اینترنت فیبر نوری در رشت: همه چیز درباره سرویس FTTH و راه ثبت‌نام

در این مقاله، ما به بررسی فناوری اینترنت فیبرنوری می پردازیم. همچنین تفاوت های آن رابا فناوری های مبتنی بر DSL با یکدیگر مقایسه می‌ کنیم. علاوه بر اینها وضعیت توسعه این تکنولوژی در ایران را مورد بررسی قرار می دهیم. در حال حاضر در بین استان‌های کشور، فیبر نوری در رشت توسعه قابل توجهی داشته است. برای ثبت‌نام FTTH در گیلان از طریق آدرس www.tanoma3418.ir/registration این امکان فراهم است.
تار نوری ( فیبرنوری) رشته ای بلند و باریک است که از ماده ای شفاف مانند شیشه یا پلاستیک ساخته شده است. این تار قادر است نوری که از یک سر به آن وارد می شود را به سر دیگر انتقال دهد.  فیبرنوری دارای پهنای باند بسیار بیشتری نسبت به کابل های معمولی است و با استفاده از آن، انتقال اطلاعات تصویر، صوت و سایر داده ها با سرعت بالا تا 100 گیگابیت بر ثانیه و بیشتر امکان پذیر است. امروزه، اینترنت فیبرنوری به عنوان یکی از ابزارهای اصلی انتقال اطلاعات در حوزه مخابرات به دلیل پهنای باند بالا نسبت به کابل های مسی و تأخیر کمتر نسبت به مخابرات ماهواره ای، استفاده می شود. تارهای نوری بر اساس نوع، خصوصیات کابل و پوشش آنها، به سه دسته اصلی تقسیم می شوند.
•    Indoor (Tight Buffer
•    (Outdoor(Loose tube
•    Indoor & Outdoor

معرفی تکنولوژی FTTx و مقایسه آن با VDSL و ADSL
یکی از اصطلاحاتی که امروزه بسیار شناخته شده است، «FTTx» (سرواژه Fiber to the x) است. این تکنولوژی از جایگزینی کابل های مسی (از جمله کابل تلفن برای ADSL و VDSL) با کابل های  فیبرنوری برای دسترسی به اینترنت ثابت استفاده می کند. «x» می تواند به روش های مختلفی از ارائه این خدمات به مشترکان اشاره کند.

کابل های  فیبرنوری از نور به عنوان حامل داده ها استفاده می کنند، بنابراین تأثیر نویزهای معمولاً بر کابل های فلزی بر سیگنال های اطلاعاتی ندارند. اینترنت فیبرنوری قابلیت ارائه سرعت بسیار بالا تا یک گیگابیت بر ثانیه را دارد، با این حال در عمل سرعت نهایی آن کمتر از این مقدار است. با این حال، در مقایسه با VDSL2 که سرعت تئوری تا 300 مگابیت بر ثانیه دارد، FTTx چندین برابر سریعتر است.

مزایای اینترنت فیبرنوری نسبت به استانداردهای DSL
یکی از مزایای بارز فناوری  فیبرنوری نسبت به استانداردهای DSL، سرعت متقارن (یعنی سرعت یکسان در آپلود و دانلود) است. علاوه بر این، در مقابل ADSL و VDSL که به فاصله کاربر از مرکز خدمات مخابرات حساس هستند، استفاده از اینترنت فیبرنوری می تواند در فواصل بسیار بزرگتر و بدون نگرانی از کاهش سرعت یا تأخیر زیاد مورد استفاده قرار گیرد.
در مقابل کابل های فلزی معمول که تحت تأثیر نویز قرار می گیرند،  فیبرنوری از هرگونه نویز و تداخل محافظت می کند. همچنین، طول عمر بسیار طولانی و استهلاک کم، از مزیت های دیگر اینترنت فیبرنوری نسبت به کابل های مسی در شبکه یا تلفن است.
با این حال، به همراه تمام این مزایا، اینترنت فیبرنوری نیز معایبی دارد. برای استفاده از آن، نیاز به نصب کابل های متفاوت از کابل های مسی معمولی و نصب تجهیزات جدید وجود دارد که این موضوع ممکن است منجر به افزایش هزینه برای کاربران نهایی یا شرکت های ارائه دهنده شود.
یکی از نکات مهم درباره اینترنت بر پایه  فیبرنوری این است که می توان آن را با روش های مختلف پیاده سازی کرد. به عنوان مثال، می توان ارائه اینترنت را کاملاً از طریق اینترنت فیبرنوری از سمت ارائه دهنده تا مشترک انجام داد یا به دلایل مختلف از جمله کاهش هزینه و عدم نیاز به کابل کشی اضافی، بخش انتهایی مسیر از کافو (کابینت انشعاب خطوط در محله) به سمت مشترک را با استفاده از کابل مسی (مانند کابل های تلفن) ارائه کرد.

روش های پیاده سازیFTTX
همانطور که اشاره شد، روش های پیاده سازی FTTx متنوع هستند و برخی از مهمترین آنها عبارتند از:
•    FTTN یا Fiber To The Neighbourhood یا Fiber To The Node: در این روش، اینترنت از طریق فیبرنوری به کابینت مخابرات (یا همان کافو) محلی در محله می‌رسد. مسافتی تا چند کیلومتر بین کافو و کاربر نهایی وجود دارد و خدمات از طریق کابل مسی (معمولاً ADSL) به کاربر ارائه می‌شود. این روش به دلیل مسافت طولانی بین کافو و کاربر نهایی با سرعت کاهش یافته مواجه می‌شود و گزینه‌ای مناسب نیست.
•    FTTC یا Fiber To The Cabinet: فیبرنوری به نزدیک‌ترین کابینت به کاربر (با حداکثر فاصله 300 متری) ارائه می‌شود و کاربر در نهایت از طریق یکی از فناوری‌های DSL به شبکه متصل می‌شود.
•    FTTB یا Fiber To The Building: کابل فیبرنوری به ساختمان می‌رسد و خدمات در نهایت توسط کابل مسی (معمولاً VDSL) ارائه می‌شود.
•    FTTH یا Fiber To The Home و FTTP یا Fiber To The Premises: کابل فیبرنوری تا واحد مشترک می رسد و به عبارت دیگر، اینترنت فیبرنوری با کابل مسی در کل مسیر (یعنی از مخابرات تا درون خانه) عوض می شود.

اگر برای استفاده از اینترنت تنها به وب گردی و استفاده از شبکه های اجتماعی نیاز دارید، ADSL می تواند برای شما مناسب باشد. حتی با سرعت مناسب ADSL، می توانید به طور آنلاین فیلم و سریال تماشا کنید. اما اگر نیاز به سرعت بالاتری دارید و برای گیمینگ، کنفرانس های ویدیویی و فعالیت هایی که نیاز به سرعت بالا دارند، VDSL گزینه بهتری است. اما اینترنت فیبرنوری سرعت چندین برابر VDSL دارد و می تواند به راحتی نیازهای مختلف کاربران را برآورده کند.
با این حال، شاید امکان انتخاب بین این سه گزینه محدود باشد و شما مجبور شوید تنها یکی را انتخاب کنید. به عنوان مثال، VDSL و  فیبرنوری در بسیاری از شهرها و محله ها قابل دسترسی نیستند و در حال حاضر در ایران، سرویس ADSL پوشش بیشتری دارد. همچنین، تعرفه ها و سرعت های مختلف در هر یک از این راهکارها نیز می توانند بر تصمیم شما تأثیر بگذارند.

معرفی تانوما یا همان سرویس اینترنت فیبرنوری تا خانه
تانوما، یا به عبارت دیگر یک سرویس FTTB یا FTTH سرویسی است که از طریق مخابرات ایران در بعضی از شهرها به اشتراک گذاشته شده است. به این خدمات سرویس اینترنت فیبرنوری تا خانه یا ساختمان و یا تار نوری مخابرات ایران نیز گفته می شود. این سرویس امکاناتی از قبیل تلفن، اینترنت، سرویس های چندرسانه ای و دیگر خدمات بر بستر دیتا را با سرعت و کیفیت بالاتر نسبت به ADSL و VDSL به کاربران ارائه می دهد.



تار نوری مخابرات ایران
سرعت های ارائه شده در اینترنت فیبرنوری در ابتدا ممکن است جذاب به نظر برسد و کاربر را به خرید آن ترغیب کند. اما باید به این نکته توجه کرد که سرعت های ارائه شده حداکثر سرعت قابل دسترس هستند و معمولاً به صورت محدود قابل دستیابی هستند. عواملی مانند زیرساخت شبکه و ترافیک ممکن است باعث شود سرعت ارائه شده کمتر از حداکثر سرعت وعده داده شده باشد. با این وجود، یکی از مزیت های اصلی اینترنت  فیبرنوری نسبت به روش های دیگر اینترنت ثابت، عدم مواجهه با مشکلات رایج DSL مانند نویز یا کاهش شدید سرعت به دلیل فاصله بیش از حد از مرکز مخابراتی است و انتظار می رود تقریباً همیشه سرعت بالاتری را ارائه دهد.
اگر تمایل به ثبت نام در تانوما دارید، ابتدا باید به وبسایت شرکت مخابرات مراجعه کنید. پس از انجام امکان سنجی برای دریافت سرویس، کارشناسان مخابرات با شما تماس خواهند گرفت تا مراحل بعدی را هماهنگ کنند. با این حال، توجه داشته باشید که در شبکه های اجتماعی، به نظر می رسد تعداد زیادی از افراد در صف انتظار برای دریافت این سرویس قرار دارند.

تاریخچه  اینترنت فیبرنوری در ایران
اینترنت فیبرنوری در ایران از گذشته تاکنون به توسعه و استفاده روزافزون رسیده است. در سال ۹۱، شرکت "ایرانیان نت" به عنوان چهارمین اپراتور فیبرنوری منازل در ایران فعالیت خود را آغاز کرد. این شرکت به عنوان تنها دارنده مجوز ایجاد شبکه دسترسی پهن باند بر پایه اینترنت فیبرنوری در ایران، خدمات خود را ارائه می داد. پس از ۶ سال، مخابرات پروژه "تانوما" را آغاز کرد و  فیبرنوری را به مشترکان واگذار کرد. در سال ۹۶، گسترش شبکه دسترسی به  فیبرنوری منازل (FTTB یا FTTH) در ۸ شهر شروع شد.

تاریخچه فیبر نوری
همچنین، شرکت MTN نیز در همان زمان سرمایه گذاری خود را در ایرانیان نت برای ایجاد FTTx اعلام کرد. با جذب سرمایه گذار، این شرکت برای ارائه خدمات خود در ۸ شهر ایران، انحصار را تمدید کرد. اما در نهایت، شرکت MTN از سرمایه گذاری خود منصرف شد و ایرانیان نت به تنهایی باقی ماند.
در تماسی با ایرانیان نت، این شرکت اعلام کرد که در حال حاضر تنها در برخی مناطق کرج، سرویس اینترنت فیبرنوری را به طور مستقل ارائه می دهد و در سایر شهرها هنوز خدمات گسترش نیافته است. در اسفند ۹۷، پروانه ایرانیان نت به دلیل عدم اجرای تعهدات، تعلیق شد. هدف ایرانیان نت از ابتدا ارائه ۶.۸ میلیون پورت  فیبرنوری در ۸ سال بود.
با اظهارات وزیر ارتباطات در آذر ۹۶ که انحصاری بودن در حوزه FTTx در کشور را رد کرد، شرکت های دیگری نیز مجوز فعالیت در بخش FTTC داشتند. اما به دلایل مختلف، شرکت های دیگر تمایل زیادی برای ورود به این بازار نداشتند و اینترنت فیبرنوری نیز مانند ADSL که در انحصار مخابرات بود، در اختیار مخابرات درامد.

جمع بندی اطلاعات اینترنت فیبرنوری
هنگامی که ADSL وارد بازار شد و جایگزین روش قدیمی Dial Up شد، سرعت اینترنت خانگی در ایران به طور چشمگیری افزایش یافت. VDSL، که به تازگی در ایران معرفی شده است، باعث شد تا فناوری DSL و اینترنت بر روی کابل های تلفن قدیمی همچنان در حال استفاده باشد. همچنین، تلاش هایی برای جایگزینی DSL با تکنولوژی WiMAX صورت گرفت که در نهایت با TD-LTE، یک جایگزین سریع تر برای آن پیدا شد. در سال های اخیر، برخی از کاربران خانگی با مصرف کمتر و حجم پایین، به مودم های سیم کارتی 3G و 4G روی آمدند.
اما با وجود نیاز به سرعت بالاتر اینترنت و محدودیت های فناوری DSL، باید توجه داشت که بخش قابل توجهی از آینده اینترنت خانگی به  فیبرنوری متصل خواهد شد و همچنین شبکه های 5G نیز می توانند نقشی در این بخش را ایفا کنند. با این حال، زیرساخت های اینترنت فیبرنوری در ایران همچنان محدود است و هزینه اولیه برای کابل کشی و مودم در برخی طرح های خرید، تعدادی از کاربران را از خرید منصرف می کند.
گسترش دیرهنگام اینترنت فیبرنوری در ایران در حالی صورت می گیرد که در حال حاضر نیمی از جمعیت اروپا به اینترنت پرسرعت با استفاده از این فناوری دسترسی دارند. با این حال، حضور شرکت های دیگر در این حوزه می تواند باعث ایجاد رقابت در بازار شود و به گسترش اینترنت فیبرنوری در کشور کمک بیشتری نماید.