واكنشي به اتهامات شریعتی عليه اساتيد

به گزارش فرارو، آیت‌اللهی در این نامه آورده است که «روزنامه کیهان در گفت‌وگویی که چاپ کرد اتهام‌های متعددی را به تمامی اعضای هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی وارد کرد که امید است خداوند در روز قیامت انتقام این تهمت‌های ناروا و انگ‌هایی که از هتاکان به فرهیختگان برجسته جامعه اسلامی ما وارد شده است را بگیرد.»
وی در ابتدای این نامه، هفت "واقعیت اجتماعی و اخلاقی" را به شرح زیر بیان کرد:
«1- وقتی شما فسادی را به یک مجموعه‌ای نسبت بدهید و شخص یا اشخاصی که آن اتهام متوجه آنهاست را مشخص نسازید، تمامی افراد آن مجموعه در موضع اتهام آن فساد قرار می‌گیرند.
2- حتی اگر فساد فردی را مطرح نمایید و بر عنوان مجموعه‌ای که به آن منتسب است تاکید کنید حیثیت افراد آن مجموعه را زیر سوال برده‌اید (حتی اگر در قالب شوخی و طنز باشد). به همین دلیل است که در سریال‌های تلویزیونی وقتی یک شخصیت سریال دارای شغل به خصوصی باشد، اعتراض‌ها از جانب مشتغلان به آن شغل از هر طرف برخاسته می‌شود که تلویزیون حیثیت ما را زیر سوال برده است.
3- برخی نیز به بهانه ادعای پایبندی به برخی دستورات دینی و اینکه غیبت اشکال دارد سعی می‌کنند به طور مبهم به شخصی نسبتی بدهند و بگویند دین مرا مجاز به گفتن برخی حقایق نکرده است. در ظاهر هم فرد بسیار متشرعی جلوه می‌کند، در حالی که حتی اگر آن شخص دچار ضعف کوچکی هم باشد چون به طور مبهم در خصوص او مطالبی گفته شده است، شنوندگان، تمامی اتهاماتی که می‌توان به یک شخص داد را از سر می‌گذرانند و او را در معرض قضاوت‌های بسیار نامناسب قرار می‌دهند. گفته شده است شخصی که با مرجع تقلیدی خصومت داشت در برابر پرسش از صلاحیت آن مرجع توسط مردم جواب می‌داد "دین جلوی زبان من را گرفته است و نمی‌توانم بسیاری از مطالب را بگویم". آن مرجع گفته بود هیچکس به اندازه این شخص مرا بی‌آبرو نکرد.

4- برخی نیز برای آنکه در معرض پاسخگویی به اتهام‌های فراوانی که خود دارند قرار نگیرند با فرافکنی اشکالات خود به دیگران، خود را فردی دلسوز و پاک جلوه می‌دهند و از ابتدا راه تحقیق درباره خودشان را می‌بندند.
5- گویند شخصی نزد آیت‌الله العظمی بروجردی آمد و شکایت کرد که یکی از طلبه‌های شما از من دزدی کرده است. ایشان در جواب گفتند: "اتفاقا از ما نیز دزدی کرده است و آن لباس روحانیت ما بوده است که آن را دزدیده است."
6- برخی برای مقابله با یک فساد، دست به فسادهای متعدد بدتری (همچون دروغ، تهمت، ظلم، آبروریزی، تکبر، نفاق و شیوع فحشاء و غیره) می‌زنند تا نه تنها کار خود را توجیه کنند بلکه در سایه آن به مطامع خود نیز برسند.
7- با اینکه اصل حقوقی و فقهی تاکید می‌کند که اصل بر برائت است برای عده‌ای نیز اصل بر فساد و بی‌دینی است. جالب آن است که با یک خبر دروغ از یک شخص مریض نیز بلافاصله قضاوت کرده و به قول خودشان با قاطعیت هرگونه ظلمی را روا می‌دارند.»

رئیس پژوهشگاه علوم انسانی پس از بیان این هفت مورد ادعا کرده است: «در گفت‌وگوی روزنامه کیهان تمامی موارد فوق اتفاق افتاد. تمامی استادان دانشگاه علامه طباطبایی به انواع اتهام‌ها از جانب شخصی که خود مرکز بسیاری خطاها بوده است مطرح شد و این بی‌حرمتی، عواقب مادی و معنوی بسیاری بدی را برای کشور به ارمغان خواهد آورد.»
آیت‌اللهی در ادامه نامه خود این سوال را مطرح کرده است که "واقعا چند مورد از آن اتهام‌هایی که ایشان زده‌اند در دادگاه صالحه محکومیت یافته است؟" وی در ادامه آورده است: «نکند آن دانشجویانی که برای ایشان جاسوسی می‌کرده‌اند برای آنکه استادی در قبال خواسته ناحق آنها مقاومت کرده بود برای انتقام، چنین اتهام‌هایی را مطرح کرده‌اند تا هم نمره‌ای به دست آورند و هم بتوانند در دوره‌های بالاتر بدون آزمون وارد شوند؟»

این استاد فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی در بخش پایانی نامه خود از روزنامه کیهان به خاطر اینکه رئیس پیشین دانشگاه علامه را شخصی فرهیخته خوانده است، اظهار تعجب کرده و نوشته است: «ایشان چه نظر جدیدی یا کار علمی بدیعی در علوم انسانی و حتی در علوم اسلامی کرده‌اند؟»