تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۰/۲۶ ساعت ۱۰:۲۴
کد مطلب : ۱۲۳۵۷۸
ظرفیتی ویژه به‌نام ناطق نوری
صادق زیبا کلام
روزنامه بهار
اگر بعد از هاشمی عمل و مسیر او را هیچ کس به‌اندازه روحانی نتواند طی کند، هیچ‌کس نیز به‌اندازه ناطق‌نوری نمی‌تواند پیوند بین دو جریان سیاسی را به‌اندازه او برقرار کند.
در توصیف این مدعا باید اظهارات چهره‌های شاخص اصلاحطلب را مدنظر بگیریم. غلامحسین کرباسچی دبیرل حزب کارگزاران در مورد نقش ناطق حرکت اصلاح‌طلبان به سمت ناطق درجریان انتخابات را روشی معقول دانسته بود. سعید حجاریان نیز در مورد ناطق نوری می‌گوید از حضور چنین نیروهایی باید استقبال کرد.
ظرفیت‌های ناطق‌نوری نه تنها در سطح حزبی بلکه به مراتب بالاتر هم هست. او به سبب جایگاه فعلی که دارد، نشان می‌دهد مورد اعتماد رهبری است. نزدیک بودن فردی مثل او این فرصت را به اصلاح‌طلبان می‌دهد که بیواسطه در کنار رهبری باشند، از نظرات دقیق ایشان مطلع و در مواقع لزوم مسیرشان را از طریق آیتالله ناطق نوری به اطلاع رهبری برسانند و کسب تکلیف کنند و سنگ بنای ارتباط بیش از گذشته میان همگی آنها چیده شود.بیتعارف شخصیت ناطق نوری، اصلاح طلبان را به سوی خود جلب کرده است. در سال 87 جریان نزدیک به هاشمی رفسنجانی ایده تشکیل دولت وحدت ملی را ارائه داد که که محور آن ناطق نوری بود. شاید در همین راستا بود که سعید حجاریان، ناطق را گزینه مناسب برای رقابت با احمدی‌نژاد دانست و پیش بینی کرده بود که در صورت کاندیداتوری، رئیس جمهور دهم ناطق نوری خواهد بود.
در سال 92 اصلاح‌طلبان باز هم سراغ ناطق نوری رفتند گرچه روی او اجماع نبود. حتی آیتالله هاشمی رفسنجانی در مصاحبه‌ای گفته بود نظر من برای انتخابات یازدهم آقای ناطق نوری بود، اما ایشان نپذیرفت و روحانی را پیشنهاد کرد و سپس من به همراه ایشان تصمیم گرفتیم به طور مشترک به دکتر روحانی پیشنهاد کاندیداتوری بدهیم. بی‌تردید نقش ناطق نوری در رسیدن روحانی به مقام ریاست‌جمهوری بی‌بدیل است.فراموش نکنیم در انتخابات سال ۹۲ با اینکه روحانی تا حدودی بی‌طرفی و حضور خود به طور مستقل را معیار انتخاباتی خود اعلام کرده بود، اما روحانی و عارف را نمایندگان جریان‌های نزدیک به هم می‌دانستند و با رد صلاحیت هاشمی، روحانی از سوی ناطق نوری مورد حمایت قرار گرفت و بعدها با رایزنی او عارف کنار رفت که حتی بعضی از فعالان اصلاحات نقش ناطق نوری در این تصمیم را خیلی مهم دانستند.
ناطق نوری به همراه هاشمی رفسنجانی، رئیس دولت اصلاحات و سیدحسن خمینی از چهار عضو اصلی ائتلاف اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان بود که در نهایت روز ۲۱ خرداد ۱۳۹۲، ضمن تشکر از انصراف محمدرضا عارف، حسن روحانی را به عنوان کاندیدای نهایی این ائتلاف معرفی کردند.
ماجرای ارتباط ناطق نوری با اصلاح‌طلبان تا امروز ادامه دارد و حالا فرصتی است که بیش از گذشته از ظرفیت‌های او استفاده شود.
رابطه نزدیک سیاسی و جناحی ناطق نوری و روحانی از زمان قبل از انقلاب در جامعه روحانیت مبارز و بعد از انقلاب در دو دوره مجلس به‌عنوان رئیس و نائب رئیس هیأت رئیسه مجلس، بعضی از اصلاح‌طلبان را که روحانی را خودی می‌دانند، به این جمع‌بندی رسانده بود که او وزنه بزرگی است.اینکه نظر خود ناطق‌نوری چیست باید به سخنرانی او در دانشگاه گلستان حدود چهار سال پیش برگردیم. او در مراسم قدردانی که سیاسیون و دانشگاه‌های استان گلستان برای او‌ترتیب داده بود حاضر شد و دو جمله کلیدی در سخنانش گفت: «به عنوان سردسته اصلاح‌طلبان به میدان نخواهم آمد» و «من جناح راستی شناخته شده‌ام که مارک اشتباهی است».
ناطق نوری مدت هاست که به جریان میانهرو نزدیک شده و به عنوان یکی از وزنه‌های اصلاحات شناخته می‌شود، فقدان هاشمی به نزدیکتر شدن بیشتر ناطق و اصلاح طلبان کمک خواهد کرد و این مسئله می‌تواند به‌عنوان یک فاکتور مثبت، جریان حامی دولت را به پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری 96 نزدیک کند.
افزایش انتقادات جبهه اصولگرایان از ناطق نوری تنها باعث شده تا اصولگرایان که در داشتن محور وحدت تاکنون مشکل داشتند، همچنان با این چالش دست و پنجه نرم کنند و اصلاحات بهتر از گذشته بتواند از سکوت اصولگرایان در برابر تهمت‌هایی که به خانواده ناطق نوری وارد می‌شود، استفاده کنند.
حالا شاید اصلی‌ترین مانع پیشروی در این مسئله اتحاد اصلاح‌طلبان بر سر ناطق‌نوری و نقش او در این جناحسیاسی باشد. آنچه پیداست این است که بزرگان اصلاحات با حضور او مشکلی ندارند و بدنهمیانی این جریان است که باید بپذیرد ناطق را از خود بدانند یا نه، اما بدون تردید حضور او در جناح اصولگرا با توجه به شرایط عملاً منتفی است و بهترین فرصت برای اصلاحات خواهد بود تا از ظرفیت‌های او برای رسیدن به اهداف و سوداهایی که در سر می‌پروراند و رسیدن به آن سخت می‌کرد، استفاده کنند.
قدرت چانهزنی ناطق هنوز در خیلی حوزه‌ها بالاست و این دستگیر روزهای سخت اصلاح‌طلبان در در انتخابات بلکه در حیات سیاسی‌شان خواهد بود، آنهم در شرایطی که کمبود آیتالله هاشمی حتماً به مرور تاثیرگذاری خاص خود را خواهد داشت.
روزنامه بهار
اگر بعد از هاشمی عمل و مسیر او را هیچ کس به‌اندازه روحانی نتواند طی کند، هیچ‌کس نیز به‌اندازه ناطق‌نوری نمی‌تواند پیوند بین دو جریان سیاسی را به‌اندازه او برقرار کند.
در توصیف این مدعا باید اظهارات چهره‌های شاخص اصلاحطلب را مدنظر بگیریم. غلامحسین کرباسچی دبیرل حزب کارگزاران در مورد نقش ناطق حرکت اصلاح‌طلبان به سمت ناطق درجریان انتخابات را روشی معقول دانسته بود. سعید حجاریان نیز در مورد ناطق نوری می‌گوید از حضور چنین نیروهایی باید استقبال کرد.
ظرفیت‌های ناطق‌نوری نه تنها در سطح حزبی بلکه به مراتب بالاتر هم هست. او به سبب جایگاه فعلی که دارد، نشان می‌دهد مورد اعتماد رهبری است. نزدیک بودن فردی مثل او این فرصت را به اصلاح‌طلبان می‌دهد که بیواسطه در کنار رهبری باشند، از نظرات دقیق ایشان مطلع و در مواقع لزوم مسیرشان را از طریق آیتالله ناطق نوری به اطلاع رهبری برسانند و کسب تکلیف کنند و سنگ بنای ارتباط بیش از گذشته میان همگی آنها چیده شود.بیتعارف شخصیت ناطق نوری، اصلاح طلبان را به سوی خود جلب کرده است. در سال 87 جریان نزدیک به هاشمی رفسنجانی ایده تشکیل دولت وحدت ملی را ارائه داد که که محور آن ناطق نوری بود. شاید در همین راستا بود که سعید حجاریان، ناطق را گزینه مناسب برای رقابت با احمدی‌نژاد دانست و پیش بینی کرده بود که در صورت کاندیداتوری، رئیس جمهور دهم ناطق نوری خواهد بود.
در سال 92 اصلاح‌طلبان باز هم سراغ ناطق نوری رفتند گرچه روی او اجماع نبود. حتی آیتالله هاشمی رفسنجانی در مصاحبه‌ای گفته بود نظر من برای انتخابات یازدهم آقای ناطق نوری بود، اما ایشان نپذیرفت و روحانی را پیشنهاد کرد و سپس من به همراه ایشان تصمیم گرفتیم به طور مشترک به دکتر روحانی پیشنهاد کاندیداتوری بدهیم. بی‌تردید نقش ناطق نوری در رسیدن روحانی به مقام ریاست‌جمهوری بی‌بدیل است.فراموش نکنیم در انتخابات سال ۹۲ با اینکه روحانی تا حدودی بی‌طرفی و حضور خود به طور مستقل را معیار انتخاباتی خود اعلام کرده بود، اما روحانی و عارف را نمایندگان جریان‌های نزدیک به هم می‌دانستند و با رد صلاحیت هاشمی، روحانی از سوی ناطق نوری مورد حمایت قرار گرفت و بعدها با رایزنی او عارف کنار رفت که حتی بعضی از فعالان اصلاحات نقش ناطق نوری در این تصمیم را خیلی مهم دانستند.
ناطق نوری به همراه هاشمی رفسنجانی، رئیس دولت اصلاحات و سیدحسن خمینی از چهار عضو اصلی ائتلاف اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان بود که در نهایت روز ۲۱ خرداد ۱۳۹۲، ضمن تشکر از انصراف محمدرضا عارف، حسن روحانی را به عنوان کاندیدای نهایی این ائتلاف معرفی کردند.
ماجرای ارتباط ناطق نوری با اصلاح‌طلبان تا امروز ادامه دارد و حالا فرصتی است که بیش از گذشته از ظرفیت‌های او استفاده شود.
رابطه نزدیک سیاسی و جناحی ناطق نوری و روحانی از زمان قبل از انقلاب در جامعه روحانیت مبارز و بعد از انقلاب در دو دوره مجلس به‌عنوان رئیس و نائب رئیس هیأت رئیسه مجلس، بعضی از اصلاح‌طلبان را که روحانی را خودی می‌دانند، به این جمع‌بندی رسانده بود که او وزنه بزرگی است.اینکه نظر خود ناطق‌نوری چیست باید به سخنرانی او در دانشگاه گلستان حدود چهار سال پیش برگردیم. او در مراسم قدردانی که سیاسیون و دانشگاه‌های استان گلستان برای او‌ترتیب داده بود حاضر شد و دو جمله کلیدی در سخنانش گفت: «به عنوان سردسته اصلاح‌طلبان به میدان نخواهم آمد» و «من جناح راستی شناخته شده‌ام که مارک اشتباهی است».
ناطق نوری مدت هاست که به جریان میانهرو نزدیک شده و به عنوان یکی از وزنه‌های اصلاحات شناخته می‌شود، فقدان هاشمی به نزدیکتر شدن بیشتر ناطق و اصلاح طلبان کمک خواهد کرد و این مسئله می‌تواند به‌عنوان یک فاکتور مثبت، جریان حامی دولت را به پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری 96 نزدیک کند.
افزایش انتقادات جبهه اصولگرایان از ناطق نوری تنها باعث شده تا اصولگرایان که در داشتن محور وحدت تاکنون مشکل داشتند، همچنان با این چالش دست و پنجه نرم کنند و اصلاحات بهتر از گذشته بتواند از سکوت اصولگرایان در برابر تهمت‌هایی که به خانواده ناطق نوری وارد می‌شود، استفاده کنند.
حالا شاید اصلی‌ترین مانع پیشروی در این مسئله اتحاد اصلاح‌طلبان بر سر ناطق‌نوری و نقش او در این جناحسیاسی باشد. آنچه پیداست این است که بزرگان اصلاحات با حضور او مشکلی ندارند و بدنهمیانی این جریان است که باید بپذیرد ناطق را از خود بدانند یا نه، اما بدون تردید حضور او در جناح اصولگرا با توجه به شرایط عملاً منتفی است و بهترین فرصت برای اصلاحات خواهد بود تا از ظرفیت‌های او برای رسیدن به اهداف و سوداهایی که در سر می‌پروراند و رسیدن به آن سخت می‌کرد، استفاده کنند.
قدرت چانهزنی ناطق هنوز در خیلی حوزه‌ها بالاست و این دستگیر روزهای سخت اصلاح‌طلبان در در انتخابات بلکه در حیات سیاسی‌شان خواهد بود، آنهم در شرایطی که کمبود آیتالله هاشمی حتماً به مرور تاثیرگذاری خاص خود را خواهد داشت.
