهمیتی نداشت و چنین بازی حرفه‌ای و کم نظیری در مقابل چنین تیم بزرگی ولو آنکه با شکست از طریق گل دقیقه 91 بهترین بازیکن جام جهانی رقم بخورد، مستحق شادی بود و این شادی به نوعی حتی حمایت از تیم ملی بود که یک بازی مهم و سرنوشت ساز دیگر در گروهش مقابل بوسنی هرزگوین دارد که می‌تواند باعث صعود تیم ملی برای نخستین بار از گروهش در تاریخ حضور تیم فوتبال ایران در جام جهانی شود.

در این میان البته یک رویکرد دیگر نیز وجود داشت و آن هم اینکه سوای برد و باخت، مردم تشنه شادی هستند و بازیهای تیم ملی در جام جهانی فرصت برای شادی جمعی مردم در کف خیابان‌های شهرهای بزرگ و به طور خاص پایتخت است و مردم قصد نداشتند به هیچ قیمت از این فرصت بگذرند و به همین دلیل دیشب نیز در صحنه حاضر شدند و ساعات متمادی فریاد زدند، چرخ زدند، پرچم ایران را روی دست بالا بردند، شادی کردند و وجودشان را این گونه تخلیه کردند و نباید به مردم خرده گرفت که چرا از این فرصت نگذشتند و حاضر نشدند از این شادی‌ها بگذرند.